ما اشتباهی شدیم ... شما اشتباهی شدید ... آن ها اشتباهی شدند؟!

persona

Member
سلام به همه روانشناسای گل!
مطلبی که می خوام شروع کنم ( کنیم!) به احتمال بالای 90 درصد درد دل خیلی از شماهام هست ...و اون اینکه :
توجه کردین اصلا معلوم نیست جای ما روانشناس ها توی این کشور کجاست ؟ طبق تعریفی که برای روانشناس های بالینی ارائه می شه به طور خلا صه ما باید تو کلینیک ها کار کنیم برای درمان اختلالات رفتاری که با تکنیک های روانشناسی و روانکاوی قابل حلند ... بنابراین درمان یه اسکیزوفرن که کلا باید بستری باشه و دارو یا شوک بگیره کار ما نیست!کار روانپزشکاست!! ما نهایتا باید روی این جور آدم ها تشخیص بذاریم نه اینکه درمانشون کنیم! اما از اونجایی که کار دنیا برعکسه ما روانشناسای بیچاره رو با عنوان دکتر دیوونه ها می شناسن !! در عوض کافیه تلویزیون رو روشن کنید ... روانپزشکان عزیز ( که کارشون دارو درمانیه) در هر شبکه مشغول دادن مشاوره های خانوادگی ، راهکارهای تربیت فرزند ، تکنیک های موفقیت ، آموزش روش های حل مسئله ، روشهای درمان روانکاوی ، درمان اختلالاتی مثل وسواس یا سوء ظن همسران نسبت به هم(که همه ما می دونیم تا چه حد روانشناسی اند و نه روانپزشکی) هستند! مشاوران خانواده و روانشناسان عمومی و روانشناسان سلامت و روانشناسان تربیتی هم همواره دوشادوش روانپزشکان زحمت کش به سبک کردن بار کار ما کمک می کنند و کنار ما خدمات ارائه می دن!خیلی خوبه نه ؟بیاین ما بریم تعطیلات ...یا نه بیاین کلا تعطیل کنیم!نظرتون چیه؟:14:
تازه من اینو نمی گم که اخیرا خیلی از روانپزشک ها تز هاشون بر پایه روانشناسیه و حتی بعضی هاشون دارو درمانی رو تا حد زیادی در صورت اضطرار و اجبار مجاز می دونند...اینو نمی گم که متولی روانشناسی بالینی و قطب اون در کشور یه دانشکده روانپزشکیه که همه ما آرزو داریم اونجا درس بخونیم : انستیتو روانپزشکی تهرن
الغرض : الان ما چه نقشی تو جامعه داریم ؟
چی شد که اینجوری شد؟
حالا برای اعاده حیثیتمون باید چی کار کنیم؟
و بطور خلاصه : آیا ما اشتباهی شدیم ... شما اشتباهی شدید ... یا آن ها اشتباهی شدند؟!:21::33:
 
آخرین ویرایش:

sheyda60

New member
پرسونای عزیزم حالا اگه روانکاوی همراه با دارودرمانی باشه اشکال شرعی داره ؟

عزیزم طبق آخرین مصوبه انجمن روانشناسی آمریکا روانشناس بالینی در مقطع دکترا میتونه دارو هم تجویز کنه که ( مواد درسی شون کلا فرق کرده ) اونم بنا به کلی دلایل که مهم ترینشون عبارتند از :

وظیفه حرفه ای و اخلاقی ما حکم میکنه که خدمات خودمون رو بهبود ببخشیم ! ( محدوده خدمات خود را توسعه ببخشیم ) تا بتوانیم نیاز های جامعه را برطرف کنیم .

روانشناسان بالینی با گرفتن حق تجویز دارو میتوانند نیاز های اقشار محروم را بر طرف کنند ( یعنی بجای رفتن و هزینه گذاشتن در مطب روانپزشکی و سپس مراجعه به روانکاو و صرف هزینه دوباره , ادغام هر دو کار یکجا توسط روانکاو )

دلیل سوم به استقلال رسیدن و خودمختاری روانشناسان بالینی میباشد ( بیرون آمدن از زیر یوغ روانپزشکان ) اینکار موجب میشه که جلوی انقطاع مراقبت های روانکاوان گرفته بشه و روانشناس بالینی با توجه به وضع بیمار یا مراجع شروع به روان درمانی و دیگر راهکار ها کرده و در صورت نیاز هم به تجویز دارو بپردازه . که روانپزشکان معمولا فقط به تجویز دارو میپردازند .

