sokot
پسندها
4

نوشته‌های نمایه آخرین فعالیت فرستادن‌ها درباره

  • منم أميد ندارم
    اول تهران بعدشم اصفهان كاشان شهركرد شيراز
    بر ساحل دریای مواج زندگیم به موج های خروشان می نگرم!

    به پستی ها و بلندی ها، به ساده بودن ها

    گاه قایقی می آید

    دستی تکان می دهد و سلامی می کند

    می ماند، می گوید!

    می شنوم، می فهمم

    و من می اندیشم:

    کدام اندوهش را برایم به ارمغان آورده است؟

    از کدام تیربار حادثه به من پناه آورده

    از چه سخن خواهد گفت؟ از نبودن ها و سختی این نیستی ها!

    دریای من! همیشه مواج است


    و مسافران دریای من

    همیشه اندوهی بر لب

    و دلی از حادثه ای شکسته

    وچشم بارانی دارند!

    اینجا همیشه طوفانی ست!


    و مسافران دریای من

    گاه مرمت می شوند

    و گاه زخم هایشان اندکی التیام می یابد

    اما میل رفتن نخواهند داشت!

    اینجا همیشه مهمانی ست!


    اینجا ساحل تنهایی من است!

    با مهمانهایش، با خوبی هایشان!

    باز هم

    اینجا ساحل تنهایی من است!
    بی تو بودن را معنا می کنم با شمع , با سوزش ناگریز شمعی بی پروانه

    بی تو بودن را چگونه میتوان تفسیر کرد

    وقتی که بی تو بودن خیلی دشوار است ؟
    سلام خوبي
    سكوت جان درسا را تموم كردي؟ايمني همه ي فصلا را خوندي؟
    انگل از چه كتابي مي خوني؟
    سکوت قشنگم منونم عزیزم...
    به خدا توکل کن و ازش کمک بخواه انشالله که موفق میشی عزیز دلم...
    آرزوی موفقیت دارم برات دوست عزیزم...
    سلام سکوت قشنگم...
    دلم برات تنگ شده بود...
    سال نو مبارک..
    امیدوارم که سال خوبی داشته باشی و به همه آرزوهات برسی...
    دوستت دارم...

    برای دریا دعا کن...فعلا خدانگهدارت...

    آخر هفته که برسد

    مي روم دريا

    هر چه آرزو دارم

    مي دهم به آب

    ديگر طاقت باريدن

    دلم را ندارم

    بگذار دريا طوفاني شود
    سلام عزیزم. پیشاپیش عیدت مبارک. انشالله سال خوبی برات باشه و در کنار خانواده بهت خوش بگذره. و به آرزوهات برسی.::riz304:
    11 ماه و اندی گذشت
    بعضیا دلشون شکست، بعضیا دل شکوندن
    خیلیا عاشق شدن و خیلیا تنها
    خیلیا از بینمون رفتن و خیلیا بینمون اومدن
    گریه کردیم و خندیدیم
    زندگی مطابق یا برخلاف آرزوهامون گذشت
    چند روز مونده از همه ی اون خاطره های سال 91
    آرزو دارم نوروزی که پیش رو داری آغاز روزهایی باشد که آرزو داری
    آدم ها همه می پندارند که زنده اند؛

    برای آنها تنها نشانه ی حیات؛

    بخار گرم نفس هایشان است!

    کسی از کسی نمی پرسد : آهای فلانی!

    از خانه ی دلت چه خبر؟! گرم است؟ چراغش نوری دارد هنوز؟ ...
    ای دوست از خانه دلت چه خبر؟
    سکوتـــــــــــــ …

    و دیگر هیچ نمی گویم …!

    سکوت را دوستـــــــــ دارم

    به خاطر ابهت بی پایانشـــــــ ….
  • در حال بارگیری...
  • در حال بارگیری...
  • در حال بارگیری...
بالا