دانشجویان تاریخ علوم پزشکی (ارشدو وکترا) - شناخت بیشتر این رشته و....
- نویسنده موضوع avina44
- تاریخ شروع
تاریخ امتحانات هم مشخص شد........... به یه چشم به هم زدن ترم تموم شد........
به نام خدا
برنامه امتحان پایان ترم دانشجویان دوره اول کارشناسی ارشد تاریخ علوم پزشکی (مهر 92)
(ایران و تهران، شهید بهشتی و شاهد)
روز تاریخ درس ساعت
دوشنبه 16/10/92 زبان شناسی(پهلوی و یونانی)(مشترک) 10
یکشنبه 22/10/92 مبانی طب سنتی* 10
دوشنبه 23/10/92 زبان شناسی(آرامی و لاتین)(مشترک) 9
دوشنبه 30/10/92 تاریخ علم (شاهد، تهران، شهید بهشتی) 9
سه شنبه 1/11/92 کلیات تاریخ و تمدن اسلامی(مشترک)* 8
یکشنبه 6/11/92 اخلاق، حقوق و فقه پزشکی* 9
دوشنبه 7/11/92 متون فارسی پزشکی(مشترک) 9
توضیحات:
*امتحان مبانی طب سنتی برای دانشجویان شاهد در گروه طب سنتی شاهد و برای دانشجویان تهران و شهید بهشتی در مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل برگزار می‌شود.
*امتحان کلیات تاریخ و تمدن اسلامی به طور مشترک در مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل برگزار می‌شود.
*امتحان اخلاق، حقوق و فقه پزشکی برای دانشجویان شاهد در ساختمان مراکز تحقیقاتی دانشگاه شاهد و برای دانشجویان تهران و شهید بهشتی در مرکز تحقیقات اخلاق و برای ایران در مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل برگزار می‌شود.
بقیه امتحانات(زبانشناسی و متون) به طور مشترک بین دانشجویان 4 دانشگاه در ساختمان مراکز تحقیقاتی دانشگاه شاهد برگزار می‌شود.
به نام خدا
برنامه امتحان پایان ترم دانشجویان دوره اول کارشناسی ارشد تاریخ علوم پزشکی (مهر 92)
(ایران و تهران، شهید بهشتی و شاهد)
روز تاریخ درس ساعت
دوشنبه 16/10/92 زبان شناسی(پهلوی و یونانی)(مشترک) 10
یکشنبه 22/10/92 مبانی طب سنتی* 10
دوشنبه 23/10/92 زبان شناسی(آرامی و لاتین)(مشترک) 9
دوشنبه 30/10/92 تاریخ علم (شاهد، تهران، شهید بهشتی) 9
سه شنبه 1/11/92 کلیات تاریخ و تمدن اسلامی(مشترک)* 8
یکشنبه 6/11/92 اخلاق، حقوق و فقه پزشکی* 9
دوشنبه 7/11/92 متون فارسی پزشکی(مشترک) 9
توضیحات:
*امتحان مبانی طب سنتی برای دانشجویان شاهد در گروه طب سنتی شاهد و برای دانشجویان تهران و شهید بهشتی در مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل برگزار می‌شود.
*امتحان کلیات تاریخ و تمدن اسلامی به طور مشترک در مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل برگزار می‌شود.
*امتحان اخلاق، حقوق و فقه پزشکی برای دانشجویان شاهد در ساختمان مراکز تحقیقاتی دانشگاه شاهد و برای دانشجویان تهران و شهید بهشتی در مرکز تحقیقات اخلاق و برای ایران در مطالعات تاریخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل برگزار می‌شود.
بقیه امتحانات(زبانشناسی و متون) به طور مشترک بین دانشجویان 4 دانشگاه در ساختمان مراکز تحقیقاتی دانشگاه شاهد برگزار می‌شود.