روانشناسان با اخذ امتیاز تجویز دارو قدرتی قانونی بدست می آورند تا لزوم و مناسب بودن یا نبودن داروها را تعیین کنند ( یعنی میتونند مانع مصرف دارو شوند )
روانشناسان کمتر از پزشکان به مصرف دارو متکی خواهند شد و این کیفیت مراقبتها رو بالا میبره ( این را مطالعات آزمایشی نیز نشون داده )

افزایش کارایی و مقرون به صرفه شدن مراقبت هایی که از بیماران محتاج به درمان های روانشناختی و دارویی به عمل می آید . این بیماران هم اکنون به چند ( بیش از چند ) متخصص بهداشت روانی احتیاج دارند (برای دارو درمانی نزد روانپزشک برای رواندرمانی نزد روانشناس ! و... ) و اگر انها بتوانند نزد یک متخصص بهداشت روانی بروند که هر نوع درمانی رو انجام میدهد از لحاظ علمی و اقتصادی برای آنها مطلوب تر است .
در اینصورت (روانشناسی بالینی) میتواند به حرفه بهداشتی ( تمام و کمال ) نزدیکتر بشه .

اما راجب اینکه بخواهیم مشاوره تحصیلی یا شغلی بدیم نه ! ( البته چون در اون مورد هم مطالبی خوندیم و پاس کردیم بله اما این کار مربوط به روانشناسان مشاوره میباشد که جامعتر و تخصصی تر در این موارد مطالعه کردند و متاسفانه در جامعه ما تا اسم روانمشناس بالینی می آد همه جا حتی مراکز مشاوره حرف اول رو میزنه ! یعنی اول ما رو استخدتم میکنند بعدش مشاوره ها رووووووووووووووووووووو که این موردش رو با پرسونا موافقم اشتباه گرفته شده .

حالا در مورد اینکه روانپزشکان میان تلویزیون و بحثای روانشناسی رو انجام میدند هم که باید بگم که باز این مورد رو میشه تحمل کرد اما اینکه یه دکتر جراح یا عمومی داره با هزینه بالا مشاوره انجام میده توی مطبش ! واقعا که جای تاسف داره برا کسایی که مراجعه میکنند ( من به عینه دیدم که الان پزشکا پاشونو کردند تو کفش ما و دارند با هزینه خیلی بالا 100000 تومن برا یه جلسه !!!!!!!!!!!! اعمال مشاوره یا رواندرمانی و ... انجام میدند ) بهتره جلوی این قبیل سود جویانو گرفت که بجای کیفیت کار و درمان فقط و فقط به سکه و .... می اندیشند البته نه همه پزشکان عرض کردم عده ای اقلیت اما تا مسری نشده باید یه اقدامی انجام بده انجمن روانشناسی ایران یا هر ارگانی که بهش مربوطه تا بیماران یا مراجع بیشتر از اینا لطمه نبینند .

:21:
 

esi01360

New member
بااینکه روانشناس نیستم ولی بحثهای روانشناسی رو دوست دارم جالبه تو این کشور همه گروههای که زیرگروهن همگی مورد ظلم یه گروه دیگن این پزشکا همه جا هستن هیج کس کاری نمیتونه بکنه .:wacsmiley:
 

persona

Member
در جواب شیدا باید بگم که :
من مشکلی با دارو درمانی ندارم ... هرچند همه ما می دونیم نه فقط تو این زمینه ، بلکه به طور کلی همه دارو ها حتی بهترین هاشون عوارض دارند. گذشته از اون ، مسئله صرفا تجویز دارو نیست ؛ مسئله اینه که یه روانپزشک با گذروندن چند واحد روانشناسی روانشناس نمی شه ...! همون طور که ما با گذروندن چند واحد فارماکولوژی روانپزشک نمی شیم ... چاره این کار دخالت روانپزشک ها تو کار ما نیست ... اینه که کار تیمی کنند ! یه روانشناس + یه روانپزشک + یه مددکار اجتماعی ! البته حداقل !
ضمنا اگه بخوایم بپذیریم که به خاطر مقرون به صرفه بودن روانشناس ها هم دارو درمانی کنند یا روانپزشک ها کار روانشناسی انجام بدن بهتره این دو تا رشته با ادغام بشه ...!نه اینکه موازی کاری صورت بگیره ... اونم در حالی که روانپزشک ها گستره اختیاراتشون از ما بیشتره!اینطوری به فارغ التحصیل های روانشناسی ظلم می شه!
در مورد اون جراح عمومی و افراد دیگه تحت هر عنوانی که خارج از محدوده تخصصشون مشاوره می دن هم کاملا باهات موافقم!( البته خودم این یکی رو اولین باره که می شنوم!چشم دکتر افروز روشن!):65d6a5d6s:
 

klara.20

New member
سلام به دوستای خوبم ....تشکر میکنم به خاطر انتخاب موضوع بجاتون.

