maxin
Well-known member
تحقيقات جديد نشان مي‌دهد كساني كه بطور بيمارگونه و از سر عادت دروغ مي‌گويند مغز آنها ناهنجاريهاي ساختاري دارد.
به گزارش پايگاه اينترنتي رويترز هلث از نيويورك، دكتر آدريان راين و يالينگ يانگ از دانشگاه كاليفرنياي جنوبي در لس آنجلس و همكارانش دريافتند افرادي كه بنابه عادت دروغ مي‌گويند و فريب كاري مي‌كنند مقدار ماده خاكستري قشر پيشاني مغز آنها در مقايسه با افراد عادي كمتر و ماده سفيد آن بيشتر است.
تحقيقات قبلي نشان داده است هنگامي كه افراد معمولي دروغ مي‌گويند قشر پيشاني مغز فعالتر مي‌شود. گمان مي‌رود اين بخش از مغز در يادگيري رفتار اخلاقي و احساس پشيماني نقش داشته باشد.
از آنجا كه ماده خاكستري مغز از سلولهاي مغزي تشكيل شده است و ماده سفيد مغز ارتباطات بين اين سلولها را تشكيل مي‌دهد، دروغ گوها استعداد بيشتري براي دروغ گويي و محدوديتهاي اخلاقي كمتري دارند.
محققان يك مجموعه مصاحبه و آزمايشهاي روان شناسي از گروهي از داوطلبان انجام دادند تا ۱۲دروغ گوي بيمارگونه ، ۱۶فرد مبتلا به اختلال شخصيتي ضداجتماعي كه هيچ گونه سابقه دروغ گويي نداشتند و ۲۱فرد طبيعي را از هم بازشناسند. محققان با استفاده از شيوه ام آراي مغز شركت كنندگان را بررسي كردند.
نتايج بدست آمده نشان داد مقدار ماده سفيد مغز در دروغ گوها ۲۶درصد بيشتر از مبتلايان به اختلال شخصيتي و ۲۲درصد بيشتر از افراد عادي است.
مقدار ماده خاكستري مغز دروغ گوها ۱۴درصد كمتر از افراد عادي بود.
پژوهشگران مي‌گويند مبتلايان به اختلال اوتيسم كه نمي‌توانند دروغ بگويند نسبت ميزان ماده خاكستري به سفيد مغزشان متضاد با دروغ گوهاي شركت‌كننده در اين مطالعه است. با آنكه اوتيسم يك اختلال پيچيده است و نمي‌تواند الگويي براي دروغگويي محسوب شود ، اما نتايج اين بررسي بر روي كودكان اوتيسمي و نتايج ام آر آي در مورد دروغ گويي در افراد طبيعي با يافته‌هاي جديد در مورد بزرگسالان دروغ گو يكسان است و بيانگر آن است كه قشر پيشاني مغز در استعداد دروغ گويي نقش دارد.
كودكان كم سن و سال دروغ گوهاي خوبي نيستند، اما با رسيدن به سن ۱۰ سالگي كه مقدار ماده سفيد مغز افزايش بسيار ناگهاني پيدا مي‌كند مهارت بسيار زيادي در دروغ گويي پيدا مي‌كنند.
اين يافته‌ها كاربردهاي عملي ندارد اما اگر تاييد شود مي‌تواند در تشخيص تمارض، در دادگاههاي جنايي، كمك به پليس در كشف دروغ در افراد مشكوك ، و آزمونهاي قبل از استخدام مفيد واقع شود.
نتايج اين مطالعه در شماه ماه اكتبر مجله Journal Psychiatry Britishمنتشر شده است. به گزارش پايگاه اينترنتي رويترز هلث از نيويورك، دكتر آدريان راين و يالينگ يانگ از دانشگاه كاليفرنياي جنوبي در لس آنجلس و همكارانش دريافتند افرادي كه بنابه عادت دروغ مي‌گويند و فريب كاري مي‌كنند مقدار ماده خاكستري قشر پيشاني مغز آنها در مقايسه با افراد عادي كمتر و ماده سفيد آن بيشتر است.
تحقيقات قبلي نشان داده است هنگامي كه افراد معمولي دروغ مي‌گويند قشر پيشاني مغز فعالتر مي‌شود. گمان مي‌رود اين بخش از مغز در يادگيري رفتار اخلاقي و احساس پشيماني نقش داشته باشد.
از آنجا كه ماده خاكستري مغز از سلولهاي مغزي تشكيل شده است و ماده سفيد مغز ارتباطات بين اين سلولها را تشكيل مي‌دهد، دروغ گوها استعداد بيشتري براي دروغ گويي و محدوديتهاي اخلاقي كمتري دارند.
محققان يك مجموعه مصاحبه و آزمايشهاي روان شناسي از گروهي از داوطلبان انجام دادند تا ۱۲دروغ گوي بيمارگونه ، ۱۶فرد مبتلا به اختلال شخصيتي ضداجتماعي كه هيچ گونه سابقه دروغ گويي نداشتند و ۲۱فرد طبيعي را از هم بازشناسند. محققان با استفاده از شيوه ام آراي مغز شركت كنندگان را بررسي كردند.
نتايج بدست آمده نشان داد مقدار ماده سفيد مغز در دروغ گوها ۲۶درصد بيشتر از مبتلايان به اختلال شخصيتي و ۲۲درصد بيشتر از افراد عادي است.
مقدار ماده خاكستري مغز دروغ گوها ۱۴درصد كمتر از افراد عادي بود.
پژوهشگران مي‌گويند مبتلايان به اختلال اوتيسم كه نمي‌توانند دروغ بگويند نسبت ميزان ماده خاكستري به سفيد مغزشان متضاد با دروغ گوهاي شركت‌كننده در اين مطالعه است. با آنكه اوتيسم يك اختلال پيچيده است و نمي‌تواند الگويي براي دروغگويي محسوب شود ، اما نتايج اين بررسي بر روي كودكان اوتيسمي و نتايج ام آر آي در مورد دروغ گويي در افراد طبيعي با يافته‌هاي جديد در مورد بزرگسالان دروغ گو يكسان است و بيانگر آن است كه قشر پيشاني مغز در استعداد دروغ گويي نقش دارد.
كودكان كم سن و سال دروغ گوهاي خوبي نيستند، اما با رسيدن به سن ۱۰ سالگي كه مقدار ماده سفيد مغز افزايش بسيار ناگهاني پيدا مي‌كند مهارت بسيار زيادي در دروغ گويي پيدا مي‌كنند.
اين يافته‌ها كاربردهاي عملي ندارد اما اگر تاييد شود مي‌تواند در تشخيص تمارض، در دادگاههاي جنايي، كمك به پليس در كشف دروغ در افراد مشكوك ، و آزمونهاي قبل از استخدام مفيد واقع شود.
ایران اوتیسم
