اين روزها هواي سفر دارم. سفر به جايي دور يا چه مي دانم شايد همين نزديک. جايي که به اندازه کافي زمان داشته باشم براي مرور تمام آن چيزهايي که هميشه به بعد، به فردا ها سپرده بودم. فرصتي براي سر انجام رساندن داستان هاي بي پايان، ويرايش خاطرات نيمه کاره، رسيدن به داد شعر هايي که بايد روزي تمامشان مي...