کسایی ک انسانیت و مهربانی و حس انسان دوستی دارن بخونن!

milad611

New member

سلام
لطفا نظر و پیشنهاد خودتون رو
درباره ی این موضوع بگید
یک بنده خدایی سر 2راهی مونده و نمیتونه یه تصمیم درست بگیره و از من راهنمایی میخواد
من هم دارم براش تحقیق میکنم که راحتر بتونه تصمیم آخرشو بگیره
موضوع از این قراره که این جوان 27ساله در یک مرکز استان زندگی میکنه و اونجا بزرگ شده و تحصیلات خودشو به پایان رسونده، و الان یک ساله تحصیلاتش تموم شده و دارای مدرک کارشناسی ست.
بعد از اینکه تحصیلات خودشو به پایان رسوند شروع کرد به پیدا کردن کار ولی هنوز موفق نشده که کار پیدا کنه و با این وضع استخدامیای کشور که بسیار مسخرس(از این نظر مسخرس که مثلا 100هزار نفر برای آزمون استخدامی ثبت نام میکنن ولی فقط اون استان 1نفر می خواد!!! و این موضوع ن فقط برای این جوان دردآوره بلکه برای همه ی ماها این استخدامیا زجرآوره و آزمونی که استخدامیش فقط یک نفر بخواد، مشخصه که برگزاری آزمون صرفا برای بستن دهن مردم و خالی کردن جیب اونهاست و نتیجه این آزمون های مسخره استخدامی از قبل مشخص شده).
حالا این جوان در طول یک سال با این اوضاع مملکت و تحصیل کردگان بیکار کشور که روز به روز داره افزایش پیدا میکنه، یک موقعیت براش پیش اومده و از این قراره که در یکی از شهرستانهای یک استان دیگه در یک ارگان دولتی براش موقعیت کاری پیش اومده و رئیس اون ارگان دولتی بهش گفته که چون این شهر کوچیکه و زیاد مشکلی برای فراهم کردن کار و راحتر جذب شدن وجود نداره من بدون آزمون میتونم برات یه کاری بکنم و جذبت کنم که چندماه برای ما کار بکنی و اگه راضی بودیم استخدامت کنیم.
اما این جوان 27ساله با این مشکل روبرو شده و بمن میگه که نمیتونم برم اونجا کار کنم یعنی درواقع روحیه اش با اون شهرستان نمیخونه و میگه خیلی واسم سخته و افسرده میشم اگه برم اونجا استخدام بشم و من آرزو داشتم تو همین شهر خودم کار واسم پیدا بشه و من برام خیلی سخته که بخوام با فرهنگ یک شهر دیگه و استان دیگه کنار بیام، اما از طرفی هم که اوضاع مملکت و بیکاری و استخدامیای آبکی و فرمالیته و بالا رفت سن و . . . این چیزا رو میبینم واقعا نمیدونم چکار کنم و چه تصمیمی بگیرم .
اگه بخوام برم اونجا کار کنم مطمئنن چندین سال باید بمونم و اینجوری نیس که بزنم زیر همه چیو بگم دیگه کار نمیکنمو برگردم به استان خودم.

حالا شما کاربران محترم بگید چکار کنه؟
چه تصمیمی بگیره؟
بمونه تو استان خودش و همچنان دنبال کار بگرده؟
یا قید همه چیو بزنه و بره جایی کار کنه که اصلا دوسنداره؟
واقعا من که نمیدونم چی بش بگم..!
هر جوابی دادید لطفا دلیلشم بگید چون من تمام این متن رو باید واسش ارسال کنم تا بتونه یک تصمیم مهم که به آینده اون مربوط میشه بگیره.

