درست هست که شغل مخصوصا شغل ثابت که بیشتر می پسندند سرمایه هست
ولی اعتقاد و جوانی و پاکی و سلامتی هم سرمایه است که فعلا ارزش آن درک نمی شود
قبلا در سن کم ازدواج می کردند هنوز شخصیت دختر و پسر شکل نگرفته بود و این ازدواج باعث می شد شخصت آنها با هم شکل بگیرد
من معتقدم جوان سالم افسرده است اگر دیدید که شاد هست این چند حالت دارد:
1. بالاخره خرش از پل رد شده و مراعات حال او را کردند
2.خودش را با شبکه های اجتماعی اهنگ و فیلم مشغول کرده
3.دیونه شده
جوان ازدواج نمی کند و پر از احساس و هیجان می گویند برو درس بخوان
بچه می رود یک شهر غریب که کسی او را نمی شناسد و هر طور شود کسی نمی فهمد
دختر و و پسر با هم سر یک می نشینند
از سلام وعلیک شروع می کنند به بهانه و ...
و مراحل آن به شرح است :
سلام حالتون چطور است؟
سلام امتحان چطور بود؟ نظرت در مورد فلان چی هست؟
صحبت ها ادامه پیدا می کند ولی در حال ایستاده
بعد صحبت می کنند در حالت قدم زدن
بعد کنار هم می نشینند و صحبت می کنند
بعد قرار داخل پارک های داخل شهر و خیابان می گذارند چون خودمونی شدن زیاد حراست گیر می دهد
و مراحل بعدی...
در صورتی که اگر قبل از دانشگاه خارج از مسایل مادی عقد می کردند جلو بساری از فساد ها و بیماری های روحی و روانی گرفته می شد