eeeeeeehsan
New member
با سلام خدمت علاقه مندان به این رشته ی خوب،
هدف از ایجاد این تاپیک آشنایی بچه ها با جایزه های نوبلی هست که تو این رشته به دست اومده، تا همه بفهن که ایمونولوژی یه رشته با ارزشه و این همه افتخار به دست آوورده.
بسم الله...
تا کنون دوازده جایزه از جوایز نوبل پزشکی مرتبط با سیستم ایمنی بوده،
اولین جایزه نوبل پزشکی تاریخ هم واسه ایمونولوژی بوده؛
سال 1901
در سال 1901 جایزه نوبل پزشکی به Emil von Behring برای فعالیت وی "در زمینه سرم درمانی بخصوص کاربرد آن در برابر دیفتری" اعطا شد.
Von Behring فاکتورهایی را در خون شناسایی کرد که این فاکتورها محصولات سمی باکتریهای کزاز و دیفتری را خنثی می کنند. همچنین او نشان داد که چگونه این عوامل می توانند در توقف بیماری و مرگ ناشی از میکروبهای دیفتری مفید باشند.
این جایزه اولین جایزه نوبل پزشکی می باشد.
سال 1908
در سال1908 جایزه نوبل پزشکی به صورت مشترک به Ilya Ilyich Mechnikov و Paul Ehrlich برای "فعالیت آنها در زمینه ی ایمنی" اعطا شد.
سیستم ایمنی بدن کار خود را ازطریق چندین مکانیسم انجام می دهد: Mechnikov سلول های فاگوسیت را که عوامل مزاحم را احاطه کرده و می بلعند، شناسایی و کشف کرد. Ehrlich نیز با ارائه ی نظریه ی "زنجیره ی جانبی " چگونگی آزاد شدن آنتی بادی ها در خون برای مقابله با عوامل مهاجم را مطرح کرد.
سال 1913
در سال 1913 جایزه نوبل پزشکی به Charles Richet برای" فعالیت وی در زمینه ی شناخت آنافیلاکسی " اعطا گشت.
Richet، آنافیلاکسی (یک واکنش آلرژیک در برابر سموم که می تواند برای فرد کشنده باشد) را کشف کرد. این کشف نشان می دهد که چگونه سیستم ایمنی همچنانکه بدن را در مقابل بیماریها محافظت می کند، می تواند به خود میزبان نیز آسیب برساند.
سال 1919
در سال 1919 جایزه نوبل پزشکی به Jules Bordet برای" اکتشافات وی در ارتباط با ایمنی" اعطا شد.
در سرم فاکتورهایی وجود دارند که همراه با آنتی بادیها برای تخریب باکتریها کار می کنند.کشف این پروتئینهای کمپلمان توسط Bordet زمینه ساز ابداع آزمایشهایی برای تشخیص تعدادی از بیماریهای عفونی خطرناک گردید.
البته Jules Bordet جایزه نوبل خود را یک سال بعد یعنی در سال 1920 دریافت کرد. در طی روند انتخاب برنده ی جایزه در سال 1919 تصمیم کمیته ی نوبل پزشکی بر آن شد که طبق خواسته ی آلفرد نوبل هیچ یک از نامزدهای سال(نامزد های دریافت جایزه) از معیارها آگاه نشوند.با توجه به اساسنامه بنیاد نوبل، جایزه نوبل در چنین مواردی می تواند تا سال بعد محفوظ باشد.بدین ترتیب این اساسنامه در آن سال مورد استفاده قرار گرفت و Jules Bordet جایزه نوبل خود را یک سال بعد یعنی در سال 1920 دریافت کرد.
سال 1930
در سال 1930 جایزه نوبل پزشکی به Karl Landsteiner برای" کشف گروههای خونی در انسان" اعطا شد.
کشف گروههای خونی در انسان توسط لنداشتاینر و روش او در تعیین گروه خونی،زمینه ساز انجام انتقال خون بدون ایجاد واکنشهای ناشی از ناسازگاری خون شد.
سال 1960
جایزه نوبل پزشکی در سال 1960 به صورت مشترک به Sir Frank MacFarlane Burnet and Peter Medawar برای" کشف تحمل ایمنی" اعطا شد.
