TaTi
مدیر بخش
1. آلترناریا (َAlternaria): هیف های آن دارای دیواره عرضی است.
کونیدیا تولید می کند و از جمله قارچ های ناقص در صنایع غذایی می باشد.
آلترناریا قارچ مزرعه ای (Field fungi) است که به رطوبت بالا نیاز دارد و در میوه های هسته دار (Stone fruits) مانند سیب و انجیر ایجاد پوسیدگی قهوه ای یا سیاه (Brown or Black rot) می کند. در برخی میوه های ترش هم Black rot دیده م شود.
هم چنین این بر روی گوشت نیز رشد می کند.
قادر به عبور از پوسته ی سالم تخم مرغ نیز می باشد.
تولید توکسینی به نام Altrotoxin I می کند. مثلا A.citri و A.alternata در سیب و گوجه فرنگی ایجاد توکسین می کنند.
A.melaاز دیگر گونه های آن است که در میوه ها و سبزی ها ایجاد فساد می کند.
2. آسپرژیلوس (Aspergillus): این جنس یکی از مهم ترین قارچ های ناقص است که در مواد غذایی حائز اهمیت می باشد و از نظر پراکندگی در طبیعت در درجه اول اهمیت قرار دارد.
اسپورهای آسپرژیلوس از مناطق قطبی تا حاره ای پراکنده اند.
هر ماده آلی که به اندازه ی کافی رطوبت داشته باشد، می تواند مورد استفاده آن ها قرار بگیرد.
گاهی اوقات حتی چرم، پارچه و کاغذ هم در معرض حمله آسپرژیلوس قرار می گیرد.
آسپرژیلوس کونیدیوفورهای عمومی و ساده تولید می کنند که در انتها متورم شده اند و تشکیل استریگما را داده اند و کونیدیاهای تک سلولی و کروی روی استریگما قرار گرفته اند.
عمدتا آسپرژیلوس به رنگ سیاه دیده می شود و عامل فساد سیاه در میوه جات ترش (Citrus fruits) می باشد.
هم چنین در هلو و انجیر ایجاد فساد می کند.
یکی از گونه های آنA.glaucus است که به آسپرژیلوس سبز معروف می باشد.
این قارچ اسموفیل بوده و قادر است غلظت های زیاد قند و نمک را تحمل کند و روی سوسیس ایجاد فساد می کند.
A.oryzae از دیگر گونه هاست که برای تهیه الکل اتیلیک از شلتوک برنج استفاده می شود.
هم چنین می تواند برای تهیه آنزیم های پروتئاز، آمیلاز، لیپاز و پکتیناز مورد استفاده قرار گیرد.
A.niger برای تهیه اسید سیتریک بطور عمده و هم چنین سایر اسید های آلی (اگزالیک و گلوکونیک در PHهای مختلف) مورد استفاده قرار می گیرد.
اهمیت آسپرژیلوس ها از دیدگاه بهداشتی به دلیل تولید آفلاتوکسین است.
به طور کلی قارچ ها به سه صورت در انسان ایجاد بیماری می کند که عبارتند از این که بافت ها را مورد حمله قرار می دهند و ایجاد عفونت و بیماری پوستی می کند، قارچ ها به عنوان عامل آلرژی زا عمل می کنند.
سموم تولید شده توسط قارچ ها می تواند ایجاد مسمومیت و ناهنجاری کند.
سم آفلاتوکسین انواع مختلفی دارد که شامل B[SUB]1[/SUB]، B[SUB]2[/SUB]، G[SUB]1[/SUB]، G[SUB]2[/SUB]، M[SUB]1[/SUB] و M[SUB]2[/SUB] می شود.
سموم M[SUB]1[/SUB] و M[SUB]2[/SUB] فرم هیدروکسید B[SUB]1[/SUB] وB[SUB]2[/SUB] می باشند.
این سموم در مقابل اشعه فرابنفش آبی رنگ هستند.
سمومG[SUB]1[/SUB] و G[SUB]2[/SUB] در زیر uv به رنگ سبز می باشند.
A.flavus و A.parasiticum تولید آفلاتوکسین می کنند.
اهمیت آفلاتوکسین به دلیل ایجاد ناهنجاری در جنین (Teratogenic)، تغییرات سلولی (Mutagenic)
و خاصیت سرطان زایی (Carcinogenic) می باشد.
آفلاتوکسین در شرایط اسیدی و نسبت به حرارت مقاوم است.
برای از بین رفتن این سم باید از حرارت 120 درجه سانتی گراد به مدت 4 ساعت استفاده کرد اما این سم در برابر مواد قلیایی ناپایدار می باشد.
از سایر سموم که توسط آسپرژیلوس ها تولید می شود می توانSterigmatocystin را نام برد که توسط A.versicolar و A.nidulams تولید می شود.
