insomnia1
New member
جديدترين پروتكل احياء قلبي- ريوي توسط انجمن قلب آمريكا و انجمن احياء اروپا در سايت هاي رسمي اين دو مجمع علمي منتشر شد.
www.heart.org
www.erc.edu
1 – احیای قلبی ریوی پایه ( BLS ):در شرایط کلی حتی توسط افراد عادی انجام میشود.
2 – احیای قلبی ریوی پیشرفته ( ALS ): در بیمارستان توسط تیم CPR انجام میشود.
1 : احیای قلبی ریوی پایه ( BLS ) :
A : باز نگه داشتن راه هوایی Air way
B : حفظ تنفس Breathing
C : حفظ گردش خون Circulation
برای ادامه زندگی شخص باید بتواند اکسیژن را به شش هایش برساند و توسط گردش خون به مصرف سلولهای بدن برساند درصورت ایجاد وقفه در هر کدام از این مراحل فرد نیازمند CPR می باشد.
نکته : حساسترین سلولهای بدن سلولهای مغز است که فقط 3 دقیقه بدون اکسیژن زنده می ماند. ( Golden Time )
A باز نگه داشتن راه هوایی Air way :
در صورت بیهوش بودن مصدوم ، زبان شل شده و به ته حلق می افتد و راه تنفس بسته می شود در ضمن وجود مواد استفراغی یا اجسام خارجی در دهان نیز راه تنفس را می بندد که هر چه سریعتر باید باز شود.
جهت باز نگه داشتن راه هوایی مصدوم عملیات زیر را اجرا کنید:
1 – سر مصدوم را به عقب بکشید و چانه او را به جلو و بالا ببرید.
2 –در صورت سالم بودن گردن یک دست خود را روی پیشانی مصدوم قرار داده و سر او را به طرف عقب خم کنید . با این کار دهان خود به خود باز خواهد شد.
3 – با دو انگشت دست دیگر چانه او را به طرف بالا بکشید.
4 – خم کردن سر به طرف عقب و بالا آوردن چانه ، زبان را بالا برده و راه هوایی را باز کنید.
5 – در موارد شک وجود به شکستگی گردن و آسیب نخاع گردنی از روش فشار به چانه استفاده کنید . آرنجهای خود در دو طرف مانع حرکت سر مصدوم شوید ( در صورت داشتن گردنبند طبی ، برای محافظت در این روش دست خود را زیر زاویه فک پایین قرار داده و فک را به سمت جلو بکشید . با قرار دادن گردن از آن استفاده کند )
6 – راه هوایی مصدوم را از اجسام خارجی دندان مصنوعی ، مواد استفراغی ، آدامس و ... پاک نمایید.
روشهای باز کردن راه هوایی جهت خارج کردن مواد استفراغی :
1 – ساکشن دستی : در صورت سالم بودن گردن سر را به آرامی به پهلو چرخانده وبا فشار بر چانه فرد مصدوم دهان وی را باز کرده و توسط دو انگشت محتویات دهان او را خارج کنید
2 – ساکشن مکانیکی : توسط دستگاه ساکشن صورت می گیرد.
B حفظ تنفس Breathing :
1 – تنفس دهان به دهان Breathing mouth to mouth :
مهمترین و موثرترین را اکسیژن رسانی فوری به مصدوم تنفس دهان به دهان است.
1 – مصدوم رابا دقت بر روی سطح صاف و سفت بخوابانید.
2 – در صورت سالم بودن گردن یک دست خود را روی پیشانی مصدوم قرار داده و سر او را به طرف عقب خم کنید با این کار دهان خود به خود باز خواهد شد و با دو انگشت دست دیگر چانه او را به طرف بالا بکشید ، زبان را بالا آورده و راه هوایی را باز کنید.
3 – در موارد شک به وجود شکستگی گردن و آسیب نخاع گردنی از روش فشار به چانه استفاده کنید .