ببینید دوستان گرامی مشکل از جایی هس که که متاسفانه ما با فرهنگ سازی شخصی نمیتونیم جلوی این روند رو بگیرم برای فرهنگ سازی راجع به این موضوع که واقعا جایگاه و هدف روانشناسی بالینی و روانشناس بالینی کجاست ما احتیاج به متولیانی داریم که این مهم رو رو به جامعه تزریق کنند ....که این متولی ها در جامعه ما وجود دارند اما متاسفانه این متولیها نظارتی بر مجوزهایی که میدهند ندارد با مدارک قلابی با بیسوادی در این جامعه یک کلینیک دایر کردند و به قول خودشان به کار مشاوره و درمان میپردازند غافل از این که نظارتی همه جانبه-علمی.حرفه ای.اخلاقی....-بر این کلینیک ها و موسسات داشته باشند.قبول کنید در کشور ما مدیریت یک کلمه باکلاس و شیکی هس که هرکس از راه میرسه ازین کلمه استفاده میکند از مدیریت یک دانشکده گرفته تامدیریت ر یک سبزی فروشی---طرف خونه ما یه سبزی فروشی هس که نوشته با مدیریت فلانی...اداره میشود هههههه-میخام بگم مدیریت و برنامه ریزی و فرهنگ سازی در جامعه ما برای رشته ما نسبت به رشته های دیگر ضعیفتر هس و بنظرم داره رشته ما بین مردم به عنوان یه رشته برای جادگری و دعا نویسی تبدیل میشه...من نمیدونم این مجوزهایی که میدن برای همایش گوناگون که مثلا نوشته سخنرانی توسط مهندس...-اینها مجوز رو از همان متولیانی گرفته اند مردم ما چون به رشته ما خیلی کم اگاهی دارن وقتی در این همایش های به اصطلاح روانشناسیی شرکت میکنند وقتی به پوچی اینها پی میبرند نسبت به روانشناس و روانشاسی بی اعتماد میشن واین نتیجه فرهنگ سازی همان متولیانی هس که ادعای روانشناس بودن دارن!!!!!!!! من نمیدانم چه بایدکرد فقط میدونم آیندمون برای مردمی که ورودی های کذایی دریافت میکنند نمیتونیم خروجی های واقعی دریافت کنیم و در این بین کار ما سخت نمیشه کارما به هیچستان میرود....خیلی دردناکه با این که هیچ وقت نا امید نمیشم اما این فرهنگ سازی بصورت مهندسی معکوس هس ---داره ضد فرهنگ تبلیغ میکنه---با وجود این که جامعه ما یک آمار وحشتناک از بیماری های روحی و روانی دارد که بسیار نگران کنندس اما این متولیان هی به دادن مجوز ها به افرادی میکند که با پول مدرک خریده اند و درس های فیزیک شیمی پاس کرده اند نمونه اش یکی از به اصطلاح اساتید یکی از دانشگاههای شهرمونه که یک کلینیک بسیار مجهز داره که به راحتی اونجا کلاه برداری میکنه و مدرکش قلابیه اینا کجا صلاحیتشون تایید شدس؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!![

درد من برکه نیست درد من زیستن با ماهی هاست که فکر دریا در سرشان نیست!!:13:
 