برخی دیگر از آسپرژیلوس ها نیز سم Ochratoxin تولید می کنند.
کونیدیا تولید می کند و از جمله قارچ های ناقص در صنایع غذایی می باشد.
آلترناریا قارچ مزرعه ای (Field fungi) است که به رطوبت بالا نیاز دارد و در میوه های هسته دار (Stone fruits) مانند سیب و انجیر ایجاد پوسیدگی قهوه ای یا سیاه (Brown or Black rot) می کند. در برخی میوه های ترش هم Black rot دیده م شود.
هم چنین این بر روی گوشت نیز رشد می کند.
قادر به عبور از پوسته ی سالم تخم مرغ نیز می باشد.
تولید توکسینی به نام Altrotoxin I می کند. مثلا A.citri و A.alternata در سیب و گوجه فرنگی ایجاد توکسین می کنند.
A.melaاز دیگر گونه های آن است که در میوه ها و سبزی ها ایجاد فساد می کند.
2. آسپرژیلوس (Aspergillus): این جنس یکی از مهم ترین قارچ های ناقص است که در مواد غذایی حائز اهمیت می باشد و از نظر پراکندگی در طبیعت در درجه اول اهمیت قرار دارد.
اسپورهای آسپرژیلوس از مناطق قطبی تا حاره ای پراکنده اند.
هر ماده آلی که به اندازه ی کافی رطوبت داشته باشد، می تواند مورد استفاده آن ها قرار بگیرد.
گاهی اوقات حتی چرم، پارچه و کاغذ هم در معرض حمله آسپرژیلوس قرار می گیرد.
آسپرژیلوس کونیدیوفورهای عمومی و ساده تولید می کنند که در انتها متورم شده اند و تشکیل استریگما را داده اند و کونیدیاهای تک سلولی و کروی روی استریگما قرار گرفته اند.
عمدتا آسپرژیلوس به رنگ سیاه دیده می شود و عامل فساد سیاه در میوه جات ترش (Citrus fruits) می باشد.
هم چنین در هلو و انجیر ایجاد فساد می کند.
یکی از گونه های آنA.glaucus است که به آسپرژیلوس سبز معروف می باشد.
این قارچ اسموفیل بوده و قادر است غلظت های زیاد قند و نمک را تحمل کند و روی سوسیس ایجاد فساد می کند.
A.oryzae از دیگر گونه هاست که برای تهیه الکل اتیلیک از شلتوک برنج استفاده می شود.
هم چنین می تواند برای تهیه آنزیم های پروتئاز، آمیلاز، لیپاز و پکتیناز مورد استفاده قرار گیرد.
A.niger برای تهیه اسید سیتریک بطور عمده و هم چنین سایر اسید های آلی (اگزالیک و گلوکونیک در PHهای مختلف) مورد استفاده قرار می گیرد.
اهمیت آسپرژیلوس ها از دیدگاه بهداشتی به دلیل تولید آفلاتوکسین است.
به طور کلی قارچ ها به سه صورت در انسان ایجاد بیماری می کند که عبارتند از این که بافت ها را مورد حمله قرار می دهند و ایجاد عفونت و بیماری پوستی می کند، قارچ ها به عنوان عامل آلرژی زا عمل می کنند.
سموم تولید شده توسط قارچ ها می تواند ایجاد مسمومیت و ناهنجاری کند.
سم آفلاتوکسین انواع مختلفی دارد که شامل B[SUB]1[/SUB]، B[SUB]2[/SUB]، G[SUB]1[/SUB]، G[SUB]2[/SUB]، M[SUB]1[/SUB] و M[SUB]2[/SUB] می شود.
سموم M[SUB]1[/SUB] و M[SUB]2[/SUB] فرم هیدروکسید B[SUB]1[/SUB] وB[SUB]2[/SUB] می باشند.
این سموم در مقابل اشعه فرابنفش آبی رنگ هستند.
سمومG[SUB]1[/SUB] و G[SUB]2[/SUB] در زیر uv به رنگ سبز می باشند.
A.flavus و A.parasiticum تولید آفلاتوکسین می کنند.
اهمیت آفلاتوکسین به دلیل ایجاد ناهنجاری در جنین (Teratogenic)، تغییرات سلولی (Mutagenic)
و خاصیت سرطان زایی (Carcinogenic) می باشد.
آفلاتوکسین در شرایط اسیدی و نسبت به حرارت مقاوم است.
برای از بین رفتن این سم باید از حرارت 120 درجه سانتی گراد به مدت 4 ساعت استفاده کرد اما این سم در برابر مواد قلیایی ناپایدار می باشد.
از سایر سموم که توسط آسپرژیلوس ها تولید می شود می توانSterigmatocystin را نام برد که توسط A.versicolar و A.nidulams تولید می شود.
برخی دیگر از آسپرژیلوس ها نیز سم Ochratoxin تولید می کنند.