*با تشکر از همه کسانی که نظر میدن *











 

سلام
لطفا نظر و پیشنهاد خودتون رو
درباره ی این موضوع بگید
یک بنده خدایی سر 2راهی مونده و نمیتونه یه تصمیم درست بگیره و از من راهنمایی میخواد
من هم دارم براش تحقیق میکنم که راحتر بتونه تصمیم آخرشو بگیره
موضوع از این قراره که این جوان 27ساله در یک مرکز استان زندگی میکنه و اونجا بزرگ شده و تحصیلات خودشو به پایان رسونده، و الان یک ساله تحصیلاتش تموم شده و دارای مدرک کارشناسی ست.
بعد از اینکه تحصیلات خودشو به پایان رسوند شروع کرد به پیدا کردن کار ولی هنوز موفق نشده که کار پیدا کنه و با این وضع استخدامیای کشور که بسیار مسخرس(از این نظر مسخرس که مثلا 100هزار نفر برای آزمون استخدامی ثبت نام میکنن ولی فقط اون استان 1نفر می خواد!!! و این موضوع ن فقط برای این جوان دردآوره بلکه برای همه ی ماها این استخدامیا زجرآوره و آزمونی که استخدامیش فقط یک نفر بخواد، مشخصه که برگزاری آزمون صرفا برای بستن دهن مردم و خالی کردن جیب اونهاست و نتیجه این آزمون های مسخره استخدامی از قبل مشخص شده).
حالا این جوان در طول یک سال با این اوضاع مملکت و تحصیل کردگان بیکار کشور که روز به روز داره افزایش پیدا میکنه، یک موقعیت براش پیش اومده و از این قراره که در یکی از شهرستانهای یک استان دیگه در یک ارگان دولتی براش موقعیت کاری پیش اومده و رئیس اون ارگان دولتی بهش گفته که چون این شهر کوچیکه و زیاد مشکلی برای فراهم کردن کار و راحتر جذب شدن وجود نداره من بدون آزمون میتونم برات یه کاری بکنم و جذبت کنم که چندماه برای ما کار بکنی و اگه راضی بودیم استخدامت کنیم.
اما این جوان 27ساله با این مشکل روبرو شده و بمن میگه که نمیتونم برم اونجا کار کنم یعنی درواقع روحیه اش با اون شهرستان نمیخونه و میگه خیلی واسم سخته و افسرده میشم اگه برم اونجا استخدام بشم و من آرزو داشتم تو همین شهر خودم کار واسم پیدا بشه و من برام خیلی سخته که بخوام با فرهنگ یک شهر دیگه و استان دیگه کنار بیام، اما از طرفی هم که اوضاع مملکت و بیکاری و استخدامیای آبکی و فرمالیته و بالا رفت سن و . . . این چیزا رو میبینم واقعا نمیدونم چکار کنم و چه تصمیمی بگیرم .
اگه بخوام برم اونجا کار کنم مطمئنن چندین سال باید بمونم و اینجوری نیس که بزنم زیر همه چیو بگم دیگه کار نمیکنمو برگردم به استان خودم.

حالا شما کاربران محترم بگید چکار کنه؟
چه تصمیمی بگیره؟
بمونه تو استان خودش و همچنان دنبال کار بگرده؟
یا قید همه چیو بزنه و بره جایی کار کنه که اصلا دوسنداره؟
واقعا من که نمیدونم چی بش بگم..!
هر جوابی دادید لطفا دلیلشم بگید چون من تمام این متن رو باید واسش ارسال کنم تا بتونه یک تصمیم مهم که به آینده اون مربوط میشه بگیره.

*با تشکر از همه کسانی که نظر میدن *













سلام دوست عزیز
بدون ذره ای درنگ و تحلیل قطعاً برو به هیچ وجه واسه خودت دلیل برهان فکری الکی نیار تردید نکن و برو نهایت یک مدت سختی داره ولی جایگاه پیدا میکنید شما جوان هستید مطمئن باش بعد چند سال میتونی جابجایی بگیری تازه سابقتم میره بالا اونم ی جایی که مرکز نباشه امتیازم محسوب میشه واست.من جای شما بودم سریع اقدام میکردم بخدا شرایط بدی پیش روی همه ماهاست و این شرایط شما برای هرکسی پیش نمیاد
موفق باشید
 

mtDNA

New member
تصیح اشتباهات تایپی!!!