آخرین ویرایش:

abcbahar

New member
سلام بچه ها میدونی اینجور مواقع میگن دست رودلم نذار که خونه.من پارسال لیسانس بالینی گرفتم بابام اصرار داشت که بیا مشاوره بده هی گفتم آخه همینجوری که نمیشه مجوزی میخواد تازه من بالینیم مشاور که نیستم.واقعا معلوم نیست جای ما کجاست؟ من خودم دیدم خانمه با لیسانس مطالعات خانواده مشاوره میداد ساعتی 22000 تومن هیچ راهکاری هم نداد یا یه وکیل به موکلاش مشاوره خانواده میداد کلی درامد داشت اگه جلوی اینا رو نمیشه گرفت کاش حداقل یه اطلاع رسانی به مردم میشد که بابا پیش هرکسی واسه مشاوره نرید
به امید روزهای خوب اینده
 

klara.20

New member
سلام
بهار جون بابات اصرار میکرد با لیسانس بالینی مشاوره بدی؟؟؟؟؟؟؟مگه میشه؟؟؟؟؟؟
 

shahram25

New member
سلام.بحث جالبيه بچها ولي من نظري جداگانه دارم به نظر من حوزه كاري و تحصيلي و خدماتي روانپزشكا از ما بيشتره و به نظرم اونا در اين باره يه سرو گردن از ما بالاترن و اگه ما انتظار داشته باشيم كه تمام خدمات رواني و درماني يك جامعه و يا شهرستان يا استان يا كشوري رو در انحصار افرادي خاص بدانيم اين يك اشتباه هستش چون ما تنها اريه دهنده خدمات رواني نيستيم عزيزان بايد قبول كرد كه الانه اكثر رشته ها همپوشي زيادي باهم دارن پس ما چرابسياري از بيماريهاييكه زماني جزو حوه استحفاظي پزشكي بود رو ازشون گرفتيم و پا تو كفش اونا كرديم؟و خوشحاليم از پيشوند دكتر ولي ناراحت ميشيم وقتي اونا وارد كار ما ميشن؟من معتقدم كه جامعه هر چقدر كه پيشرفت كنه مشكلات ارايه خدمات رواني يا پزشكي بيشتر ميشه.
 

ثنا

New member
سلام,متاسفانه تو کشور ما تو خیلی از وضعیت ها شرایط 100تا 200سال پیش اروپا رو تجربه میکنه,مثه اهمیت دادن به رشته های فنی مهندسی و کم بی اعتباری رشته های علوم انسانی , که شاید یکی از دلایل آن نیاز به پایه ریزی زیربناهای اقتصادی و عدم بلوغ فکری جامعه نسبت به رشته های علوم انسانی است, امیدوارم این پروسه تو ایران به اندازه ای که در اروپازمان برد تا قدر علوم انسانی شناخته بشه طول نکشه,همین شرایط ما روانشناسا! تاریخچه روانشناسی آمریکا تو 100ساله اخیر رو که مرور میکنیم تقریبا شبیه شرایط ماست, روانشناسا زیر یوغ روانپزشکا بودن مثلا تا یه روانپزشک زیر برگه ارایه خدمات اونا رو مهر نمیکرد از بیمه نمیتونستن پول بگیرن وبیمه خدمات کمی از روانشناسی رو پوشش میداد در حالی که خدمات روانپزشکی کاملی رو تحت پوشش داشت ,البته تو ایران بیمه زیر بار هیچ کدوم از خدمات روانشناسی نمیره ومسایلی از این دست,الان حتی تلوزیون مون هم علیه روانشناساست اینهمه فیلم راجع به دکترها وپرستارها میذاره و تقریبا 99%دکتر ها و پرستارها فرشته اند, در حالی که پزشکا به قدر کافی جایگاه مستحکمی دارن که صدتا طوفان هم تکونشون نده ولی راجع به روانشناسا میاد ساختمان پزشکان رو نشون میده,یه روانشناس که از ناکجا آباد دکترا گرفته وبا تمام تصورات کلیشه ای جامعه ما درباره روانشناسا هماهنگه(البته جسارت نشه به روانشناس ها)دست وپاچلفتی یه کم خل وضع ,نمیتونه نه بگه و همه هم به اون ظلم میکنن و...واقعا بزرگان روانشناسی ایران و انجمن روانشناسی ایران دارن چیکار میکنن خدامیدونه!!!
 

shahram25

New member
من با بحث ابتدایی تون مخالفم چون ما قرار نیست حسرت داشتن چیزی رو بخوریم که دیگران دارند ما نباید انتظار داشته باشیم دیگرانی جایگاهی برایمان بسازند بلکه باید خودمون پاشیم حرکت کنیم و به اون چیز که میخواهیم برسیم
 

reza.n

New member
اااااااااااااااااااااااا چقد روانشناس.این همه یه جا ندیده بودم:a2d3:
 
بالا