در این روش دست خود را زیر زاویه فک پایین قرار داده و فک را به سمت جلو بکشید . با قرار دادن آرنجهای خود در دو طرف مانع حرکت سر مصدوم شوید
4 – نفس عمیق بکشید و با دوانگشت راه هوایی مصدوم از طریق بینی را ببندید و دهان خود را روی دهان مصدوم قرار دهید و تنفس را به وی منتقل کنید( در کودکان و نوزادان این کار باید خیلی ملایمتر صورت بگیرد ) در ضمن به قفسه فرد مصدوم دقت کنید تا بالا آمدن آنرا مشاهده کنید
5 – این کار را در بزرگسالان 12 تا 16 بار و در کودکان 14 تا 18 بار تکرار کنید
6 – بلافاصله نبض سرخرگ کاروتید ( سرخرگ گردن ) را بررسی کنید ( اگر نبض وجود نداشت ماساژ
قلبی را انجام دهید)
7 – احتمالا معده بیمار پر از هوا می شود که با فشار دست خارج می شود
8 – در کودکان دهان خود را روی دهان و بینی کودک قرار دهید
نکته : در این روش می توان جهت دادن تنفس بهتر و جلوگیری از انتقال بیماری به نجات دهنده از آمبوبگ و ماسک استفاده کرد.
2 – تنفس دهان به بینی Breathing mouth to nose :
این تنفس مثل تنفس دهان به دهان می باشد با این تفاوت که :
1 – در مواقع آسیب شدید به دهان ، ورم زبان و یا آلوده بودن دهان از این روش استفاده می شود
2– با دست دهان را ببندید و با انگشت همان دست لبها را بر روی همدیگر فشار دهیدتا دهان بسته شود
3– پس از گرفتن یک دم عمیق هوا دهان خود را بر روی بینی مصدوم قرار داده وهوا را با فشار خارج سازید ( این کار در کودکان و نوزادان باید خیلی ملایمتر صورت بگیرد ) و به قفسه سینه مصدوم توجه کنید تا بالا آمدن آنرا مشاهده کنید
نکته : در این روش می توان جهت دادن تنفس بهتر و جلوگیری از انتقال بیماری به نجات دهنده از آمبوبگ و ماسک استفاده کرد.
3 – روش هولگر نیلسن Method holger Nielsen :
این روش در مواردی بکار می رود که آسیب شدید به دهان ، بینی ، سر و صورت وجود دارد – در آنهایی که مرتب استفراغ می کنند و در مواردی که آلودگی دهان برای نجات دهنده خطر داشته باشد
روش کار Program :
در اين روش كه «كلنل هولگر نيلسن » دانماركي آن راابداع كرد ، مصدوم را به روي شكم خوابانيده و صورت اورا روي دستهايش قرار ميدهند ، كمك كننده بالاي سر مصدوم زانو زده وآرنجهاي اورا گرفته وبه عقب مي كشد ، در اين حالت ريه ها باز شده وهوا وارد آنها ميشود ، بعد آرنجهاي وي را رها كرده وبراي خروج هوا بر روي شانه ها وپشت قفسه ي سينه فشار مي آورند
نکته : در این روش امکان دادن ماساژ قلبی وجود ندارد
4 – روش سیلوستر Method Sylvester :
در اين روش مصدوم را به پشت خوابانده و زير شانه هاي او يك پتو يا بالش قرار داده ، كمك دهنده بالاي سر مصدوم نشسته ودودست وي را گرفته ومانند صليب باز كرده تا ريه ها بازشوند ، سپس دو دست را روي سينه ي مصدوم مي گذاشتند تا هوا خارج شود
نکته : این روش زمانیکه مصدوم مرتب استفراغ دارد و یا فرد بیهوش بر روی شکم افتاده استفاده نمی شود
5 – روش نوسانی Method pendulous :
در این روش با بالا و پایین نمودن کل بدن به مصدوم تنفس داده می شود
C حفظ گردش خون Circulation :
1 – در صورت ایست قلبی عملیات ماساژ قلبی را انجام دهید
2 – مصدوم را به سطح محکمی مثل کف اتاق تخته چوب و ... خوابانده و ماساژ قلب را شروع کنید از ماساژ قلب روی تشک و سطح نرم خودداری کنید
3 – لباسهای بالا تنه را در آورده و ماساژ دهید از روی لباس ماساژ قلب انجام ندهید
4 – با استفاده از انگشتان دست ، قسمت جناغ سینه را پیدا کنید
5 – کف یک دست خود را روی نیمه تحتانی استخوان جناغ و به اندازه پهنای دو انگشت بالاتر از زایده تحتانی جناغ قرار دهید
6 – آرنجهای خود را راست نگه دارید و از خم کردن آن بپرهیزید
7 – با استفاده از وزن خود بمدت نیم ثانیه به قفسه سینه فشار وارد کرده و نیم ثانیه استراحت بدهید .
