در ارشد چگونه باشیم؟؟

aram ft

New member
سلام دوستان. سوال من اینه که حالا که بعضی هامون به لطف خدا تونستیم قبول باشیم باید سر کلاس های ارشد چه طوری باشیم؟ آیا باید مثل دوره ی کارشناسی باشیم یا این که نه ! من شخصا دوره ی کارشناسی صرفا جزوه میخوندم و راستش زیاد اهل کتاب و رفرنس خوندن نبودم. انصافا هم جواب گرفتم. الان هم هماتو قبول شدم. به هر حال دور ه ارشد اونقدر کوتاهه که ما تا خودمون تجربه کسب کنیم که چطور درس بخونیم و قلق کار بیاد دستمون 4 ترم تموم شده. اگه از تجربه ی هم استفاده کنیم خالی از لطف نیست. ممنون:riz304:
 

ariya21

New member
سلام پست خوبیه

من خودم می خواستم شب امتحانی بخونم ولی بچه های ارشد میگن معدل مهمه و در مرحله دوم آزمون دکترا و پذیرش در هاات علمی تاثیر داره
 

حسان

Well-known member
بچه ها جواب این سوال برای منم مهمه.
حتما جواب بدین
مررررررررررررررررررررررررررررررررررررسی
 

epi_info

New member
خیلی موافق جزوه خوندن نیستم به چند دلیل: 1) سواد جزوه ای مثل باطری غیر فابریک موبایل می مونده. دست بزنی بهش خالی میشه. قاعدتا هیچ ارزشی نداره (با فرض بر اینکه ارشد قبول بشین و با جزوه خونی دکترا هم رتبه یک بشید با این جزوه خونی هیئت علمی هم بشین استاد نمونه هم بشید). در این حالت شخص محکوم به فسیل شدنه چون اصلا اونقدر دانش پیرامون رشته اش نداره که قدرت نوآوری مغزش فعال بشه و بخاد اختراع، ابداع، نوآوری و کشف جدیدی تو ر شته اش داشته باشه. جزوه خونی معادله با زوری درس خوندن و استفاده رفع مسولیتی از درس و دانشگاه این از نظر من تلف کردنه عمره چون تو دنیا کسی برای معدلتون ارزشی قایل نیست (بر فرض بخایید از یه دانشگاه غیر ایرانی پذیرش بگیرید نمیگن معدلتون چنده میگن چی چی بلدی). 2) جزوه خوندن آدم رو به سمت نکته ای و کنکوری درس خوندن میکشونه و این یعنی فاجعه و فحش به هر چی علم و دانشه. 3) دیگه حالشو ندارم بقیه رو توضیح بدم. کلا از نظر من خیلی مضحکه اسم استعداد درخشان رو افرادی که معدلشون بالاست(!) میزارن. استعداد درخشان یعنی طرف یه چیز جدید به دانش اضافه کنه و شکافی از دانش رو پر کنه نه اینکه معارف اسلامی و تربیت بدنی و ... رو بیست بگیره. یه نگاه به دورو بریاتون بندازید می بینید درصد خیلی کمی از افراد معدل بالا (منظورم 19 به بالاست) خیلی ادمهای نوآور و متفکری نیستن و صرفا لوله تفنگی به دنیا نگاه میکنن.
نهایتا پیشنهاد من اینه ارشد داستانش میتونه مثل کارشناسی باشه و میتونه نباشه. بستگی داره شما هدفتون از درس خوندن چیه. میخایید پول در بیارید؟ میخایید کلاس اجتماعیتون بره بالا؟ میخایید حرفی واسه گفتن تو دنیا داشته باشید تو رشتتون؟ استعداد نوآوری تو خودتون دیدی و ادامه تحصیل دادید؟ یا اصلا یک مسئله علمی ذهنتون رو مشغول کرده و این مسئله با دانش کنونی بهش پاسخ داده نشده و شما میخایید در آینده با تحصیل در اون رشته بهش پاسخ بدید و ... .
خلاصه اینکه درس خوندن (!) تو کشور ما یه چیزه فله ای شده و اصلا دانشجوها و استادا خودشون نمی دونن دارن چیکار میکنن. از طرف دیگه آدم شکمش سیر نباشه و تامین نباشه مغزش کار نمیکنه که نوآوری داشته باشه و اینم یه مشکله واسه خودش و ... .

