دفتر شعر
- نویسنده موضوع ZOT
- تاریخ شروع
نگاه
New member
آنگاه که خوش تراش ترین تن ها را به سکه سیمی توان خرید
مرا
-دریغا دریغ-
هنگامیکه به کیمیای عشق احساس نیاز می افتد
همه آن دم است
همه ان دم است
از مهتابی به کوچه ای خم می شوم
و جای تمام نومیدان جهان می گریم
از یاد مبر که ما
من و تو
عشق را رعایت کردیم
از یاد مبر که ما
من و تو
انسان را رعایت کردیم
خود اگر شاهکار خدا بود یا نبود!
"شاملو"
مرا
-دریغا دریغ-
هنگامیکه به کیمیای عشق احساس نیاز می افتد
همه آن دم است
همه ان دم است
از مهتابی به کوچه ای خم می شوم
و جای تمام نومیدان جهان می گریم
از یاد مبر که ما
من و تو
عشق را رعایت کردیم
از یاد مبر که ما
من و تو
انسان را رعایت کردیم
خود اگر شاهکار خدا بود یا نبود!
"شاملو"
nafiss
New member
بی تو مهتاب شبی باز از ان کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم ان عاشق دیوانه که بودم
در نهانخانه ی جانم گل عشق تو درخشید
باغ صد خاطره خندید ، عطر صد خاطره پیچید
یادم امد که شبی با هم از ان کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در ان خلوت دل خواسته گشتیم
ساعتی بر لب ان جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
اسمان صاف و شب ارام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ی ماه فرو ریخته در اب
شاخه ها دست بر اورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به اواز شباهنگ
یادم امد تو به من گفتی
از این عشق حذر کن
ساعتی چند بر این اب نظر کن
اب ائینه ی عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا که دلت با دگران است
تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن
با تو گفتم حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگر نتوانم ، نتوانم
روز اول که دل من به تمنای تو پر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی من نرمیدم نگسستم
باز گفتم که توصیادی و من اهوی دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم ، نتوانم
اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب ناله ی تلخی زد و بگریخت
اشک در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندید
یادم اید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدم
رفت در ظلمت شب ، ان شب و شب های دگر هم
نگرفتی دگر از عاشق ازرده خبر هم
نکنی دیگر از ان کوچه گذر هم
بی تو اما به چه حالی من از ان کوچه گذشتم.....
** فریدون مشیری**
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم ان عاشق دیوانه که بودم
در نهانخانه ی جانم گل عشق تو درخشید
باغ صد خاطره خندید ، عطر صد خاطره پیچید
یادم امد که شبی با هم از ان کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در ان خلوت دل خواسته گشتیم
ساعتی بر لب ان جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
اسمان صاف و شب ارام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ی ماه فرو ریخته در اب
شاخه ها دست بر اورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به اواز شباهنگ
یادم امد تو به من گفتی
از این عشق حذر کن
ساعتی چند بر این اب نظر کن
اب ائینه ی عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا که دلت با دگران است
تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن
با تو گفتم حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگر نتوانم ، نتوانم
روز اول که دل من به تمنای تو پر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی من نرمیدم نگسستم
باز گفتم که توصیادی و من اهوی دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم ، نتوانم
اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب ناله ی تلخی زد و بگریخت
اشک در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندید
یادم اید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدم
رفت در ظلمت شب ، ان شب و شب های دگر هم
نگرفتی دگر از عاشق ازرده خبر هم
نکنی دیگر از ان کوچه گذر هم
بی تو اما به چه حالی من از ان کوچه گذشتم.....
** فریدون مشیری**
نگاه
New member
سلام
نه ما که شاعر نیستیم ولی به شعر خوندن خیلی علاقه داریم. مطمئناً همه ما حداقل چند تا شعری بلدیم که دوستش داریم و تو دفتر شعر خودمون مینویسیم و بایگانی میکنیم، این هم یک دفترشعره شامل گزیده ای از اشعاری که هر کسی دوست داره، اینجا مینویسه تا بقیه هم استفاده کنند!
خوشحال میشیم شما هم شعرهای قشنگی که بلدین برامون بنویسین:bunnyearsmiley:
nafiss
New member
پاسخ شعر كوچه فریدون مشیری
بی تو طوفان زده دشت جنونم صيدافتاده به خونم
تو چه*سان می*گذری غافل از اندوه درونم؟ بی من از کوچه گذرکردی و رفتی
بی من از شهر سفر کردی و رفتی قطره*ای اشک درخشيد به چشمان سياهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزيد نگاهم
تو نديدی..
نگهت هيچ نيفتادبه راهی که گذشتی
چون در خانه ببستم،
دگر از پا نشستم
گوئيا زلزله آمد،
گوئيا خانه فروريخت سر من
بی تو من در همه شهر غريبم
بی تو، کس نشنود ازاين دل بشکسته صدائی
بر نخيزد دگر از مرغک پر بسته نوائی
تو همه بود و نبودی
تو همه شعر و سرودی چه گريزی ز بر من
که ز کوي*ات نگريزم گر بميرم ز غم دل
به تو هرگز نستيزم من و يک لحظه جدايی؟نتوانم، نتوانم
بی تو من زنده نمانم
هما افشار
بی تو طوفان زده دشت جنونم صيدافتاده به خونم
تو چه*سان می*گذری غافل از اندوه درونم؟ بی من از کوچه گذرکردی و رفتی
بی من از شهر سفر کردی و رفتی قطره*ای اشک درخشيد به چشمان سياهم
تا خم کوچه به دنبال تو لغزيد نگاهم
تو نديدی..
نگهت هيچ نيفتادبه راهی که گذشتی
چون در خانه ببستم،
دگر از پا نشستم
گوئيا زلزله آمد،
گوئيا خانه فروريخت سر من
بی تو من در همه شهر غريبم
بی تو، کس نشنود ازاين دل بشکسته صدائی
بر نخيزد دگر از مرغک پر بسته نوائی
تو همه بود و نبودی
تو همه شعر و سرودی چه گريزی ز بر من
که ز کوي*ات نگريزم گر بميرم ز غم دل
به تو هرگز نستيزم من و يک لحظه جدايی؟نتوانم، نتوانم
بی تو من زنده نمانم
هما افشار
نگاه
New member
وقتی که صبحدم در آب چشمه ها تن می شوید
شهر من میان تصاویر ساکن ناپدید می شود
آواز دوردست غوک ها
نور ماه
و گریه غمگین جیر جیرک ها را به یاد دارم
دشت نوای ناقوس شبانه را در خود فرو داد
اما من به زنگ ها جان سپردم
غریبه
نهراس از انعکاس لطافت من در کوهستان ها
من روح عشقم
که از ساحل های دور به خانه بر می گردم
شهر من میان تصاویر ساکن ناپدید می شود
آواز دوردست غوک ها
نور ماه
و گریه غمگین جیر جیرک ها را به یاد دارم
دشت نوای ناقوس شبانه را در خود فرو داد
اما من به زنگ ها جان سپردم
غریبه
نهراس از انعکاس لطافت من در کوهستان ها
من روح عشقم
که از ساحل های دور به خانه بر می گردم
nafiss
New member
شعر سيب از دکتر حميد مصدق
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت..........
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز،
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت..........
mehri naseri
New member
تو یک فانوس دریایی وشاید قطعه ای ابری ومن چون یک کویر خشک لبریز از نوازش های بارانم