فشار در حدی باشد که استخوان جناغ 3 تا 5 سانتی متر به پایین فشرده شود . این کار را به تناوب
انجام دهید . تعداد ماساژ 60 تا 80 بار در دقیقه است
نسبت ماساژ قلبی به تنفس :
در CPR یکنفره و دونفره : 30به دو یعنی بعد از هر 30 ماساژ <2 تنفس
تریاژ Triage :
روش کلی برای انتخاب بیماران و تقسیم بندی آنها براساس فوریت نیاز به درمان می باشد
مراحل مقدماتی احیای قلبی ریوی :
1 – تریاژ
2 – بررسی وضعیت هوشیاری
3 – برگرداندن مصدوم به پشت
4 – باز کردن راه های هوایی
5 – بررسی وضعیت تنفس با نگاه کردن ، گوش دادن و احساس کردن
6 – اگر نفس نمی کشد دو نفس کامل بدهید
7 – بررسی ضربان سرخرگ کاروتید ( سرخرگ گردن )
8 – اگر نبض نداشت عملیات احیاء را شروع کنید
:2 احیای قلبی ریوی پیشرفته ( ALS ) :
(1) الگوريتم BLS : فراخواني تيم احياء – انجام CRR
برقراري اكسيژن براي بيمار
اتصال الكترودهاي مانيتورينگ و يا پدل دفيبريلاتور
(2){بررسي ريتم بيمار آيا ريتم بيمار قابل شوك دادن است }
{قابل شوك دادن} فيبربلاسيون بطني تاكيكارياي بطني بدون نبض (VF/VT)
(3) دادن 1 شوك
• دستگاه بيفازيك 200-150 ژول
• دستگاه منوفازيك 360 ژول
• دستگاه AED براساس توصيه سازنده دستگاه
• برگشت سريع به انجام CPR
(4)انجام 5 سيكل 2 : 30 CPR ( 2 دقيقه ) در بالای 8 سال
در کودکان زیر 8سال 15:2
نوزاد (1سال) 3:1
(5){بررسي ريتم بيمار آيا ريتم بيمار قابل شوك دادن است }
{قابل شوك دادن}
(6)
• دادن شوك دوم با همان مقدار انرژي
• برگشت سريع به CPR بعد از دادن شوك دوم
• در صورت در دسترس بودن مسير داخل وريدي (IV) و يا داخل استخواني (IO)
• دادن وازوپرسين در حين CPR قبل و يا بعد از دادن شوك دوم و يا دادن اپي نفرين IV/IO 1 mg و در صورت نياز تكرار هر 5-3 دقيقه .
• وازوپرسين به صورت IU 40 تنها به صورت 1 دوز بجاي دوز اول و يا دوم، اپي نفرين داده مي شود.
• در برخي مراجع(انجمن احياء اروپا) دادن اين داروها را بعد از شوك دوم توصيه مي شود.