با سلام....
وضعیت استخدامی که افتضاحه...یکبار هم نشد زیست بخوان...
من جای ایشون بودم میرفتم با سر هم میرفتم.کو کار کو پول؟سر کوه دماوند هم باشه میرم ...
کاش یکی پیدا بشه از پیشنهادات به منم میداد.:65d6a5d6s:
البته دور از خونه و مرکز استان زندگی سحته..اما چه میشه کرد .
چند تا از دوستام میشناسم برای کار از شمال به جنوب کشور رفتن.
بازم باید فکر کنه تصمیم مهمیه:smilies-azardl (181
 

shahbazi

New member
دوستان من تقریبا 14 شهر ایران زندگی کردم به مدت یکی دو سال. همه شهرها مثل هم هستن. تو شهرهای بندرعباس و زاهدان و تهران و قم و مشهد و تبریز زندگی کردم. تا زمانی که کار نداشته باشید و درامد و.موقعیت اجتماعی، همه جا بدحال هستی. حتما برو و سعی کن با دید خوب بری که دوستای خوب پیدا کنی. جای کوچیک پیشرفت چشمگیرتره.
 

mehrshad.namdar

New member

سلام
لطفا نظر و پیشنهاد خودتون رو
درباره ی این موضوع بگید
یک بنده خدایی سر 2راهی مونده و نمیتونه یه تصمیم درست بگیره و از من راهنمایی میخواد
من هم دارم براش تحقیق میکنم که راحتر بتونه تصمیم آخرشو بگیره
موضوع از این قراره که این جوان 27ساله در یک مرکز استان زندگی میکنه و اونجا بزرگ شده و تحصیلات خودشو به پایان رسونده، و الان یک ساله تحصیلاتش تموم شده و دارای مدرک کارشناسی ست.
بعد از اینکه تحصیلات خودشو به پایان رسوند شروع کرد به پیدا کردن کار ولی هنوز موفق نشده که کار پیدا کنه و با این وضع استخدامیای کشور که بسیار مسخرس(از این نظر مسخرس که مثلا 100هزار نفر برای آزمون استخدامی ثبت نام میکنن ولی فقط اون استان 1نفر می خواد!!! و این موضوع ن فقط برای این جوان دردآوره بلکه برای همه ی ماها این استخدامیا زجرآوره و آزمونی که استخدامیش فقط یک نفر بخواد، مشخصه که برگزاری آزمون صرفا برای بستن دهن مردم و خالی کردن جیب اونهاست و نتیجه این آزمون های مسخره استخدامی از قبل مشخص شده).
حالا این جوان در طول یک سال با این اوضاع مملکت و تحصیل کردگان بیکار کشور که روز به روز داره افزایش پیدا میکنه، یک موقعیت براش پیش اومده و از این قراره که در یکی از شهرستانهای یک استان دیگه در یک ارگان دولتی براش موقعیت کاری پیش اومده و رئیس اون ارگان دولتی بهش گفته که چون این شهر کوچیکه و زیاد مشکلی برای فراهم کردن کار و راحتر جذب شدن وجود نداره من بدون آزمون میتونم برات یه کاری بکنم و جذبت کنم که چندماه برای ما کار بکنی و اگه راضی بودیم استخدامت کنیم.
اما این جوان 27ساله با این مشکل روبرو شده و بمن میگه که نمیتونم برم اونجا کار کنم یعنی درواقع روحیه اش با اون شهرستان نمیخونه و میگه خیلی واسم سخته و افسرده میشم اگه برم اونجا استخدام بشم و من آرزو داشتم تو همین شهر خودم کار واسم پیدا بشه و من برام خیلی سخته که بخوام با فرهنگ یک شهر دیگه و استان دیگه کنار بیام، اما از طرفی هم که اوضاع مملکت و بیکاری و استخدامیای آبکی و فرمالیته و بالا رفت سن و . . . این چیزا رو میبینم واقعا نمیدونم چکار کنم و چه تصمیمی بگیرم .
اگه بخوام برم اونجا کار کنم مطمئنن چندین سال باید بمونم و اینجوری نیس که بزنم زیر همه چیو بگم دیگه کار نمیکنمو برگردم به استان خودم.

حالا شما کاربران محترم بگید چکار کنه؟
چه تصمیمی بگیره؟
بمونه تو استان خودش و همچنان دنبال کار بگرده؟
یا قید همه چیو بزنه و بره جایی کار کنه که اصلا دوسنداره؟
واقعا من که نمیدونم چی بش بگم..!
هر جوابی دادید لطفا دلیلشم بگید چون من تمام این متن رو باید واسش ارسال کنم تا بتونه یک تصمیم مهم که به آینده اون مربوط میشه بگیره.

*با تشکر از همه کسانی که نظر میدن *












قطعا من اگر جای ایشون بودم میرفتم و در شهری که هیچ تناسبی با فرهنگش نداشتم کار می کردم. کار و تلاش و کسب درامد خودش زمینه ایجاد علاقه و انگیزه بیشتر رو فراهم می کنه. کما اینکه تفاوت فرهنگی اگر زیاد هم باشه مانعی نیست برای پیشرفت. با موندن در شهر خودش راکد و بدون پیشرفت و سرگردان می مونه ولی قاعدتا با کار کردن ضمن درومدن از سرگردانی پیشرفت می کنه و زندگیش سرو سامان می گیره. از طرفی شرایط این چنینی ممکنه تا اخر عمر براش ایجاد نشه . به نظر بنده از دست ندادن این موقعیت معقولانه تره.
اگر دیدید نمی خواد بره بگید تا من کسی دیگه رو معرفی کنم. زیادن کسایی که دنبال چنین موقعیت مشابهی هستند...
 

Hobbit

New member
منم بودم میرفتم.من واس دانشگام 4 سال از شهر خودم ک مشهده دل کندم رفتم تو ی شهرستان کوچیک ک با هیچیش آشنا نبودم.دوران دانشجویی رو هم ک میدونین همش تو دادن پول خلاصه میشه.اونوقت دوست شما واس رفتن ب شهری ک قراره استخدام شه و درآمدزایی کنه(ینی دقیقا برعکس دوران دانشجویی ک همش خرج کردن پوله)دودل شده؟؟؟بوگو بره بابا ..بره چن سال کارکنه اگه خیلی بهش سخ گذشتو هیچ جوره انتقالش ندادن ول کنه برگرده.محرومیت ک نداره.داره؟؟:1dco2x0p1lilzhfpg1t
 