آخرین ویرایش:
مروری بر تاریخچه، تبار، و ساختار دانش در مکتب طب حِکمی ایران
================================================
دکتر مجید انوشیروانی، متخصص طب سنتی ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران
در قرن‌های گذشته، سامانۀ پزشکی جامعی در ایران و بیشتر سرزمین‌های اسلامی رواج داشته است که امروزه از آن با نام‌هایی مانند طب اخلاطی، طب کهن، طب نیاکان، طب ایرانی، طب ایرانی‌اسلامی و بیش از همه در نزد ایرانیان معاصر با نام «طب سنتی ایران» سخن گفته می‌شود. همین سامانۀ طبی، اکنون در هند و پاکستان به «طب یونانی» نامور است و در کشورهای عربی از آن به عنوان «طب عربی» یاد می‌شود. امّا نگارنده بنا به دریافت خود از طبقه‌بندی علوم نزد حکمای مسلمان همچنان ترجیح می‌دهد که با رویکردی تبارشناسانه و با نظر در سرچشمۀ معرفتی این سامانۀ جامع طبی و با نگاه به واژگان مصطلح برای توصیف آن در گذشته دور و نزدیک، آن را «طب حکمی ایران» بنامد، نه «طب سنتی ایران»، گرچه در این نوشتار گاه به حسب مراعات مصطلح بودن این عبارت و اقتضائات عام، آن را به‌کاربرده است.
واژۀ «سنت» در نامگذاری مصطلح کنونی، به‌خودی‌خود تداعی‌گر مفاهیمی است که چندان نسبتی با گزاره‌ها و روش‌های عقلی و تجربی این سامانۀ جامع طبّی ندارند. فاش و آشکار است که کاربرانِ این واژۀ «سنت»، هرگز آن را به مفهوم بلندی که بزرگان حلقۀ سنت‌گرایان مانند رنه‌گنون یا تیتوس بورکهارت یا فریتیوف شوئون می‌شناسانند به‌کار نمی‌برند تا از این جهت، مفهومی متفاوت از واژۀ «سنت» به ذهن متبادر شود. چنین است که نویسنده در اینجا واژۀ «حکمت» را بسی درست‌تر و برازنده‌تر از واژۀ «سنت» می‌داند، زیرا در ساختار و پیشینۀ آن، برخلاف سنّت- آنگونه که به تداعی عامّ درمی‌آید- وجوه عقلی و تجربی، موجود و متمکّن است، و نیز نشان می‌دهد که خاستگاه این منظومۀ طبی، باورهای شفاهی و سنن قومی و آیین‌های منطقه‌ای نیست و بر مشاهدات بی‌قاعده و غیرمکتوب استوار نگشته، و از داده‌های آشفتۀ نامنسجم و التقاطی نیز برنیامده است، بلکه در تمامیّت خود دربردارندۀ یک دانش پزشکی ساختارمند مبتنی بر حکمت طبیعیات است که با دو شاخۀ دیگر حکمت (به‌ویژه در برخی شعب آنها مانند علم‌النفس، منطق، حساب، نجوم، موسیقی) نیز در پیوند می‌باشد و از برآیند همین تعاملات بوده است که دانشی جامع مبتنی بر فلسفه‌ای زیربنایی پدید آمده و متدولوژی و قواعد اخلاقیِ متناسب با آن نیز شکل گرفته و سرانجام در صورت زبان و بیانی ویژه در متونی متعیّن، به تالیف درآمده و دارای هویتی ممتاز و مشخص
گشته است. ضمناً این نظام طبّی هیچگاه نزد متقدمان و متأخران به «سنت» منسوب نگشته و چنین پایگاهی برای زایش و رویش آن درنظرگرفته نمی‌شده، بلکه از تیره و تبار «حکمت» شمرده می‌گشته است، و واژگانی مانند «بیت‌الحکمه»، «حکیم»، «محکمه»، و اسامی کتب طبی مانند « خلاصۀ الحکمۀ» نیز شواهدی دیگر بر این مدعایند.