(7)انجام 5 سيكل CPR
(8){بررسي ريتم بيمار آيا ريتم بيمار قابل شوك دادن است }
{قابل شوك دادن}
(9)
• دادن شوك سوم با همان مقدار انرژي
• برگشت سريع به CPR بعد از دادن شوك سوم
• در نظر داشتن داروهاي آتتي آريتميك قبل و يا بعد از دادن شوك سوم در برخي مراجع(انجمن احياء اروپا) دادن اين داروها را بعد از شوك سوم توصيه مي شود.
• 300mgآميودارون به صورت IV/IO و سپس 150mg ديگر،در صورت فقدان اين دارو ليدوكايين 5mg/kg/1-1 به صورت IV/IO به عنوان دوز اوليه و سپس 0/5-0/75mg/kg تا سقف دوز mg/kg 3 داده مي شود.
در صورت وجود Torsades de pointes استفاده از سولفات منيزيوم 1تا 2 گرم به صورت IV/IO
{غيرقابل شوك دادن}
آسيستول – فعاليت الكتريكي بدون نبض Asystole / PEA
(1) انجام CPR به صورت 5 سيكل 2 : 30
بعد از برقراري مسير وريدي (IV) و يا داخل استخاني (IO)
اپي نفرين IV/IO 1 mg و در صورت نياز تكرار هر 5 – 3 دقيقه، دادن وازوپرسينIU 40بجاي دوز اول و يا دوم اپي نفرين به صورت تك دوز تنها، در نظر داشتن آتروپين IV/IO 1 mg براي آسيستول و PEA با ريتم آهسته كمتر از ۶۰
تكرار هر 5 – 3 دقيقه تا سقف دوز 3 ميلي گرم
(2) انجام 5 سيكلCPR 2 : 30
(3) ريتم بيمار را بررسي كنيد.
توجه: در خلال احیا پس از 2 دقیقه انجام احیا( پس از 5سیکل ماساژ قلبی ) نبض{ کاروتید -در کودکان زیر 6سال نبض براکیال} بیمار را چک میکنیم در صورت وجود نبض عملیات پس از احیا را انجام میدهیم.
www.heart.org
www.erc.edu
1 – احیای قلبی ریوی پایه ( BLS ):در شرایط کلی حتی توسط افراد عادی انجام میشود.
2 – احیای قلبی ریوی پیشرفته ( ALS ): در بیمارستان توسط تیم CPR انجام میشود.
1 : احیای قلبی ریوی پایه ( BLS ) :
A : باز نگه داشتن راه هوایی Air way
B : حفظ تنفس Breathing
C : حفظ گردش خون Circulation
برای ادامه زندگی شخص باید بتواند اکسیژن را به شش هایش برساند و توسط گردش خون به مصرف سلولهای بدن برساند درصورت ایجاد وقفه در هر کدام از این مراحل فرد نیازمند CPR می باشد.
نکته : حساسترین سلولهای بدن سلولهای مغز است که فقط 3 دقیقه بدون اکسیژن زنده می ماند. ( Golden Time )
A باز نگه داشتن راه هوایی Air way :
در صورت بیهوش بودن مصدوم ، زبان شل شده و به ته حلق می افتد و راه تنفس بسته می شود در ضمن وجود مواد استفراغی یا اجسام خارجی در دهان نیز راه تنفس را می بندد که هر چه سریعتر باید باز شود.
جهت باز نگه داشتن راه هوایی مصدوم عملیات زیر را اجرا کنید:
1 – سر مصدوم را به عقب بکشید و چانه او را به جلو و بالا ببرید.
2 –در صورت سالم بودن گردن یک دست خود را روی پیشانی مصدوم قرار داده و سر او را به طرف عقب خم کنید . با این کار دهان خود به خود باز خواهد شد.
3 – با دو انگشت دست دیگر چانه او را به طرف بالا بکشید.
4 – خم کردن سر به طرف عقب و بالا آوردن چانه ، زبان را بالا برده و راه هوایی را باز کنید.
5 – در موارد شک وجود به شکستگی گردن و آسیب نخاع گردنی از روش فشار به چانه استفاده کنید . آرنجهای خود در دو طرف مانع حرکت سر مصدوم شوید ( در صورت داشتن گردنبند طبی ، برای محافظت در این روش دست خود را زیر زاویه فک پایین قرار داده و فک را به سمت جلو بکشید . با قرار دادن گردن از آن استفاده کند )
6 – راه هوایی مصدوم را از اجسام خارجی دندان مصنوعی ، مواد استفراغی ، آدامس و ... پاک نمایید.
روشهای باز کردن راه هوایی جهت خارج کردن مواد استفراغی :
1 – ساکشن دستی : در صورت سالم بودن گردن سر را به آرامی به پهلو چرخانده وبا فشار بر چانه فرد مصدوم دهان وی را باز کرده و توسط دو انگشت محتویات دهان او را خارج کنید
2 – ساکشن مکانیکی : توسط دستگاه ساکشن صورت می گیرد.
B حفظ تنفس Breathing :
1 – تنفس دهان به دهان Breathing mouth to mouth :
مهمترین و موثرترین را اکسیژن رسانی فوری به مصدوم تنفس دهان به دهان است.
1 – مصدوم رابا دقت بر روی سطح صاف و سفت بخوابانید.
2 – در صورت سالم بودن گردن یک دست خود را روی پیشانی مصدوم قرار داده و سر او را به طرف عقب خم کنید با این کار دهان خود به خود باز خواهد شد و با دو انگشت دست دیگر چانه او را به طرف بالا بکشید ، زبان را بالا آورده و راه هوایی را باز کنید.
3 – در موارد شک به وجود شکستگی گردن و آسیب نخاع گردنی از روش فشار به چانه استفاده کنید .
در این روش دست خود را زیر زاویه فک پایین قرار داده و فک را به سمت جلو بکشید . با قرار دادن آرنجهای خود در دو طرف مانع حرکت سر مصدوم شوید
4 – نفس عمیق بکشید و با دوانگشت راه هوایی مصدوم از طریق بینی را ببندید و دهان خود را روی دهان مصدوم قرار دهید و تنفس را به وی منتقل کنید( در کودکان و نوزادان این کار باید خیلی ملایمتر صورت بگیرد ) در ضمن به قفسه فرد مصدوم دقت کنید تا بالا آمدن آنرا مشاهده کنید
5 – این کار را در بزرگسالان 12 تا 16 بار و در کودکان 14 تا 18 بار تکرار کنید
6 – بلافاصله نبض سرخرگ کاروتید ( سرخرگ گردن ) را بررسی کنید ( اگر نبض وجود نداشت ماساژ
قلبی را انجام دهید)
7 – احتمالا معده بیمار پر از هوا می شود که با فشار دست خارج می شود
8 – در کودکان دهان خود را روی دهان و بینی کودک قرار دهید
نکته : در این روش می توان جهت دادن تنفس بهتر و جلوگیری از انتقال بیماری به نجات دهنده از آمبوبگ و ماسک استفاده کرد.
2 – تنفس دهان به بینی Breathing mouth to nose :
این تنفس مثل تنفس دهان به دهان می باشد با این تفاوت که :
1 – در مواقع آسیب شدید به دهان ، ورم زبان و یا آلوده بودن دهان از این روش استفاده می شود
2– با دست دهان را ببندید و با انگشت همان دست لبها را بر روی همدیگر فشار دهیدتا دهان بسته شود
3– پس از گرفتن یک دم عمیق هوا دهان خود را بر روی بینی مصدوم قرار داده وهوا را با فشار خارج سازید ( این کار در کودکان و نوزادان باید خیلی ملایمتر صورت بگیرد ) و به قفسه سینه مصدوم توجه کنید تا بالا آمدن آنرا مشاهده کنید
نکته : در این روش می توان جهت دادن تنفس بهتر و جلوگیری از انتقال بیماری به نجات دهنده از آمبوبگ و ماسک استفاده کرد.
3 – روش هولگر نیلسن Method holger Nielsen :
این روش در مواردی بکار می رود که آسیب شدید به دهان ، بینی ، سر و صورت وجود دارد – در آنهایی که مرتب استفراغ می کنند و در مواردی که آلودگی دهان برای نجات دهنده خطر داشته باشد
روش کار Program :
در اين روش كه «كلنل هولگر نيلسن » دانماركي آن راابداع كرد ، مصدوم را به روي شكم خوابانيده و صورت اورا روي دستهايش قرار ميدهند ، كمك كننده بالاي سر مصدوم زانو زده وآرنجهاي اورا گرفته وبه عقب مي كشد ، در اين حالت ريه ها باز شده وهوا وارد آنها ميشود ، بعد آرنجهاي وي را رها كرده وبراي خروج هوا بر روي شانه ها وپشت قفسه ي سينه فشار مي آورند
نکته : در این روش امکان دادن ماساژ قلبی وجود ندارد
4 – روش سیلوستر Method Sylvester :
در اين روش مصدوم را به پشت خوابانده و زير شانه هاي او يك پتو يا بالش قرار داده ، كمك دهنده بالاي سر مصدوم نشسته ودودست وي را گرفته ومانند صليب باز كرده تا ريه ها بازشوند ، سپس دو دست را روي سينه ي مصدوم مي گذاشتند تا هوا خارج شود
نکته : این روش زمانیکه مصدوم مرتب استفراغ دارد و یا فرد بیهوش بر روی شکم افتاده استفاده نمی شود
5 – روش نوسانی Method pendulous :
در این روش با بالا و پایین نمودن کل بدن به مصدوم تنفس داده می شود
C حفظ گردش خون Circulation :
1 – در صورت ایست قلبی عملیات ماساژ قلبی را انجام دهید
2 – مصدوم را به سطح محکمی مثل کف اتاق تخته چوب و ... خوابانده و ماساژ قلب را شروع کنید از ماساژ قلب روی تشک و سطح نرم خودداری کنید
3 – لباسهای بالا تنه را در آورده و ماساژ دهید از روی لباس ماساژ قلب انجام ندهید
4 – با استفاده از انگشتان دست ، قسمت جناغ سینه را پیدا کنید
5 – کف یک دست خود را روی نیمه تحتانی استخوان جناغ و به اندازه پهنای دو انگشت بالاتر از زایده تحتانی جناغ قرار دهید
6 – آرنجهای خود را راست نگه دارید و از خم کردن آن بپرهیزید
7 – با استفاده از وزن خود بمدت نیم ثانیه به قفسه سینه فشار وارد کرده و نیم ثانیه استراحت بدهید .