خلاصه اینکه اگر هدف علمی از ارشد گرفتن ندارید بهتره به همون جزوه اکتفا کنید و با مدرکتون دنبال زندگی و پول و کار باشید تا علم. اما من پیشنهاد میکنم اینطوری نباشید. بعد رفتن به ارشد سعی کنید اول یه لاین تحقیقاتی تو رشتتون انتخاب کنید. دانشتون رو حول اون موضوع افزایش بدید و نهایتا به یک متخصص در یک زمینه خیلی باریک از یه بخش رشته اتون بشید. یعنی مثلا رشته اتون اپیده، تخصصتون فقط مطالعات کوهورت باشه.
 

OMID2010

New member
من که تا الان سه جلسه رفتم سر کلاس کلی مقاله و کار بهمون گفتن...اصلا نمیشه مثل کارشناسی بود...کارشناسی بیشتر کار بر عهده استاد بود ولی ارشد 80 درصد ما باید کار کنیم استادا راهنمایی میکنن
 

zhakemi88

New member
خیلی موافق خوندن نیستم به چند دلیل: 1) سواد ای مثل باطری غیر فابریک موبایل می مونده. دست بزنی بهش خالی میشه. قاعدتا هیچ ارزشی نداره (با فرض بر اینکه ارشد قبول بشین و با خونی دکترا هم رتبه یک بشید با این خونی هیئت علمی هم بشین استاد نمونه هم بشید). در این حالت شخص محکوم به فسیل شدنه چون اصلا اونقدر دانش پیرامون رشته اش نداره که قدرت نوآوری مغزش فعال بشه و بخاد اختراع، ابداع، نوآوری و کشف جدیدی تو ر شته اش داشته باشه. خونی معادله با زوری درس خوندن و استفاده رفع مسولیتی از درس و دانشگاه این از نظر من تلف کردنه عمره چون تو دنیا کسی برای معدلتون ارزشی قایل نیست (بر فرض بخایید از یه دانشگاه غیر ایرانی پذیرش بگیرید نمیگن معدلتون چنده میگن چی چی بلدی). 2) خوندن آدم رو به سمت نکته ای و کنکوری درس خوندن میکشونه و این یعنی فاجعه و فحش به هر چی علم و دانشه. 3) دیگه حالشو ندارم بقیه رو توضیح بدم. کلا از نظر من خیلی مضحکه اسم استعداد درخشان رو افرادی که معدلشون بالاست(!) میزارن. استعداد درخشان یعنی طرف یه چیز جدید به دانش اضافه کنه و شکافی از دانش رو پر کنه نه اینکه معارف اسلامی و تربیت بدنی و ... رو بیست بگیره. یه نگاه به دورو بریاتون بندازید می بینید درصد خیلی کمی از افراد معدل بالا (منظورم 19 به بالاست) خیلی ادمهای نوآور و متفکری نیستن و صرفا لوله تفنگی به دنیا نگاه میکنن.
نهایتا پیشنهاد من اینه ارشد داستانش میتونه مثل کارشناسی باشه و میتونه نباشه. بستگی داره شما هدفتون از درس خوندن چیه. میخایید پول در بیارید؟ میخایید اجتماعیتون بره بالا؟ میخایید حرفی واسه گفتن تو دنیا داشته باشید تو رشتتون؟ استعداد نوآوری تو خودتون دیدی و ادامه تحصیل دادید؟ یا اصلا یک مسئله علمی ذهنتون رو مشغول کرده و این مسئله با دانش کنونی بهش پاسخ داده نشده و شما میخایید در آینده با تحصیل در اون رشته بهش پاسخ بدید و ... .
خلاصه اینکه درس خوندن (!) تو کشور ما یه چیزه فله ای شده و اصلا دانشجوها و استادا خودشون نمی دونن دارن چیکار میکنن. از طرف دیگه آدم شکمش سیر نباشه و تامین نباشه مغزش کار نمیکنه که نوآوری داشته باشه و اینم یه مشکله واسه خودش و ... .

خلاصه اینکه اگر هدف علمی از ارشد گرفتن ندارید بهتره به همون اکتفا کنید و با مدرکتون دنبال زندگی و پول و کار باشید تا علم. اما من پیشنهاد میکنم اینطوری نباشید. بعد رفتن به ارشد سعی کنید اول یه لاین تحقیقاتی تو رشتتون انتخاب کنید. دانشتون رو حول اون موضوع افزایش بدید و نهایتا به یک متخصص در یک زمینه خیلی باریک از یه بخش رشته اتون بشید. یعنی مثلا رشته اتون اپیده، تخصصتون فقط مطالعات کوهورت باشه.[/QUOTE
سلام
واقعا حرفتونو قبول دارم بخصوص اون تیکه استعداد درخشانشو
 