نکتۀ دیگر آنکه نگارنده دستکم با درنظرگرفتن مدارک موجود گمان می‌کند انتساب این طب حکمت‌بنیاد به سرزمین ایران الزاماً به‌معنای آن نیست که زادگاه نخست این طب در صورت جامع و کاملش، ایران بوده است، بلکه انتساب آن را به ایران، به اعتبار گسترش آن در سرزمین پهناور ایران و تعلّق بزرگ‌ترین نمایندگان آن به گسترۀ ایرانِ فرهنگی‌تمدنی (ونه ایران جغرافیایی محصور در مرزهای حقوقی‌سیاسی فعلی) می‌داند، یعنی کسانی چون ابوبکر اخوینی بخارایی، موفق‌الدین هروی، علی‌بن‌عباس مجوسی اهوازی، علی‌بن‌ربن طبری، ابوعبدالله حسین سینا، محمد‌بن‌زکریای رازی، سیداسماعیل گرگانی، محمود‌بن‌مسعودکازرونی (قطب‌الدین شیرازی)، نفیس‌بن‌عوض کرمانی، و بسیاری پزشکان بزرگ دیگر.
================================================
دکتر مجید انوشیروانی، متخصص طب سنتی ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران
در قرن‌های گذشته، سامانۀ پزشکی جامعی در ایران و بیشتر سرزمین‌های اسلامی رواج داشته است که امروزه از آن با نام‌هایی مانند طب اخلاطی، طب کهن، طب نیاکان، طب ایرانی، طب ایرانی‌اسلامی و بیش از همه در نزد ایرانیان معاصر با نام «طب سنتی ایران» سخن گفته می‌شود. همین سامانۀ طبی، اکنون در هند و پاکستان به «طب یونانی» نامور است و در کشورهای عربی از آن به عنوان «طب عربی» یاد می‌شود. امّا نگارنده بنا به دریافت خود از طبقه‌بندی علوم نزد حکمای مسلمان همچنان ترجیح می‌دهد که با رویکردی تبارشناسانه و با نظر در سرچشمۀ معرفتی این سامانۀ جامع طبی و با نگاه به واژگان مصطلح برای توصیف آن در گذشته دور و نزدیک، آن را «طب حکمی ایران» بنامد، نه «طب سنتی ایران»، گرچه در این نوشتار گاه به حسب مراعات مصطلح بودن این عبارت و اقتضائات عام، آن را به‌کاربرده است.
واژۀ «سنت» در نامگذاری مصطلح کنونی، به‌خودی‌خود تداعی‌گر مفاهیمی است که چندان نسبتی با گزاره‌ها و روش‌های عقلی و تجربی این سامانۀ جامع طبّی ندارند. فاش و آشکار است که کاربرانِ این واژۀ «سنت»، هرگز آن را به مفهوم بلندی که بزرگان حلقۀ سنت‌گرایان مانند رنه‌گنون یا تیتوس بورکهارت یا فریتیوف شوئون می‌شناسانند به‌کار نمی‌برند تا از این جهت، مفهومی متفاوت از واژۀ «سنت» به ذهن متبادر شود. چنین است که نویسنده در اینجا واژۀ «حکمت» را بسی درست‌تر و برازنده‌تر از واژۀ «سنت» می‌داند، زیرا در ساختار و پیشینۀ آن، برخلاف سنّت- آنگونه که به تداعی عامّ درمی‌آید- وجوه عقلی و تجربی، موجود و متمکّن است، و نیز نشان می‌دهد که خاستگاه این منظومۀ طبی، باورهای شفاهی و سنن قومی و آیین‌های منطقه‌ای نیست و بر مشاهدات بی‌قاعده و غیرمکتوب استوار نگشته، و از داده‌های آشفتۀ نامنسجم و التقاطی نیز برنیامده است، بلکه در تمامیّت خود دربردارندۀ یک دانش پزشکی ساختارمند مبتنی بر حکمت طبیعیات است که با دو شاخۀ دیگر حکمت (به‌ویژه در برخی شعب آنها مانند علم‌النفس، منطق، حساب، نجوم، موسیقی) نیز در پیوند می‌باشد و از برآیند همین تعاملات بوده است که دانشی جامع مبتنی بر فلسفه‌ای زیربنایی پدید آمده و متدولوژی و قواعد اخلاقیِ متناسب با آن نیز شکل گرفته و سرانجام در صورت زبان و بیانی ویژه در متونی متعیّن، به تالیف درآمده و دارای هویتی ممتاز و مشخص
گشته است. ضمناً این نظام طبّی هیچگاه نزد متقدمان و متأخران به «سنت» منسوب نگشته و چنین پایگاهی برای زایش و رویش آن درنظرگرفته نمی‌شده، بلکه از تیره و تبار «حکمت» شمرده می‌گشته است، و واژگانی مانند «بیت‌الحکمه»، «حکیم»، «محکمه»، و اسامی کتب طبی مانند « خلاصۀ الحکمۀ» نیز شواهدی دیگر بر این مدعایند.
نکتۀ دیگر آنکه نگارنده دستکم با درنظرگرفتن مدارک موجود گمان می‌کند انتساب این طب حکمت‌بنیاد به سرزمین ایران الزاماً به‌معنای آن نیست که زادگاه نخست این طب در صورت جامع و کاملش، ایران بوده است، بلکه انتساب آن را به ایران، به اعتبار گسترش آن در سرزمین پهناور ایران و تعلّق بزرگ‌ترین نمایندگان آن به گسترۀ ایرانِ فرهنگی‌تمدنی (ونه ایران جغرافیایی محصور در مرزهای حقوقی‌سیاسی فعلی) می‌داند، یعنی کسانی چون ابوبکر اخوینی بخارایی، موفق‌الدین هروی، علی‌بن‌عباس مجوسی اهوازی، علی‌بن‌ربن طبری، ابوعبدالله حسین سینا، محمد‌بن‌زکریای رازی، سیداسماعیل گرگانی، محمود‌بن‌مسعودکازرونی (قطب‌الدین شیرازی)، نفیس‌بن‌عوض کرمانی، و بسیاری پزشکان بزرگ دیگر.
ساختار دانش در مکتب طب حِکمی ایران
========================
این مکتب حکمت‌بنیادِ طب ایرانی سامانۀ جامعی است از دانش‌های پایه عقلی‌تجربی معطوف به شناسایی موجودیت زیستی انسان، و آموزه‌های کاربردی برای کشف نشانه‌های سلامت جسمی‌نفساني وی و نیز سبب‌شناسی حالات بدنی- نفساني انسان، که سرانجام به ارائۀ ساختار منسجمی از تدابیر نگهداری تندرستی، و درمان بیماری‌های آدمی می‌انجامد.
آموزه‌های عقلی‌تجربی این مکتب در دو بخش نظری و عملی بیان می‌شود. در بخش نظری سه مبحث «امور طبیعیه»، «اسباب و علل»، و «دلایل و علایم» مطرح می‌گردند و در بخش عملی تدابیر «حفظ صحت» و «معالجات» بیان میشوند که در توضیحات کوتاه پسین به معرفی آنها می‌پردازم:
الف: بخش نظری:
1. «امور طبیعیه»: شامل هفت امرِ ارکان، امزجه، اخلاط، اعضا، ارواح، قوا، و افعال است. پیدایش بدن انسان، و پایداری و حفظ کمال جسمی او بر این هفت امر مبتنی است. این بخش را می‌توان متناظر با فیزیولوژی، بافت‌شناسی، و آناتومی در طب آلوپاتیک دانست.
2. «اسباب و علل»: در این بخش علل تثبیت‌کننده تندرستی و سبب‌های بیماری‌زا بیان می‌شود و متناظر با اتیولوژی و فیزیوپاتولوژی در طب آلوپاتیک است.
3. «دلایل و علایم»: این بخش از طب نظری اطّلاعاتی در بارة شواهد تندرستی و بیماری در اختیار طبیب قرار می‌دهد. در این بخش، نشانه‌های تندرستی و بیماری از طریق بررسی علایم عمومی فردی و علایم پدیدآمده در سایر امور بدنی (مانند نبض، ادرار، مدفوع، ترشحات مخاطی ریه، زبان) شناخته می‌شود.
ب. طب عملی: شامل علم به روش‌هایی است که برای حفظ سلامتی (علم حفظ‌الصحه) یا بازگرداندن سلامتی (علم معالجات) به‌کار می‌روند و شامل بخش‌های زیر است:
1. «حفظ صحت»: در این بخش از طب عملی اصول و قوانین زندگی سالم برای پیشگیری از بیماری‌ها با در نظرگرفتن ستة ضروریه (هوا، خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها، حرکت و سکون جسمی و نفسانی، خواب و بیداری، نگهداری و دفع مواد، اعراض نفسانی) بیان می‌گردد.
2. «معالجات»: در این بخش از طب عملی، اصول و قوانین درمان بیان شده، روش‌های گوناگون علاج در بیماری‌های هر عضو ارائه می‌گردد. روش‌های درمان به سه دسته کلّی تدابیر، درمان‌های دارویی و درمان‌های دستی تقسیم میشوند:
الف. علاج بالاغذیه: این نوع درمان یعنی تنظیم برنامه‌های تغذیه‌ای بیمار در راستای هدف؛ که تداوی یا ارتقای تندرستی است. در نگاهی فراگیرتر، تنظیم دیگر امور ناگزیر زندگی (یعنی هوا، حرکت و سکون، خواب و بیداری، احتباس و استفراغ، اعراض نفسانی) نیز در زمرۀ راه‌های علاج هستند ولی تدابیر و آداب خوردن و نوشیدن در این میان اهمیت و تعیّن ویژه‌تری یافته‌اند.
ب. علاج بالادویه: این نوع درمان شامل استفاده از داروهای گیاهی، حَیَوانی، یا معدنی است که ممکن است به‌صورت خام یا فرآوری‌شده باشند، و ممکن است از منابع طبیعی تهیه گردیده، یا صناعی باشند. اشکال دارویی و طرق مصرف متنوعی در این نوع درمان به‌کارمی‌رود.
ج. علاج بالید: در این نوع درمان روش‌های دستی مانند دلک، حجامت، فصد، و نیز جراحی‌ها انجام میشوند
========================
این مکتب حکمت‌بنیادِ طب ایرانی سامانۀ جامعی است از دانش‌های پایه عقلی‌تجربی معطوف به شناسایی موجودیت زیستی انسان، و آموزه‌های کاربردی برای کشف نشانه‌های سلامت جسمی‌نفساني وی و نیز سبب‌شناسی حالات بدنی- نفساني انسان، که سرانجام به ارائۀ ساختار منسجمی از تدابیر نگهداری تندرستی، و درمان بیماری‌های آدمی می‌انجامد.
آموزه‌های عقلی‌تجربی این مکتب در دو بخش نظری و عملی بیان می‌شود. در بخش نظری سه مبحث «امور طبیعیه»، «اسباب و علل»، و «دلایل و علایم» مطرح می‌گردند و در بخش عملی تدابیر «حفظ صحت» و «معالجات» بیان میشوند که در توضیحات کوتاه پسین به معرفی آنها می‌پردازم:
الف: بخش نظری:
1. «امور طبیعیه»: شامل هفت امرِ ارکان، امزجه، اخلاط، اعضا، ارواح، قوا، و افعال است. پیدایش بدن انسان، و پایداری و حفظ کمال جسمی او بر این هفت امر مبتنی است. این بخش را می‌توان متناظر با فیزیولوژی، بافت‌شناسی، و آناتومی در طب آلوپاتیک دانست.
2. «اسباب و علل»: در این بخش علل تثبیت‌کننده تندرستی و سبب‌های بیماری‌زا بیان می‌شود و متناظر با اتیولوژی و فیزیوپاتولوژی در طب آلوپاتیک است.
3. «دلایل و علایم»: این بخش از طب نظری اطّلاعاتی در بارة شواهد تندرستی و بیماری در اختیار طبیب قرار می‌دهد. در این بخش، نشانه‌های تندرستی و بیماری از طریق بررسی علایم عمومی فردی و علایم پدیدآمده در سایر امور بدنی (مانند نبض، ادرار، مدفوع، ترشحات مخاطی ریه، زبان) شناخته می‌شود.
ب. طب عملی: شامل علم به روش‌هایی است که برای حفظ سلامتی (علم حفظ‌الصحه) یا بازگرداندن سلامتی (علم معالجات) به‌کار می‌روند و شامل بخش‌های زیر است:
1. «حفظ صحت»: در این بخش از طب عملی اصول و قوانین زندگی سالم برای پیشگیری از بیماری‌ها با در نظرگرفتن ستة ضروریه (هوا، خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها، حرکت و سکون جسمی و نفسانی، خواب و بیداری، نگهداری و دفع مواد، اعراض نفسانی) بیان می‌گردد.
2. «معالجات»: در این بخش از طب عملی، اصول و قوانین درمان بیان شده، روش‌های گوناگون علاج در بیماری‌های هر عضو ارائه می‌گردد. روش‌های درمان به سه دسته کلّی تدابیر، درمان‌های دارویی و درمان‌های دستی تقسیم میشوند:
الف. علاج بالاغذیه: این نوع درمان یعنی تنظیم برنامه‌های تغذیه‌ای بیمار در راستای هدف؛ که تداوی یا ارتقای تندرستی است. در نگاهی فراگیرتر، تنظیم دیگر امور ناگزیر زندگی (یعنی هوا، حرکت و سکون، خواب و بیداری، احتباس و استفراغ، اعراض نفسانی) نیز در زمرۀ راه‌های علاج هستند ولی تدابیر و آداب خوردن و نوشیدن در این میان اهمیت و تعیّن ویژه‌تری یافته‌اند.
ب. علاج بالادویه: این نوع درمان شامل استفاده از داروهای گیاهی، حَیَوانی، یا معدنی است که ممکن است به‌صورت خام یا فرآوری‌شده باشند، و ممکن است از منابع طبیعی تهیه گردیده، یا صناعی باشند. اشکال دارویی و طرق مصرف متنوعی در این نوع درمان به‌کارمی‌رود.
ج. علاج بالید: در این نوع درمان روش‌های دستی مانند دلک، حجامت، فصد، و نیز جراحی‌ها انجام میشوند
tejarate2009
New member
سلام . لطفا سر فصل دروس 4 ترم دوره ارشد تاریخ پزشکی رو در صورت امکان اینجا مرقوم کنید . با توجه به اینکه در دوره دکترا صرفا دانشجوها تاریخ می خونن کارهای پژوهشی به چه صورت در دوره ارشد انجام می شه ؟ آیا فقط کتب تاریخی بررسی میشه ؟
فکر کنم دکترا هم همین درسا رو تا حدی داشته باشن..... البته قراره تمام دروس اختیاری را اجبارا به ما بدن
ترم اول به ما 8 واحد جبرانی :متون پزشکی فارسی+زبانشناسی+کلیات فرهنگ و تمدن - یک درس اختیاری اخلاق پزشکی 2 واحد- 5 واحد اصلی تاریخ علم و مبانی طب سنتی اراِیه کردند.13 واحد
ترم دوم : جبرانی متون پزشکی عربی + فلسفه علم + تاریخ علوم پزشکی باستان + تاریخ علوم پزشکی اسلامی 1+..... 12 واحد بدهند.
ترم اول به ما 8 واحد جبرانی :متون پزشکی فارسی+زبانشناسی+کلیات فرهنگ و تمدن - یک درس اختیاری اخلاق پزشکی 2 واحد- 5 واحد اصلی تاریخ علم و مبانی طب سنتی اراِیه کردند.13 واحد
ترم دوم : جبرانی متون پزشکی عربی + فلسفه علم + تاریخ علوم پزشکی باستان + تاریخ علوم پزشکی اسلامی 1+..... 12 واحد بدهند.
آخرین ویرایش:
tejarate2009
New member
سپاسگذارم به خاطر جواب مفصل و کاملی که دادین .
برگزاری کلاسهای آمادگی وتقویتی جهت داوطلبین شرکت در امتحانات کارشناسی ارشد و دکتری (( PHDرشته های طب سنتی ایرانی – تاریخ علوم پزشکی و داروسازی سنتی
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران: مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی و مکمل دانشگاه کلاسهای آمادگی وتقویتی جهت کلیه داوطلبین شرکت در امتحانات کارشناسی ارشد و دکتری (( PHDرشته های طب سنتی ایرانی –تاریخ علوم پزشکی و داروسازی سنتی را برگزار می نماید.
مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی ایران کلاسهای آمادگی وتقویتی جهت داوطلبین شرکت در امتحانات کارشناسی ارشد و دکتری (( PHDرشته های طب سنتی ایرانی –تاریخ علوم پزشکی و داروسازی سنتی را جهت پزشکان عمومی و کارشناسان کلیه رشته ها برگزار می نماید.
لازم به ذکر است: ثبت نام در این دوره ها بصورت حضوری و شروع کلاسها از تاریخ 25/10/92 خواهد بود.
ضمنا کلیه علاقمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند با شماره تلفن 33950154 واحد آموزش (داخلی112-111-110 ) تماس حاصل نموده و یا به آدرس سایت به نشانیricm.iums.ac.irمراجعه نمایند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران: مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی و مکمل دانشگاه کلاسهای آمادگی وتقویتی جهت کلیه داوطلبین شرکت در امتحانات کارشناسی ارشد و دکتری (( PHDرشته های طب سنتی ایرانی –تاریخ علوم پزشکی و داروسازی سنتی را برگزار می نماید.
مطالعات تاریخ پزشکی طب اسلامی و مکمل دانشگاه علوم پزشکی ایران کلاسهای آمادگی وتقویتی جهت داوطلبین شرکت در امتحانات کارشناسی ارشد و دکتری (( PHDرشته های طب سنتی ایرانی –تاریخ علوم پزشکی و داروسازی سنتی را جهت پزشکان عمومی و کارشناسان کلیه رشته ها برگزار می نماید.
لازم به ذکر است: ثبت نام در این دوره ها بصورت حضوری و شروع کلاسها از تاریخ 25/10/92 خواهد بود.
ضمنا کلیه علاقمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند با شماره تلفن 33950154 واحد آموزش (داخلی112-111-110 ) تماس حاصل نموده و یا به آدرس سایت به نشانیricm.iums.ac.irمراجعه نمایند.
دانشگاه علوم پزشکی از لحاظ علمی خیلی سطحش پایینه. برای بالا بردنش به نظر من اینکارها بی فایده است. حالا طرف کیلویی وارد کارشناسی ارشد و بعدش دکترای این رشته هم شد. آخرش چه فایده ای داره؟ طرف انقدر بی سواده که نمیتونه یک مقاله استخواندار ببنده و جایی چاپ کنه. این میشه بیرون اومدن یک مشت آدم بی سواد و پایین آمدن سطح علمی و رتبه کشور در میان کشورهای جهان اسلام و حتی منطقه خاور میانه، سطح جهان پیشکش. در وزارت علوم لااقل یک مصاحبه و یک بررسی رزومه میگذارند و حداقل افرادی وارد میشوند که سطح علمی معمولی را دارند. اما متاسفانه در دانشگاههای علوم پزشکی افرادی وارد میشوند که بیشتر پول میدن.
جالبه حرف پول که میاد وسط فعال میشن..... همه دانشکده ها می اومدیم شاهد برای این درس ولی حالا....!!!!!
و تو کنکور از مقدمه سوال داده بودن....... نه متن!!!!!
کلاسهای آمادگی و تقویتی برای کلیه داوطلبان شرکت در امتحانات کارشناسی ارشد و دکترا(phd) رشته های طب سنتی ایرانی ،تاریخ علوم پزشکی ، داروسازی سنتی از 25 دیماه سال جاری در مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی ، طب اسلامی و مکمل برگزار می شود.پزشکان عمومی و کارشناسان تمامی رشته ها می توانند در این کلاسها ثبت نام کنند.