مفهوم تولرانس ایمنی (تحمل ایمنی) نشان می دهد که بدن چگونه می آموزد که "سلولها و بافتهای خودی را که مانع از ایجاد پاسخ ایمنی بر علیه خود می شوند" را تشخیص دهد.
سال 1972
جایزه نوبل پزشکی یا فیزیولو ژی در سال 1972 به صورت مشترک به Gerald Edelman and Rodney Porter برای"کشف ساختار شیمیایی آنتی بادی ها" اعطا شد.
دو دانشمند به طور مستقل توانستند ساختمان آنتی بادیها را رمزگشایی کنند که این کشف نشان می دهد که چگونه مولکولهایی با شکل ظاهری یکسان (یعنی آنتی بادیها ) می توانند با وجود تعداد بیشماری از عوامل مهاجم، هریک از این عوامل را به طور اختصاصی شناسایی کرده و با آن مقابله کنند.
سال 1980
در سال 1980 جایزه نوبل پزشکی به Baruj Benacerraf, Jean Dausset and George Snell برای "کشف ساختار های ژنتیکی بر روی سطح سلول که نقش تنظیمی در واکنشهای ایمنی دارند" اعطا گشت.
پیشرفتهای حاصل از فعالیتهای سه محقق کمک کرد به ایجاد تصویری از اینکه:چگونه یک مجموعه خاص از پروتئینها واقع بر سطح سلول می تواند پاسخهای ایمنی را تنظیم کند.
سال 1984
در سال 1984 جایزه نوبل پزشکی به Nils Jerne, Georges Kohler and César Milstein برای "ارائه نظریه هایی درباره ی ویژگیهای مربوط به گسترش و کنترل سیستم ایمنی و کشف اصلی (قانونی)، برای تولید آنتی بادیهای مونوکلونال" اهدا شد.
نظریه Jerne تصویر واضح تری از این موضوع که "سیستم ایمنی چگونه آنتی بادی ها را برای مقابله با عوامل مزاحم به کار می برد؟ " ایجاد کرد. تکنیکهای Kohler و Milstein برای تولید آنتی بادیهای اختصاصی مورد نیاز، به ابداع تستهای تشخیصی بهتر و راههای درمانی برای بیماریها کمک کرد.
سال 1987
در سال 1987 جایزه نوبل پزشکی به Susumu Tonegawa برای "کشف اصل ژنتیکی برای ایجاد (تولید) تنوع آنتی بادی "اعطا شد.
با کشف مکانیسم ژنتیکی ساخت آنتی بادیها، Tonegawa نشان داد که بدن چگونه از تعداد بسیار کمی ژن، میلیونها آنتی بادی پروتئینی تولید می کند.
سال 1996
جایزه نوبل پزشکی در سال 1996 به صورت مشترک بهPeter Doherty and Rolf Zinkernagel برای "اکتشافات آنها در زمینه ی ایمنی سلولی "اعطا شد.
Doherty و Zinkernagel با کشف این که: سیستم ایمنی چگونه سلولهای آلوده به ویروس را شناسایی می کند، موفق به کشف مکانیسمی شدند که توسط اجزاء سلولی سیستم ایمنی برای افتراق عوامل بیگانه از بافتها و سلولهای خودی استفاده می شود.
سال 2011
در سال 2011، نیمی از جایزه نوبل پزشکی به Bruce A. Beutler و Jules A. Hoffmann برای "ات آنها در ارتباط با ایمنی ذاتی (طبیعی) "و نیم دیگر آن جایزه به Ralph M. Steinman برای "کشف سلول دندریتیک و نقش آن در ایمنی اکتسابی (اختصاصی) "اعطا شد. Steinman سه روز پیش از دریافت جایزه بر اثر سرطان لوزالمعده درگذشت. پزشکان درمان سرطان وی را بر اساس شیوه برگرفته از تحقیقات خود او انجام می دادند.
ترجمه: خانم زهرا علیمرادی
منبع: Nobelprize.org
به این ترتیب تا الآن از ابتدای نوبل پزشکی تا آخرین نوبل پزشکی داده شده، نوبل های اهدا شده واسه رشته ی ایمونولوژی بوده، یعنی سال 1901 و 2011،
و ایشالا.. 2012 هم واسه ایمونو باشه.