فشار در حدی باشد که استخوان جناغ 3 تا 5 سانتی متر به پایین فشرده شود . این کار را به تناوب
انجام دهید . تعداد ماساژ 60 تا 80 بار در دقیقه است
نسبت ماساژ قلبی به تنفس :
در CPR یکنفره و دونفره : 30به دو یعنی بعد از هر 30 ماساژ <2 تنفس
تریاژ Triage :
روش کلی برای انتخاب بیماران و تقسیم بندی آنها براساس فوریت نیاز به درمان می باشد
مراحل مقدماتی احیای قلبی ریوی :
1 – تریاژ
2 – بررسی وضعیت هوشیاری
3 – برگرداندن مصدوم به پشت
4 – باز کردن راه های هوایی
5 – بررسی وضعیت تنفس با نگاه کردن ، گوش دادن و احساس کردن
6 – اگر نفس نمی کشد دو نفس کامل بدهید
7 – بررسی ضربان سرخرگ کاروتید ( سرخرگ گردن )
8 – اگر نبض نداشت عملیات احیاء را شروع کنید
:2 احیای قلبی ریوی پیشرفته ( ALS ) :
(1) الگوريتم BLS : فراخواني تيم احياء – انجام CRR
برقراري اكسيژن براي بيمار
اتصال الكترودهاي مانيتورينگ و يا پدل دفيبريلاتور
(2){بررسي ريتم بيمار آيا ريتم بيمار قابل شوك دادن است }
{قابل شوك دادن} فيبربلاسيون بطني تاكيكارياي بطني بدون نبض (VF/VT)
(3) دادن 1 شوك
• دستگاه بيفازيك 200-150 ژول
• دستگاه منوفازيك 360 ژول
• دستگاه AED براساس توصيه سازنده دستگاه
• برگشت سريع به انجام CPR
(4)انجام 5 سيكل 2 : 30 CPR ( 2 دقيقه ) در بالای 8 سال
در کودکان زیر 8سال 15:2
نوزاد (1سال) 3:1
(5){بررسي ريتم بيمار آيا ريتم بيمار قابل شوك دادن است }
{قابل شوك دادن}
(6)
• دادن شوك دوم با همان مقدار انرژي
• برگشت سريع به CPR بعد از دادن شوك دوم
• در صورت در دسترس بودن مسير داخل وريدي (IV) و يا داخل استخواني (IO)
• دادن وازوپرسين در حين CPR قبل و يا بعد از دادن شوك دوم و يا دادن اپي نفرين IV/IO 1 mg و در صورت نياز تكرار هر 5-3 دقيقه .
• وازوپرسين به صورت IU 40 تنها به صورت 1 دوز بجاي دوز اول و يا دوم، اپي نفرين داده مي شود.
• در برخي مراجع(انجمن احياء اروپا) دادن اين داروها را بعد از شوك دوم توصيه مي شود.
(7)انجام 5 سيكل CPR
(8){بررسي ريتم بيمار آيا ريتم بيمار قابل شوك دادن است }
{قابل شوك دادن}
(9)
• دادن شوك سوم با همان مقدار انرژي
• برگشت سريع به CPR بعد از دادن شوك سوم
• در نظر داشتن داروهاي آتتي آريتميك قبل و يا بعد از دادن شوك سوم در برخي مراجع(انجمن احياء اروپا) دادن اين داروها را بعد از شوك سوم توصيه مي شود.
• 300mgآميودارون به صورت IV/IO و سپس 150mg ديگر،در صورت فقدان اين دارو ليدوكايين 5mg/kg/1-1 به صورت IV/IO به عنوان دوز اوليه و سپس 0/5-0/75mg/kg تا سقف دوز mg/kg 3 داده مي شود.
در صورت وجود Torsades de pointes استفاده از سولفات منيزيوم 1تا 2 گرم به صورت IV/IO
{غيرقابل شوك دادن}
آسيستول – فعاليت الكتريكي بدون نبض Asystole / PEA
(1) انجام CPR به صورت 5 سيكل 2 : 30
بعد از برقراري مسير وريدي (IV) و يا داخل استخاني (IO)
اپي نفرين IV/IO 1 mg و در صورت نياز تكرار هر 5 – 3 دقيقه، دادن وازوپرسينIU 40بجاي دوز اول و يا دوم اپي نفرين به صورت تك دوز تنها، در نظر داشتن آتروپين IV/IO 1 mg براي آسيستول و PEA با ريتم آهسته كمتر از ۶۰
تكرار هر 5 – 3 دقيقه تا سقف دوز 3 ميلي گرم
(2) انجام 5 سيكلCPR 2 : 30
(3) ريتم بيمار را بررسي كنيد.
توجه: در خلال احیا پس از 2 دقیقه انجام احیا( پس از 5سیکل ماساژ قلبی ) نبض{ کاروتید -در کودکان زیر 6سال نبض براکیال} بیمار را چک میکنیم در صورت وجود نبض عملیات پس از احیا را انجام میدهیم.