روزهای برگزاری کلاسها : چهارشنبه ها از ساعت 13 لغایت 16
درسنامه متون پارسی طب سنتی ایران : ده جلسه به مبلغ 000/000/1 ریال
و تو کنکور از مقدمه سوال داده بودن....... نه متن!!!!!
کلاسهای آمادگی و تقویتی برای کلیه داوطلبان شرکت در امتحانات کارشناسی ارشد و دکترا(phd) رشته های طب سنتی ایرانی ،تاریخ علوم پزشکی ، داروسازی سنتی از 25 دیماه سال جاری در مؤسسه مطالعات تاریخ پزشکی ، طب اسلامی و مکمل برگزار می شود.پزشکان عمومی و کارشناسان تمامی رشته ها می توانند در این کلاسها ثبت نام کنند.
روزهای برگزاری کلاسها : چهارشنبه ها از ساعت 13 لغایت 16
درسنامه متون پارسی طب سنتی ایران : ده جلسه به مبلغ 000/000/1 ریال
سلام دوستان
وقتتون بخیر
من تا حالا چیزی ازین رشته نشنیدم،جسارتا میتونم بپرسم کاربرد این رشته چیه؟!!!!
منظورم بازار کار و آینده و....
تا اونجا که من اطلاع دارم در چارت آموزشی رشته های علوم پزشکی واحدی با این عنوان وجود نداره که استادی بخواد اونو تدریس کنه!!!برای همین میخوام بدونم کاربرد این رشته با این سرفصلا و بصورت یک رشته مستقل از سایر رشته های علوم پزشکی چیه؟!
ممنون
وقتتون بخیر
من تا حالا چیزی ازین رشته نشنیدم،جسارتا میتونم بپرسم کاربرد این رشته چیه؟!!!!
منظورم بازار کار و آینده و....
تا اونجا که من اطلاع دارم در چارت آموزشی رشته های علوم پزشکی واحدی با این عنوان وجود نداره که استادی بخواد اونو تدریس کنه!!!برای همین میخوام بدونم کاربرد این رشته با این سرفصلا و بصورت یک رشته مستقل از سایر رشته های علوم پزشکی چیه؟!
ممنون
کاری که دوستان تاریخ پزشکی انجام می دهند تهیه مصالح و منابع و تصحیح متون طبی برای دوستان رشته های پزشکی است. شما دوستان علوم پزشکی نمی توانید فرق بین منابع فارسی نگارش شده در هند را با همین منابع در ایران را بفهمید. یا مثلا نسخه های شرحها، تصحیح ها و حواشی مختلف از قرن پنجم تا یازدهم قانون بوعلی که در حدود 300 نوع می باشد که باید این منابع اصلاح شوند و در اختیار دوستان رشته طب سنتی قرار بگیرد. آیا به نظر شما دوستان طب سنتی توانایی و فرصت اصلاح و تصحیح این نسخه ها را دارند؟ مگر این دوستان چند سال فرصت این کار سنگین را دارند؟ تازه بنده یک مثال کوچک زدم.
ممنونم از پاسختون
خب پس خودمم درست حدس زده بودم که این علم احتمالا بدرد دوستان طب سنتی بخوره!چون در علم پزشکی نوین که ما مطالعه میکنیم حتی برخی روش های کلینیکی و پاراکلینیکی در 10 سال قبل هم جزء تاریخ پزشکی محسوب میشن و دیگه کاربردی نیستند!چه رسد به قرن ها قبل!و پزشکی در هر لحظه رو به پیشرفته
براتون آرزوی موفقیت و سلامت میکنم
خب پس خودمم درست حدس زده بودم که این علم احتمالا بدرد دوستان طب سنتی بخوره!چون در علم پزشکی نوین که ما مطالعه میکنیم حتی برخی روش های کلینیکی و پاراکلینیکی در 10 سال قبل هم جزء تاریخ پزشکی محسوب میشن و دیگه کاربردی نیستند!چه رسد به قرن ها قبل!و پزشکی در هر لحظه رو به پیشرفته
براتون آرزوی موفقیت و سلامت میکنم