موفق باشیم.
هدف از ایجاد این تاپیک آشنایی بچه ها با جایزه های نوبلی هست که تو این رشته به دست اومده، تا همه بفهن که ایمونولوژی یه رشته با ارزشه و این همه افتخار به دست آوورده.
بسم الله...
تا کنون دوازده جایزه از جوایز نوبل پزشکی مرتبط با سیستم ایمنی بوده،
اولین جایزه نوبل پزشکی تاریخ هم واسه ایمونولوژی بوده؛
سال 1901
در سال 1901 جایزه نوبل پزشکی به Emil von Behring برای فعالیت وی "در زمینه سرم درمانی بخصوص کاربرد آن در برابر دیفتری" اعطا شد.
Von Behring فاکتورهایی را در خون شناسایی کرد که این فاکتورها محصولات سمی باکتریهای کزاز و دیفتری را خنثی می کنند. همچنین او نشان داد که چگونه این عوامل می توانند در توقف بیماری و مرگ ناشی از میکروبهای دیفتری مفید باشند.
این جایزه اولین جایزه نوبل پزشکی می باشد.
سال 1908
در سال1908 جایزه نوبل پزشکی به صورت مشترک به Ilya Ilyich Mechnikov و Paul Ehrlich برای "فعالیت آنها در زمینه ی ایمنی" اعطا شد.
سیستم ایمنی بدن کار خود را ازطریق چندین مکانیسم انجام می دهد: Mechnikov سلول های فاگوسیت را که عوامل مزاحم را احاطه کرده و می بلعند، شناسایی و کشف کرد. Ehrlich نیز با ارائه ی نظریه ی "زنجیره ی جانبی " چگونگی آزاد شدن آنتی بادی ها در خون برای مقابله با عوامل مهاجم را مطرح کرد.
سال 1913
در سال 1913 جایزه نوبل پزشکی به Charles Richet برای" فعالیت وی در زمینه ی شناخت آنافیلاکسی " اعطا گشت.
Richet، آنافیلاکسی (یک واکنش آلرژیک در برابر سموم که می تواند برای فرد کشنده باشد) را کشف کرد. این کشف نشان می دهد که چگونه سیستم ایمنی همچنانکه بدن را در مقابل بیماریها محافظت می کند، می تواند به خود میزبان نیز آسیب برساند.
سال 1919
در سال 1919 جایزه نوبل پزشکی به Jules Bordet برای" اکتشافات وی در ارتباط با ایمنی" اعطا شد.
در سرم فاکتورهایی وجود دارند که همراه با آنتی بادیها برای تخریب باکتریها کار می کنند.کشف این پروتئینهای کمپلمان توسط Bordet زمینه ساز ابداع آزمایشهایی برای تشخیص تعدادی از بیماریهای عفونی خطرناک گردید.
البته Jules Bordet جایزه نوبل خود را یک سال بعد یعنی در سال 1920 دریافت کرد. در طی روند انتخاب برنده ی جایزه در سال 1919 تصمیم کمیته ی نوبل پزشکی بر آن شد که طبق خواسته ی آلفرد نوبل هیچ یک از نامزدهای سال(نامزد های دریافت جایزه) از معیارها آگاه نشوند.با توجه به اساسنامه بنیاد نوبل، جایزه نوبل در چنین مواردی می تواند تا سال بعد محفوظ باشد.بدین ترتیب این اساسنامه در آن سال مورد استفاده قرار گرفت و Jules Bordet جایزه نوبل خود را یک سال بعد یعنی در سال 1920 دریافت کرد.
سال 1930
در سال 1930 جایزه نوبل پزشکی به Karl Landsteiner برای" کشف گروههای خونی در انسان" اعطا شد.
کشف گروههای خونی در انسان توسط لنداشتاینر و روش او در تعیین گروه خونی،زمینه ساز انجام انتقال خون بدون ایجاد واکنشهای ناشی از ناسازگاری خون شد.
سال 1960
جایزه نوبل پزشکی در سال 1960 به صورت مشترک به Sir Frank MacFarlane Burnet and Peter Medawar برای" کشف تحمل ایمنی" اعطا شد.