SNA

New member
خیلی موافق خوندن نیستم به چند دلیل: 1) سواد ای مثل باطری غیر فابریک موبایل می مونده. دست بزنی بهش خالی میشه. قاعدتا هیچ ارزشی نداره (با فرض بر اینکه ارشد قبول بشین و با خونی دکترا هم رتبه یک بشید با این خونی هیئت علمی هم بشین استاد نمونه هم بشید). در این حالت شخص محکوم به فسیل شدنه چون اصلا اونقدر دانش پیرامون رشته اش نداره که قدرت نوآوری مغزش فعال بشه و بخاد اختراع، ابداع، نوآوری و کشف جدیدی تو ر شته اش داشته باشه. خونی معادله با زوری درس خوندن و استفاده رفع مسولیتی از درس و دانشگاه این از نظر من تلف کردنه عمره چون تو دنیا کسی برای معدلتون ارزشی قایل نیست (بر فرض بخایید از یه دانشگاه غیر ایرانی پذیرش بگیرید نمیگن معدلتون چنده میگن چی چی بلدی). 2) خوندن آدم رو به سمت نکته ای و کنکوری درس خوندن میکشونه و این یعنی فاجعه و فحش به هر چی علم و دانشه. 3) دیگه حالشو ندارم بقیه رو توضیح بدم. کلا از نظر من خیلی مضحکه اسم استعداد درخشان رو افرادی که معدلشون بالاست(!) میزارن. استعداد درخشان یعنی طرف یه چیز جدید به دانش اضافه کنه و شکافی از دانش رو پر کنه نه اینکه معارف اسلامی و تربیت بدنی و ... رو بیست بگیره. یه نگاه به دورو بریاتون بندازید می بینید درصد خیلی کمی از افراد معدل بالا (منظورم 19 به بالاست) خیلی ادمهای نوآور و متفکری نیستن و صرفا لوله تفنگی به دنیا نگاه میکنن.
نهایتا پیشنهاد من اینه ارشد داستانش میتونه مثل کارشناسی باشه و میتونه نباشه. بستگی داره شما هدفتون از درس خوندن چیه. میخایید پول در بیارید؟ میخایید اجتماعیتون بره بالا؟ میخایید حرفی واسه گفتن تو دنیا داشته باشید تو رشتتون؟ استعداد نوآوری تو خودتون دیدی و ادامه تحصیل دادید؟ یا اصلا یک مسئله علمی ذهنتون رو مشغول کرده و این مسئله با دانش کنونی بهش پاسخ داده نشده و شما میخایید در آینده با تحصیل در اون رشته بهش پاسخ بدید و ... .
خلاصه اینکه درس خوندن (!) تو کشور ما یه چیزه فله ای شده و اصلا دانشجوها و استادا خودشون نمی دونن دارن چیکار میکنن. از طرف دیگه آدم شکمش سیر نباشه و تامین نباشه مغزش کار نمیکنه که نوآوری داشته باشه و اینم یه مشکله واسه خودش و ... .

خلاصه اینکه اگر هدف علمی از ارشد گرفتن ندارید بهتره به همون اکتفا کنید و با مدرکتون دنبال زندگی و پول و کار باشید تا علم. اما من پیشنهاد میکنم اینطوری نباشید. بعد رفتن به ارشد سعی کنید اول یه لاین تحقیقاتی تو رشتتون انتخاب کنید. دانشتون رو حول اون موضوع افزایش بدید و نهایتا به یک متخصص در یک زمینه خیلی باریک از یه بخش رشته اتون بشید. یعنی مثلا رشته اتون اپیده، تخصصتون فقط مطالعات کوهورت باشه.

با تمامی حرفات موافقم دوست عزیز.با امید اینکه ما جزء این آدما که فرمودین نباشیم.به امید یک چالش سازنده در تمامی مقاطع آموزشی و همینطور در طرز فکر خودمون.انشالا
 

hi aty

New member
من با حرف هاتون موافقم
من خودم چون عاشق تحقیق و پژوهش بودم این رشته را انتخاب کردم ولی متاسفانه توی دوره کارشناسی استاد ها تحقیق کردن به ما یاد ندادن من خودم از اون دانشچو ها بودم که استاد مجبور می کردم اجازه بده سر کنفرانس بدم تا یک کاری بجز خوندن 4 تا کرده باشم ولی انقدر که باید فایده نداشت
اگه لطف کنید راهنماییمون کنید که چه کار کنیم که از همون روز های اول یک استارت درست بزنیم ممنون می شم
 
بالا