TaTi
مدیر بخش
بازرسی قبل از کشتار
در این نوع بازرسی باید حیوانات سالم از غیر سالم تشخیص داده شود .
این بازرسی از حداکثر 24 ساعت قبل از کشتار تا چند دقیقه قبل از کشتار معمولا" در سالن انتظار ،در محلی که دام ها آرام و درحال استراحت هستند ،انجام میشود .
این بازرسی 50درصد عملیات بازرسی گوشت را شامل می شود و علاوه بر اینکه کمک موثری در تشخیص بسیاری و عوارض در هنگام بازرسی پس از کشتار می نماید ، تشخیص بعضی از بیماریها از جمله هاری ،کزار ، تب شیر ، (b.s.e) و بعضی مسمومیت ها که در لاشه هیچ علامتی ندارند و در بازرسی پس از کشتار قابل تشخیص نمی باشند را ممکن می سازد .
در بازرسی قبل از کشتار نیازی به مقید کردن و معاینه دقیق دام ها نیست و معمولا" با مشاهده سالم بودن دام تشخیص داده می شود .
دام سالم سرحال و کنجکاو بوده و دارای چشم های براق موهای صاف و پوزه مرطوب می باشد .
نشخوار می کند و بدنش دارای تقارن دو طرفه است .
ترشحی از بینی ،دهان ، چشم ،واژن و مقعد ندارد و تنفش طبیعی و آرام است .
اما دام غیر سالم بیحال است و چرت می زند ، نشخوار نمی کند و معمولا" علائمی از بیماری مثل اسهال ، نفخ ،عطسه یا سرفه ،لنگش ،ترشحات چرکی یا خونی از دهان ،بینی،مقعد یا واژن ،عدم تعادل ،لاغری شدید ،تنفس غیر طبیعی و .... را نشان می دهد .
دربازرسی قبل از کشتار دام ها به سه دسته تقسیم می شوند.
1- دام های سالم که جهت کشتار روانه کشتارگاه می شوند .
2- دام های دارای عوارض و بیماری های غیر مهم مثل موضعی ، شکستگی ها ،تورم پستان بدون تب ،آبسه های موضعی و سطحی .... اینگونه دام ها باید جهت کشتار به کشتارگاه اضطراری فرستاده شوند ودر صورت عدم وجود کشتارگاه اضطراری باید در آخر خط کشتار ،کشتار شوند .
3- دام های تب دار و دام هائی که دارای عوارض و بیماریهای عفونی و خطرناکی مثل یرقان ، شاربن ،هاری ،مسمومیت ،کزاز ،طاعون ،لاغری شدید ، شاربن علامتی ، اغماءو .... هستند ،اینگونه دام ها بایستی درمان شده یا معدوم گردند و به هیچ عنوان نباید به داخل خط کشتار فرستاده شوند .
توجه :
دامی که به تازگی به آن دارو تزریق شده ،نباید کشتار شود و در صورتیکه دربازرسی قبل از کشتار تشخیص داده شود باید از ذبح دام جلوگیری نمود و با تحقیق نوع دارو را مشخص کرد و با توجه به نوع دارو ، ذبح دام را چند روزی به تاخیر انداخت و در صورتی که پس از کشتار متوجه تزریق دارو به دام شدیم ،انجام آزمایشات مربوطه قضاوت نهائی را مشخص می نماید .
بسیاری از بیماری ها در بازرسی قبل از کشتار تا حدودی قابل تشخیص هستند ،از جمله شاربن، شاربن علامتی ،بعضی تومورها ،پنومونی حاد ، تب شیر ،لیستریوز ،شبه هاری،هاری ،کزار ،دیفتری گوساله ها ،آبله گاوی ،اسهال های عفونی ،آرتریت و عفونت های سم ،جفت ماندگی ،عفونت پستان و رحم،لاغری شدید ،سل ،بعضی مسمومیت های گیاهی یا شیمیائی ،یرقان ، جرب یا گال ،قارچ های پوستی ، عفونت های نای و بینی گاوان (ibr)تب نزله ای بدخیم (mcf)،تب برفکی (fmd)و....
در این نوع بازرسی باید حیوانات سالم از غیر سالم تشخیص داده شود .
این بازرسی از حداکثر 24 ساعت قبل از کشتار تا چند دقیقه قبل از کشتار معمولا" در سالن انتظار ،در محلی که دام ها آرام و درحال استراحت هستند ،انجام میشود .
این بازرسی 50درصد عملیات بازرسی گوشت را شامل می شود و علاوه بر اینکه کمک موثری در تشخیص بسیاری و عوارض در هنگام بازرسی پس از کشتار می نماید ، تشخیص بعضی از بیماریها از جمله هاری ،کزار ، تب شیر ، (b.s.e) و بعضی مسمومیت ها که در لاشه هیچ علامتی ندارند و در بازرسی پس از کشتار قابل تشخیص نمی باشند را ممکن می سازد .
در بازرسی قبل از کشتار نیازی به مقید کردن و معاینه دقیق دام ها نیست و معمولا" با مشاهده سالم بودن دام تشخیص داده می شود .
دام سالم سرحال و کنجکاو بوده و دارای چشم های براق موهای صاف و پوزه مرطوب می باشد .
نشخوار می کند و بدنش دارای تقارن دو طرفه است .
ترشحی از بینی ،دهان ، چشم ،واژن و مقعد ندارد و تنفش طبیعی و آرام است .
اما دام غیر سالم بیحال است و چرت می زند ، نشخوار نمی کند و معمولا" علائمی از بیماری مثل اسهال ، نفخ ،عطسه یا سرفه ،لنگش ،ترشحات چرکی یا خونی از دهان ،بینی،مقعد یا واژن ،عدم تعادل ،لاغری شدید ،تنفس غیر طبیعی و .... را نشان می دهد .
دربازرسی قبل از کشتار دام ها به سه دسته تقسیم می شوند.
1- دام های سالم که جهت کشتار روانه کشتارگاه می شوند .
2- دام های دارای عوارض و بیماری های غیر مهم مثل موضعی ، شکستگی ها ،تورم پستان بدون تب ،آبسه های موضعی و سطحی .... اینگونه دام ها باید جهت کشتار به کشتارگاه اضطراری فرستاده شوند ودر صورت عدم وجود کشتارگاه اضطراری باید در آخر خط کشتار ،کشتار شوند .
3- دام های تب دار و دام هائی که دارای عوارض و بیماریهای عفونی و خطرناکی مثل یرقان ، شاربن ،هاری ،مسمومیت ،کزاز ،طاعون ،لاغری شدید ، شاربن علامتی ، اغماءو .... هستند ،اینگونه دام ها بایستی درمان شده یا معدوم گردند و به هیچ عنوان نباید به داخل خط کشتار فرستاده شوند .
توجه :
دامی که به تازگی به آن دارو تزریق شده ،نباید کشتار شود و در صورتیکه دربازرسی قبل از کشتار تشخیص داده شود باید از ذبح دام جلوگیری نمود و با تحقیق نوع دارو را مشخص کرد و با توجه به نوع دارو ، ذبح دام را چند روزی به تاخیر انداخت و در صورتی که پس از کشتار متوجه تزریق دارو به دام شدیم ،انجام آزمایشات مربوطه قضاوت نهائی را مشخص می نماید .
بسیاری از بیماری ها در بازرسی قبل از کشتار تا حدودی قابل تشخیص هستند ،از جمله شاربن، شاربن علامتی ،بعضی تومورها ،پنومونی حاد ، تب شیر ،لیستریوز ،شبه هاری،هاری ،کزار ،دیفتری گوساله ها ،آبله گاوی ،اسهال های عفونی ،آرتریت و عفونت های سم ،جفت ماندگی ،عفونت پستان و رحم،لاغری شدید ،سل ،بعضی مسمومیت های گیاهی یا شیمیائی ،یرقان ، جرب یا گال ،قارچ های پوستی ، عفونت های نای و بینی گاوان (ibr)تب نزله ای بدخیم (mcf)،تب برفکی (fmd)و....