maxin
Well-known member
بیماری وبا یکی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین بیماری های مسری در طول تاریخ به شمارمی رود.وعده کثیری از انسان ها رابه هلاکت رسانده است و به عنوان یکی از معضلات مهم بهداشتی در سراسرجهان به قوت خود باقی مانده است.
وبا (کلرا) نوعی بیماری حاداسهالی است که این بیماری دراثرتولیدوتجمع سم میکروب وبادر روده باریک ایجاد می شود ودراکثر موارد باعث از دست رفتن سریع آب و الکترولیت های بدن از طریق روده می گردد و در صورتی که درمان نشود باعث شوک وسرانجام منجر به مرگ می شود.
درحدود۸۰%بیماران مبتلا به وبا بدون علامت هستندو فقط۲۰% افراد مبتلا به وبا دچار اسهال حاد آبکی می شوند. واز این تعداد ۱۰تا ۲۰% دچاراسهال آبکی شدید همراه با استفراغ می شوند.میزان کشندگی بیماری در بیماران درمان نشده ممکن است به ۳۰تا۵۰ درصد برسد. که با درمان درست و به موقع می توان میزان کشندگی را در زیر ۱% نگاه داشت.وبا معمولاً از طریق آلودگی آب و غذا به مواد مدفوعی منتقل می شودو یک خطر همیشگی برای بسیاری از کشورهای جهان است.اماکن و جوامع پر جمعیت از جمله اردوگاه های پناهندگا ن به دلیل کوتاه بودن دوره کمون بیماری وبا (۲ ساعت الی ۵ روز ) بیشتر از همه در معرض خطر قرار دارندو تعداد موارد بیماری به سرعت می تواند افزایش یابد.جلوگیری از ورود وبا به یک منطقه غیر ممکن است، ولی می توان با انجام اقدامات مراقبتی به موقع از گسترش آن جلوگیری کرد. یک طرح و برنامه جامع آمادگی مقابله با طغیان وبا در کشور ودر مناطقی که در آنها وقوع فصلی بیماری انتظار می رود بهترین وسیله مقابله با طغیان است.بهترین راه پیشگیری از وبا و سایر بیماری های اسهالی در دراز مدت ، بهبود و تامین آب آشامیدنی سالم، بهسازی محیط،سلامت غذا و آمادگی و هوشیاری جامعه می باشد.در مرحله حاد بیماری تعداد میکروب وبای موجود در هر میلی لیتر مدفوع بیش از یک میلیون عدد می باشد و هر بیمار مبتلا به وبا ممکن است طی بیماری خود ۱تا ۶۰ لیتر و به طور متوسط بیش از ۱۰تا ۲۰ لیتر مدفوع آبکی دفع نماید.و اگر بیمار مبتلادر اسرع وقت درمان نشود…؟؟؟
البته بیماران مبتلا به وبای متوسط و شدید قادر به دور شدن از محیط خود نیستندوبه همین علت بیشتر باعث آلودگی محل سکونت خود می شوند.بیماران مبتلا به وبای خفیف به علت توانایی حرکت وجا به جایی ونقل و مکان سهم بیشتری در انتشار عامل بیماری دارند.و همین طور مبتلایان بدون علامت خطرناکند ونقش بارز تری در انتشار عفونت دارند .میکرب وبادر مقابل عوامل محیطی نظیرگرما و خشکی مقاومت ندارد و در عرض چند ساعت حیات خود را از دست می دهند.مثلاًدر دمای ۵۵ درجه سانتی گراد در عرض ۱۵ دقیقه از بین می رود.
وبا (کلرا) نوعی بیماری حاداسهالی است که این بیماری دراثرتولیدوتجمع سم میکروب وبادر روده باریک ایجاد می شود ودراکثر موارد باعث از دست رفتن سریع آب و الکترولیت های بدن از طریق روده می گردد و در صورتی که درمان نشود باعث شوک وسرانجام منجر به مرگ می شود.
درحدود۸۰%بیماران مبتلا به وبا بدون علامت هستندو فقط۲۰% افراد مبتلا به وبا دچار اسهال حاد آبکی می شوند. واز این تعداد ۱۰تا ۲۰% دچاراسهال آبکی شدید همراه با استفراغ می شوند.میزان کشندگی بیماری در بیماران درمان نشده ممکن است به ۳۰تا۵۰ درصد برسد. که با درمان درست و به موقع می توان میزان کشندگی را در زیر ۱% نگاه داشت.وبا معمولاً از طریق آلودگی آب و غذا به مواد مدفوعی منتقل می شودو یک خطر همیشگی برای بسیاری از کشورهای جهان است.اماکن و جوامع پر جمعیت از جمله اردوگاه های پناهندگا ن به دلیل کوتاه بودن دوره کمون بیماری وبا (۲ ساعت الی ۵ روز ) بیشتر از همه در معرض خطر قرار دارندو تعداد موارد بیماری به سرعت می تواند افزایش یابد.جلوگیری از ورود وبا به یک منطقه غیر ممکن است، ولی می توان با انجام اقدامات مراقبتی به موقع از گسترش آن جلوگیری کرد. یک طرح و برنامه جامع آمادگی مقابله با طغیان وبا در کشور ودر مناطقی که در آنها وقوع فصلی بیماری انتظار می رود بهترین وسیله مقابله با طغیان است.بهترین راه پیشگیری از وبا و سایر بیماری های اسهالی در دراز مدت ، بهبود و تامین آب آشامیدنی سالم، بهسازی محیط،سلامت غذا و آمادگی و هوشیاری جامعه می باشد.در مرحله حاد بیماری تعداد میکروب وبای موجود در هر میلی لیتر مدفوع بیش از یک میلیون عدد می باشد و هر بیمار مبتلا به وبا ممکن است طی بیماری خود ۱تا ۶۰ لیتر و به طور متوسط بیش از ۱۰تا ۲۰ لیتر مدفوع آبکی دفع نماید.و اگر بیمار مبتلادر اسرع وقت درمان نشود…؟؟؟
البته بیماران مبتلا به وبای متوسط و شدید قادر به دور شدن از محیط خود نیستندوبه همین علت بیشتر باعث آلودگی محل سکونت خود می شوند.بیماران مبتلا به وبای خفیف به علت توانایی حرکت وجا به جایی ونقل و مکان سهم بیشتری در انتشار عامل بیماری دارند.و همین طور مبتلایان بدون علامت خطرناکند ونقش بارز تری در انتشار عفونت دارند .میکرب وبادر مقابل عوامل محیطی نظیرگرما و خشکی مقاومت ندارد و در عرض چند ساعت حیات خود را از دست می دهند.مثلاًدر دمای ۵۵ درجه سانتی گراد در عرض ۱۵ دقیقه از بین می رود.
- - - Updated - - -
چه افرادی بیشتر به وبا مبتلا می شوند؟
۱- افرادی که کاهش اسیدیته معده در اثر بیماری مزمن معده واستفاده از آنتی اسید دارند بیشتر و شدید تر به وبا مبتلا می شوند.
۲- افرادی که وضع تغذیه مناسبی نداشته و از سوء تغذیه رنج می برند استعداد بیشتری برای ابتلابه وبا دارند. ۳- افرادی که گروه خونی O دارند ۲تا ۳ برابر بیشتر از سایر گروه های خونی مبتلا می شوند.
دوره کمون وسرایت بیماری: دوره کمون بیماری چند ساعت تاچند روزو به طور معمول در حدود ۳-۲ روز است. بعد از طی دوره کمون ۱۲ساعته تا ۶ روزه،اکثر موارد وبا بصورت بدون علامت یا با علایم بالینی مختصری تظاهر می نماید.