mw.ashel

New member

سلام
لطفا نظر و پیشنهاد خودتون رو
درباره ی این موضوع بگید
یک بنده خدایی سر 2راهی مونده و نمیتونه یه تصمیم درست بگیره و از من راهنمایی میخواد
من هم دارم براش تحقیق میکنم که راحتر بتونه تصمیم آخرشو بگیره
موضوع از این قراره که این جوان 27ساله در یک مرکز استان زندگی میکنه و اونجا بزرگ شده و تحصیلات خودشو به پایان رسونده، و الان یک ساله تحصیلاتش تموم شده و دارای مدرک کارشناسی ست.
بعد از اینکه تحصیلات خودشو به پایان رسوند شروع کرد به پیدا کردن کار ولی هنوز موفق نشده که کار پیدا کنه و با این وضع استخدامیای کشور که بسیار مسخرس(از این نظر مسخرس که مثلا 100هزار نفر برای آزمون استخدامی ثبت نام میکنن ولی فقط اون استان 1نفر می خواد!!! و این موضوع ن فقط برای این جوان دردآوره بلکه برای همه ی ماها این استخدامیا زجرآوره و آزمونی که استخدامیش فقط یک نفر بخواد، مشخصه که برگزاری آزمون صرفا برای بستن دهن مردم و خالی کردن جیب اونهاست و نتیجه این آزمون های مسخره استخدامی از قبل مشخص شده).
حالا این جوان در طول یک سال با این اوضاع مملکت و تحصیل کردگان بیکار کشور که روز به روز داره افزایش پیدا میکنه، یک موقعیت براش پیش اومده و از این قراره که در یکی از شهرستانهای یک استان دیگه در یک ارگان دولتی براش موقعیت کاری پیش اومده و رئیس اون ارگان دولتی بهش گفته که چون این شهر کوچیکه و زیاد مشکلی برای فراهم کردن کار و راحتر جذب شدن وجود نداره من بدون آزمون میتونم برات یه کاری بکنم و جذبت کنم که چندماه برای ما کار بکنی و اگه راضی بودیم استخدامت کنیم.
اما این جوان 27ساله با این مشکل روبرو شده و بمن میگه که نمیتونم برم اونجا کار کنم یعنی درواقع روحیه اش با اون شهرستان نمیخونه و میگه خیلی واسم سخته و افسرده میشم اگه برم اونجا استخدام بشم و من آرزو داشتم تو همین شهر خودم کار واسم پیدا بشه و من برام خیلی سخته که بخوام با فرهنگ یک شهر دیگه و استان دیگه کنار بیام، اما از طرفی هم که اوضاع مملکت و بیکاری و استخدامیای آبکی و فرمالیته و بالا رفت سن و . . . این چیزا رو میبینم واقعا نمیدونم چکار کنم و چه تصمیمی بگیرم .
اگه بخوام برم اونجا کار کنم مطمئنن چندین سال باید بمونم و اینجوری نیس که بزنم زیر همه چیو بگم دیگه کار نمیکنمو برگردم به استان خودم.

حالا شما کاربران محترم بگید چکار کنه؟
چه تصمیمی بگیره؟
بمونه تو استان خودش و همچنان دنبال کار بگرده؟
یا قید همه چیو بزنه و بره جایی کار کنه که اصلا دوسنداره؟
واقعا من که نمیدونم چی بش بگم..!
هر جوابی دادید لطفا دلیلشم بگید چون من تمام این متن رو باید واسش ارسال کنم تا بتونه یک تصمیم مهم که به آینده اون مربوط میشه بگیره.

*با تشکر از همه کسانی که نظر میدن *













اگر از لحاظ فرهنگي فرق دارند و مسافتش زيادهبيشتر فکر کنند و به وعده و حرفهاي ديگران در زمينه جذب زياد اعتماد نکنند ولي از نظر روحي و رواني اگر شغلشونم سخت باشه بعد مدتي داغون و خسته تر ميشند . بازم اگه خيلي نياز به شغل دارند و از همه چيز تا حدودي مطمئنا با تحقيق در زمينه همکاران و محل کار پاپيش بگذارند.
 

haaz99770

New member
هر انتخابی خواه ناخواه با کسب بعضی مزایا و از دست دادن بعضی دیگه همراهه، این خانم بهتره اولش شرایط روحی و جسمی خودشو در نطر بگیره بهر حال تنهایی زندگی کردن تو شهر غریب کار آسونی نیست، پیشنهاد میکنم ایشون یه جدول تهیه کنه و همه مزایا و معایبی که هر کدوم از این دو انتخاب براش داره بنویسه تا بتونه راحتتر مقایسه کنه و بهتر انتخاب کنه البته من پیشنهاد میکنم از کمک تخصصی یک مشاور یا روان شناس(حتما حتما مجرب و معتمد) کمک بگیره، ان شاءالله هر انتخابی که بکنه براش خیر باشه.

Sent from my Haier HW-W910 using Tapatalk
 
بالا