مفهوم تولرانس ایمنی (تحمل ایمنی) نشان می دهد که بدن چگونه می آموزد که "سلولها و بافتهای خودی را که مانع از ایجاد پاسخ ایمنی بر علیه خود می شوند" را تشخیص دهد.
سال 1972
جایزه نوبل پزشکی یا فیزیولو ژی در سال 1972 به صورت مشترک به Gerald Edelman and Rodney Porter برای"کشف ساختار شیمیایی آنتی بادی ها" اعطا شد.
دو دانشمند به طور مستقل توانستند ساختمان آنتی بادیها را رمزگشایی کنند که این کشف نشان می دهد که چگونه مولکولهایی با شکل ظاهری یکسان (یعنی آنتی بادیها ) می توانند با وجود تعداد بیشماری از عوامل مهاجم، هریک از این عوامل را به طور اختصاصی شناسایی کرده و با آن مقابله کنند.
سال 1980
در سال 1980 جایزه نوبل پزشکی به Baruj Benacerraf, Jean Dausset and George Snell برای "کشف ساختار های ژنتیکی بر روی سطح سلول که نقش تنظیمی در واکنشهای ایمنی دارند" اعطا گشت.
پیشرفتهای حاصل از فعالیتهای سه محقق کمک کرد به ایجاد تصویری از اینکه:چگونه یک مجموعه خاص از پروتئینها واقع بر سطح سلول می تواند پاسخهای ایمنی را تنظیم کند.
سال 1984
در سال 1984 جایزه نوبل پزشکی به Nils Jerne, Georges Kohler and César Milstein برای "ارائه نظریه هایی درباره ی ویژگیهای مربوط به گسترش و کنترل سیستم ایمنی و کشف اصلی (قانونی)، برای تولید آنتی بادیهای مونوکلونال" اهدا شد.
نظریه Jerne تصویر واضح تری از این موضوع که "سیستم ایمنی چگونه آنتی بادی ها را برای مقابله با عوامل مزاحم به کار می برد؟ " ایجاد کرد. تکنیکهای Kohler و Milstein برای تولید آنتی بادیهای اختصاصی مورد نیاز، به ابداع تستهای تشخیصی بهتر و راههای درمانی برای بیماریها کمک کرد.
سال 1987
در سال 1987 جایزه نوبل پزشکی به Susumu Tonegawa برای "کشف اصل ژنتیکی برای ایجاد (تولید) تنوع آنتی بادی "اعطا شد.
با کشف مکانیسم ژنتیکی ساخت آنتی بادیها، Tonegawa نشان داد که بدن چگونه از تعداد بسیار کمی ژن، میلیونها آنتی بادی پروتئینی تولید می کند.
سال 1996
جایزه نوبل پزشکی در سال 1996 به صورت مشترک بهPeter Doherty and Rolf Zinkernagel برای "اکتشافات آنها در زمینه ی ایمنی سلولی "اعطا شد.
Doherty و Zinkernagel با کشف این که: سیستم ایمنی چگونه سلولهای آلوده به ویروس را شناسایی می کند، موفق به کشف مکانیسمی شدند که توسط اجزاء سلولی سیستم ایمنی برای افتراق عوامل بیگانه از بافتها و سلولهای خودی استفاده می شود.
سال 2011
در سال 2011، نیمی از جایزه نوبل پزشکی به Bruce A. Beutler و Jules A. Hoffmann برای "ات آنها در ارتباط با ایمنی ذاتی (طبیعی) "و نیم دیگر آن جایزه به Ralph M. Steinman برای "کشف سلول دندریتیک و نقش آن در ایمنی اکتسابی (اختصاصی) "اعطا شد. Steinman سه روز پیش از دریافت جایزه بر اثر سرطان لوزالمعده درگذشت. پزشکان درمان سرطان وی را بر اساس شیوه برگرفته از تحقیقات خود او انجام می دادند.
ترجمه: خانم زهرا علیمرادی
منبع: Nobelprize.org
به این ترتیب تا الآن از ابتدای نوبل پزشکی تا آخرین نوبل پزشکی داده شده، نوبل های اهدا شده واسه رشته ی ایمونولوژی بوده، یعنی سال 1901 و 2011،
و ایشالا.. 2012 هم واسه ایمونو باشه.
موفق باشیم.
آخرین ویرایش: