نوتر
New member
با سلام
این اولین تاپیکی هست که من تو شاعرانه باز میکنم
امیدوارم مورد استفاده عزیزان باشه.
دوستای عزیز قدر مادربزرگ و پدربزرگامونو بدونیم. اگه تا حالا بشون کمتر سر میزدید سعی کنید برای بدست آوردن دلشون حتما بشون سر بزنید.
این اثر از استاد شهریار تقدیم همه ی مادربزرگ های ایران
خان ننه....................... مادر بزرگ
خان ننه ، هاياندا قالدين ................................................... خان ننه ، کجا ماندی ؟
بئله باشيوا دولانام ............................................... الهي دور سرت بگردم
نئجه من سني ايتيرديم ! ...................................... آخه چرا من تو رو گم کردم !
دا سنين تايين تاپيلماز ........................................... ديگه مثل تو پيدا نميشه
سن اؤلن گون ، عمه گلدي ................................ اون روزي كه تو مردي ، عمه آمد
مني گتتدي آيري کنده ........................................ منو به يه ده ديگه اي برد
من اوشاق ، نه آنلايايديم ؟ .............................................. منه بچه ، چه مي فهميدم ؟
باشيمي قاتيب اوشاقلار ........................................... بچه ها سرم را گرم کردند
نئچه گون من اوردا قالديم ..................................... چند روزي آنجا ماندم
قاييديب گلنده ، باخديم ......................................... وقتي برگشتم ، ديدم
يئريوي ييغيشديريبلار ...................................... ....... رختخوابت رو جمع کردن
نه اؤزون ، و نه يئرين وار ................................ ....... نه خودت هستی و نه رختخوابت !
« هاني خان ننه م ؟ » سوروشدوم ............................. پرسيدم : خان ننه ام کو ؟
دئديلر کي : خان ننه ني .......................................... گفتند : خان ننه رو
آپاريبلا کربلايه ............................................... به کربلا بردن
کي شفاسين اوردان آلسين .................................... تا شفاشو از اونجا بگيره
سفري اوزون سفردير ........................................... سفرش سفر درازي هست !
بيرايکي ايل چکر گلينجه ......................................... يکي دو سالي طول مي کشه تا برگرده
نئجه آغلارام يانيخلي ..................................... آنچنان گريه جگر سوزی می کردم
نئچه گون ائله چيغيرديم ..................................... چند روزي آنچنان داد و فرياد کشيدم
کي سه سيم ، سينم توتولدو ......................................... که صدا و سينه ام گرفت
او ، من اولماسام يانيندا ................................................. او وقتي من پيشش نباشم ،
اؤزي هئچ يئره گئده نمه ز .............................................. خودش هیچ کجا نمی تونه بره
بو سفر نولوبدو ، من سيز ............................. چه شده که بدون من به اين سفر
اؤزو تك قويوب گئديبدير ؟ ............................................... خودش تنهائي گذاشته و رفته؟
هاميدان آجيق ائده ر کن ................................. در حالي که از همه قهر کرده بودم
هامييه آجيقلي باخديم .................................................. به همه با اخم نگاه کردم
سونرا باشلاديم کي : منده .................................. بعد شروع کردم که : من هم
گئديره م اونون دالينجا .................................................. به دنبال اون مي رم
دئديلر : سنين کي تئزدير .............................................. گفتند : براي تو هنوز زود هست
امامين مزاري اوسته ........................................... بر سر مزار امام
اوشاغي آپارماق اولماز ................................................. نميشه بچه رو برد !!!
سن اوخي ، قرآني تئز چيخ ................................... تو بشين قرآن رو بخون
سن اوني چيخينجا بلکه ......................................... تا تو اونو تموم بكني ، شايد
گله خان ننه سفردن ...................................... خان ننه هم از سفر برگرده !
ته له سيح راوانلاماقدا .................................... با عجله در حال ازبر کردن
اوخويوب قرآني چيخديم ...................................... قرآن را خواندم و تمام کردم
کي يازام سنه : گل ايندي ............................................ که برات بنويسم : حالا برگرد
داها چيخميشام قرآني ...................................... ديگر قرآن را تمام کردم
منه سوقت آل گلنده ................................. وقتي برمي گردي ، برايم سوغاتي بخر
آما هر کاغاذ يازاندا ................................... اما هر نامه اي که برات مي نوشتم
آقامين گؤزو دولاردي ............................................. چشمان پدرم از اشک پر مي شد
سنده کي گليب چيخمادين ..................................... تو هم که برنگشتي !
نئچه ايل بو اينتظارلا .............................................. چند سال با اين انتظار
گوني ، هفته ني سايارديم .................................... روز و هفته را مي شمردم
تا ياواش – ياواش گؤز آچديم ................................. تا به تدريج چشم باز کردم و
آنلاديم کي ، سن اؤلوبسن ! ................................ فهميدم که تو مرده اي
این اولین تاپیکی هست که من تو شاعرانه باز میکنم
امیدوارم مورد استفاده عزیزان باشه.
دوستای عزیز قدر مادربزرگ و پدربزرگامونو بدونیم. اگه تا حالا بشون کمتر سر میزدید سعی کنید برای بدست آوردن دلشون حتما بشون سر بزنید.
این اثر از استاد شهریار تقدیم همه ی مادربزرگ های ایران
خان ننه....................... مادر بزرگ
خان ننه ، هاياندا قالدين ................................................... خان ننه ، کجا ماندی ؟
بئله باشيوا دولانام ............................................... الهي دور سرت بگردم
نئجه من سني ايتيرديم ! ...................................... آخه چرا من تو رو گم کردم !
دا سنين تايين تاپيلماز ........................................... ديگه مثل تو پيدا نميشه
سن اؤلن گون ، عمه گلدي ................................ اون روزي كه تو مردي ، عمه آمد
مني گتتدي آيري کنده ........................................ منو به يه ده ديگه اي برد
من اوشاق ، نه آنلايايديم ؟ .............................................. منه بچه ، چه مي فهميدم ؟
باشيمي قاتيب اوشاقلار ........................................... بچه ها سرم را گرم کردند
نئچه گون من اوردا قالديم ..................................... چند روزي آنجا ماندم
قاييديب گلنده ، باخديم ......................................... وقتي برگشتم ، ديدم
يئريوي ييغيشديريبلار ...................................... ....... رختخوابت رو جمع کردن
نه اؤزون ، و نه يئرين وار ................................ ....... نه خودت هستی و نه رختخوابت !
« هاني خان ننه م ؟ » سوروشدوم ............................. پرسيدم : خان ننه ام کو ؟
دئديلر کي : خان ننه ني .......................................... گفتند : خان ننه رو
آپاريبلا کربلايه ............................................... به کربلا بردن
کي شفاسين اوردان آلسين .................................... تا شفاشو از اونجا بگيره
سفري اوزون سفردير ........................................... سفرش سفر درازي هست !
بيرايکي ايل چکر گلينجه ......................................... يکي دو سالي طول مي کشه تا برگرده
نئجه آغلارام يانيخلي ..................................... آنچنان گريه جگر سوزی می کردم
نئچه گون ائله چيغيرديم ..................................... چند روزي آنچنان داد و فرياد کشيدم
کي سه سيم ، سينم توتولدو ......................................... که صدا و سينه ام گرفت
او ، من اولماسام يانيندا ................................................. او وقتي من پيشش نباشم ،
اؤزي هئچ يئره گئده نمه ز .............................................. خودش هیچ کجا نمی تونه بره
بو سفر نولوبدو ، من سيز ............................. چه شده که بدون من به اين سفر
اؤزو تك قويوب گئديبدير ؟ ............................................... خودش تنهائي گذاشته و رفته؟
هاميدان آجيق ائده ر کن ................................. در حالي که از همه قهر کرده بودم
هامييه آجيقلي باخديم .................................................. به همه با اخم نگاه کردم
سونرا باشلاديم کي : منده .................................. بعد شروع کردم که : من هم
گئديره م اونون دالينجا .................................................. به دنبال اون مي رم
دئديلر : سنين کي تئزدير .............................................. گفتند : براي تو هنوز زود هست
امامين مزاري اوسته ........................................... بر سر مزار امام
اوشاغي آپارماق اولماز ................................................. نميشه بچه رو برد !!!
سن اوخي ، قرآني تئز چيخ ................................... تو بشين قرآن رو بخون
سن اوني چيخينجا بلکه ......................................... تا تو اونو تموم بكني ، شايد
گله خان ننه سفردن ...................................... خان ننه هم از سفر برگرده !
ته له سيح راوانلاماقدا .................................... با عجله در حال ازبر کردن
اوخويوب قرآني چيخديم ...................................... قرآن را خواندم و تمام کردم
کي يازام سنه : گل ايندي ............................................ که برات بنويسم : حالا برگرد
داها چيخميشام قرآني ...................................... ديگر قرآن را تمام کردم
منه سوقت آل گلنده ................................. وقتي برمي گردي ، برايم سوغاتي بخر
آما هر کاغاذ يازاندا ................................... اما هر نامه اي که برات مي نوشتم
آقامين گؤزو دولاردي ............................................. چشمان پدرم از اشک پر مي شد
سنده کي گليب چيخمادين ..................................... تو هم که برنگشتي !
نئچه ايل بو اينتظارلا .............................................. چند سال با اين انتظار
گوني ، هفته ني سايارديم .................................... روز و هفته را مي شمردم
تا ياواش – ياواش گؤز آچديم ................................. تا به تدريج چشم باز کردم و
آنلاديم کي ، سن اؤلوبسن ! ................................ فهميدم که تو مرده اي
آخرین ویرایش:
