پیشرفتی جدید در داروهای ضد سرطان!

maxin

Well-known member
به گزارش سرویس علمی جام نیوز به نقل از ایرنا، ازستاد ویژه توسعه فناوری نانو، درساخت این نانو دارو از پلیمرهای مصنوعی زیست سازگار و زیست تخریب پذیر استفاده شده است، این مطالعات در مرحله آزمایشگاهی موفقیت آمیز بوده است.


IMG22160821.jpg


اغلب داروهای ضدسرطان، انتخاب پذیری ضعیف و سمیتی بالا دارند، بدین منظور بایستی سیستم های رهاساز دارویی را طراحی کرد که اثردهی شیمی درمانی را افزایش داده و اثرات سمی داروهای ضدسرطان را کاهش دهد.

هدف اصلی این طرح، طراحی و ساخت نانودارویی با ویژگی های ذکر شده بوده است، بدین منظور داربست نانوالیاف حاوی نانولوله های کربنی چند دیواره به عنوان حامل دارو طراحی شده است.


طبق نتایج حاصل شده، استفاده از این داربست نانوالیافی که حامل داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین است، منجربه بهبود اثردرمانی و کاهش سمیت آن شده است.


به گفته محمد ایرانی، دانشجوی دکترای مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، زمان رهاسازی دارو از داربست تهیه شده بیش از30 روز ادامه دارد، همچنین این نانودارو در طول 72 ساعت نیز خاصیت ضدسمیتی خود را حفظ می کنند. درساخت این نانودارو از فرایند الکتروریسی بهره گرفته شده است، در این تحقیقات، میزان و سرعت رهاسازی دارو در شرایط آزمایشگاهی و بر روی سلول های سرطانی ریه مورد بررسی قرار گرفته است.


ایرانی در خصوص فواید استفاده از نانوالیاف و نانولوله های کربنی در ساختار این دارو عنوان کرد: داربست نانوالیاف بر اثر وجود منافذ ریزبسیار، نسبت سطح به حجم بالایی دارد که این ویژگی برای بارگذاری بیشتر دارو در سطح کوچکی از نانوالیاف مطلوب است.


این منافذ امکان رهاسازی کنترل شده و طولانی مدت دارو را نیز فراهم می سازد، این امرمنجر به کاهش سمیت داروهای ضدسرطان می شود.


علاوه برآن، نانولوله های کربنی چند دیواره به دلیل ویژگی های منحصربه فرد خود همانند خواص مکانیکی و حرارتی مناسب و ایجاد پیوند با داروهای ضدسرطان همچون دوکسوروبیسین هیدروکلراید، منجر به بارگذاری بیشتر دارو در نانوالیاف حاوی دارو می شوند.


وی افزود: ازآنجا که هدف گروه تحقیقاتی ما تولید صنعتی داربست های نانوالیاف کامپوزیتی به عنوان حامل های دارویی است، در طرح های آتی مطالعات گسترده تری بر روی کاربرد نانوالیاف در انواع داروها، همچون داروهای ضد سرطان و ضد درد که نیاز به رهاسازی طولانی مدت دارند، صورت خواهد گرفت.


اخیرا نیز نانوالیاف کامپوزیتی کیتوسان، اکسید گرافن با همین هدف تهیه شده که نتایج مطلوبی به دنبال داشته است.


به گفته این محقق جهت تولید این نانودارو درابتدا نانولوله های کربنی چنددیواره ساخته شده است در ادامه با بارگذاری نانولوهای کربنی و همچنین داروی مدنظر در محلول پلیمری پلی لاکتیک اسید، پلی اتیلن گلیکول، نانوالیاف کامپوزیتی پلی لاکتیک اسید، پلی اتیلن گلیکول، نانولوله های کربنی چنددیواره حاوی داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین تهیه شد. سپس میزان بارگذاری دارو و رهاسازی آن از نانوالیاف کامپوزیتی تهیه شده درمدت زمان 60 روز مورد مطالعه قرار گرفت.


آزمون های مربوطه درشرایط آزمایشگاهی وبا تماس نانوالیاف با سلول های سرطانی ریوی A549 انجام شده است.


این تحقیقات حاصل همکاری دکتر اسماعیل حریریان، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، محمد ایرانی، نادیا ابوطالبی و لیلا روشنفکرراد است که نتایج آن در مجله Journal of Applied Polymer Science (جلد 132، شماره 3، سال 2014، صفحات 1-41286 تا 9-41286) منتشر شده است.
 
  • Like
واکنش‌ها[ی پسندها]: pariya
بالا