به طوری که به ازای هریک مورد بیمار مبتلا به وبای التوردارای علامت در حدود ۱۰۰-۲۰ مورد بدون علامت حادث می گردد.
سیر طبیعی بیماری با شدت دهیدراتاسیون در ارتباط می باشد به طوری که موارد خفیف بیماری در عرض یک هفته خود به خود بهبود می یابند.
مبتلایان به وبا برای مدت طولانی عفونت زا باقی نمی مانند. به طوری که ۷۰% درپایان هفته اول ، ۹۰% در پایان هفته دوم و ۹۸% در پایان هفته سوم دیگر باسیل دفع نمی کنند.واین امر در مورد افراد بدون علامت نیز صدق می کند.
عفونت ناشی از میکروب وبای التور طولانی ترازا نواع دیگر می باشد و موارد خفیف و بدون علامت بیشتری ایجاد می کند و در تماس های خانوادگی موارد کمتری را ایجاد می کند.
راه های انتقال بیماری وبا :
انتقال بیماری از طرق مستقیم و غیر مستقیم صورت می گیرد.
۱- از طریق تماس مستقیم دست با مدفوع و استفراغ فرد بیمارو یا جابجایی وسایل و لوازم آلوده بیماروبایی
۲- از طریق تماس غیر مستقیم:
- خوردن آب و غذای آلوده
- خوردن سبزی ومیوه که با آب آلوده شسته شده اند.
- شستشوی لباس و ظروف غذا در آب های الوده
- استحمام و شنا در آب های آلوده
انتقال بیماری از طرق مستقیم و غیر مستقیم صورت می گیرد.
۱- از طریق تماس مستقیم دست با مدفوع و استفراغ فرد بیمارو یا جابجایی وسایل و لوازم آلوده بیماروبایی
۲- از طریق تماس غیر مستقیم:
- خوردن آب و غذای آلوده
- خوردن سبزی ومیوه که با آب آلوده شسته شده اند.
- شستشوی لباس و ظروف غذا در آب های الوده
- استحمام و شنا در آب های آلوده
علائم و نشانه های بیماری:
- افزایش حرکات دودی روده که اولین علامت بیماری است وبیمارآن را بصورت احساس پری و سروصدا(غرغر) در شکم بیان می نماید.
- مدفوع شل و آبکی که بعد از چند باردفع مدفوع آبکی،مواد دفعی نمای سوپ برنج به خود
می گیرد و بوی ماهی پیدا می کند.
- استفراغ بدون حالت تهوع قبلی واُق زدن
- نداشتن تب، دل درد و دل پیچه
- عطش و تشنگی شدید
- افزایش ضربان قلب،کاهش فشار خون و غیر قابل لمس بودن نبض مچ دست،
در این مرحله بدن بیمار بویژه دست وپای او سردو نوک انگشتان ،زبان ولب ها کبودمی باشد.
- دردهای کرامپی اندام ها و گاهی درد ماهیچه های شکم بدنبال از دست دادن مقادیر زیاد املاح بدن
- افزایش حرکات دودی روده که اولین علامت بیماری است وبیمارآن را بصورت احساس پری و سروصدا(غرغر) در شکم بیان می نماید.
- مدفوع شل و آبکی که بعد از چند باردفع مدفوع آبکی،مواد دفعی نمای سوپ برنج به خود
می گیرد و بوی ماهی پیدا می کند.
- استفراغ بدون حالت تهوع قبلی واُق زدن
- نداشتن تب، دل درد و دل پیچه
- عطش و تشنگی شدید
- افزایش ضربان قلب،کاهش فشار خون و غیر قابل لمس بودن نبض مچ دست،
در این مرحله بدن بیمار بویژه دست وپای او سردو نوک انگشتان ،زبان ولب ها کبودمی باشد.
- دردهای کرامپی اندام ها و گاهی درد ماهیچه های شکم بدنبال از دست دادن مقادیر زیاد املاح بدن