پرستاری ، زیباترین رشته دنیاست.

obunto

New member
سلام به همه بچه های عزیز.
می خواستم همه بیاین تو این تاپیک در مورد رشته پرستاری صحبت کنیم ، تمام احساساتمون رو راجع به این رشته بگیم.
این رشته رشته عالیه( در این که شکی نیست) ؟ چرا؟ چرا یک سری نقص هایی داره مثل هر رشته دیگه ای ؟ از چه چیزیش دلتون گرفته؟
خلاصه این اتاق رو مثل فردی تصور کنید که قراره باهاش درد و دل کنید.
ولی این رو به یاد داشته باشید که قطعا رشته ما بهترین رشته دنیاست.
این نظر من:
ولي بچه ها از همه اين ها که بگذريم ، هيچي به ما به جز پرستاري آرامش نمي ده.شده یک قسمتی از وجود ما.
حد اقل من که اينطوري ام ، فکرش رو بکنيد وقتي موهاي يک بيمار رو که تو کماست شونه کني و اشک از چشاش سرازير بشه.
فکرش رو بکن ما تو روز چند بار دعا ميشيم.
فکرش رو بکن اگه کارمون رو دوست داشته باشيم و به صورت علمي کار کنيم حتي دست بالادستي هامون رو هم مي تونيم بلرزونيم.
پس خودمون باشيم بچه ها. با همون تفکراتي که تو ترم اول هستيم. تحت تأثير جو خوابگاه و دوستان قرار نگيريم. هدف خودمون رو بزاريم تا کسي بشيم که بتونيم دانشجويان پرستاري رو از اين وضع نامناسب خارج کنيم.
به اين فکر کنيد که ما که مي خوايم براي ارشد و بعدش هم phd بخونيم بايد طرز تفکر يک نسل پرستار رو تغيير بديم.
 

obunto

New member
این هم یک شعر زیبا که تو یکی از کتاب هام پیدا کردم ، واستون میزارم:
بارش مهریم بر درمانده ها و درمند
چشم یکسانی بر فقر و غنا داریم ما
سرو ایستاده بپائیم تا بخوابد مهر و ماه
چشم ما نرگس ندارد ادعا داریم ما
شام تاریک است و درد سنگین و ما درد آشنا
اندر آن تاریکی ظلمت خدا داریم ما
با صدای پای ما خورشید برخیزد ز خواب
با نماز صبح بیماران صفا داریم ما
پای هر تختی دمی درد دلی باید شنید
گوش عادت کرده ای با لهجه ها داریم ما
نیستی ای دوست تا اشکش ببینی در سپاس
ما چنین دردانه را اشک خدا داریم ما
این سجایا را پرستار از برای خود نگفت
این اقلی بود در تقدیر ایشان که رجا داریم ما
شبتاب همدانی
 

vet lab sciences

New member
بله بله!
چقدر هم زیباست که ایمونولوژی و ویروس و ... پیشش کم میارن!!
اصن هرچی زیباییه تو پرستاری خلاصه شده!!
 

Persian-Masoud

New member
لیسانسم پرستاری هست و افتخار میکنم، فعلا هم با کمال لذت به مردم در بخش خدمت میکنم تا روزی که ارشدم تموم بشه،
یک شغل عالی و در حال حاضر پر استخدامی ترین شغل ایران هست،
 

ماتاتا

New member
سلام منم عاشق شغلم بودم.الان هفت ساله سي سي يو اي ي يو کارميکنم.اما واقعا خسته شدم.عوارض شغلي داره منو از پا درمياره.به شدت دپرس شدم.اطرافيان منو درحديک تزريقاتي ميدونن.خداصبرم بده.با همه سعي ميکنم مهربون باشم.و مثل خيلي ليسانسه هاي فاميل هيچ افاده اي ندارم .نميدونم مشکل چيه.
 

vahid28

New member
الان نمیدونم چرا تعداد دانشجوی پرستاری پسر و دختر در حد هم هست!!!!
 

Azin E

New member
منم لیسانسم پرستاریه و 3سال سابقه کار دارم.تو دوران دانشجویی همه چی خوبه ولی دنیای کار فرق داره.به نسبت کاری که میکنی و فرسودگیش نه حقوق خوب داری نه شان اجتماعی.حقوقت که در حد خدمه و کمک بهیاره.ارزش و احترامم نه مریض واست قاىله نه حتی بقیه پرسنل مرکز.علی رغم علممون فقط کارای روتین انجام میدیم.واسه همین چیزا دارم واسه ارشد تغییر رشته میدم.ولی امیدوارم شما موفق باشین
 

hebe.nurse

New member
منم لیسانسم پرستاریه و 3سال سابقه کار دارم.تو دوران دانشجویی همه چی خوبه ولی دنیای کار فرق داره.به نسبت کاری که میکنی و فرسودگیش نه حقوق خوب داری نه شان اجتماعی.حقوقت که در حد خدمه و کمک بهیاره.ارزش و احترامم نه مریض واست قاىله نه حتی بقیه پرسنل مرکز.علی رغم علممون فقط کارای روتین انجام میدیم.واسه همین چیزا دارم واسه ارشد تغییر رشته میدم.ولی امیدوارم شما موفق باشین

نمیدونم من تا حالا کار نکردم ولی الان خیلی به رشتم علاقه دارم. به نظر من شان و احترام و اعتماد چیزی نیس که بخوایم با مرتبه و جایگاه بدست بیاریم. من تو همون محیط کار بعضی پرستارارو می شناسم که اونقد مهارت وارتباطشون با بیمارا خوبه که نه تنها بیمارا بلکه خود پزشکا وپرسنل هم بهشون احترام میذارن. ماها وقتی وارد محیط کار میشیم روتین زده میشیم وکارایی رو فقط انجام میدیم که ی خدمه هم از پسش برمیاد. برعکسشم هس پزشکایی که پرسنل به ظاهر بهشون احترام میذارن.
ی استادم در جواب این سوالم بهم می گف همیشه وقتی این افکار به ذهنت میاد که چرا جایگاهمون پایینه؟ چرا بیمارا بهم اعتماد نمیکنن؟ چرا پرسنل ارزشی قایل نمیشن؟ و چرا وچراهای دیگه....... اونوقته که باید پیکان توجه رو به سمت خودت بگیری و بگی من چیکار کردم این وسط؟ واقعا خودم چقد تلاش کردم که موثر باشم؟
 

mk.unknown

New member
خوب باز یه مدل دیگه از جو گیر شدن رو شاهد هستیم. من خودم کارشناس پرستاری و شاغل هستم ولی بعضی کامنت ها دیگه خیلی در لایه های اتمسفر سیر میکنه.
از عنوان تاپیک که شروع کنیم یه تعصب کورکورانه و بدون منطقه. هر شغل و رشته ای برای خودش محترم و زیبا و مقدسه. همون پرستار اگه چند تا مهندس براش جاده و ساختمون و خودرو نسازن نمیتونه به سر کارش برسه. اگه تجهیزات درمانی در اختیارش نباشه هیچ کاری نمیتونه بکنه. پس از اون کارگری که تو کارخونه سرنگ سازی کار میکنه تا اون نیروی خدماتی که زیر پای بیمار رو جارو میکنه همه شغلشون ارزشمنده. هر کاری بسته به نیت شخصی که داره انجامش میده ثواب داره و نزد خدا و خلقش ارزشمند. فکر نکنم ثواب اون کارگری که توی عسلویه زیر آفتاب 50 درجه داره به نیت خدمت به مردمش کار میکنه از یه پرستار کمتر باشه.
در خصوص کاری که یه پرستار تو سیستم بهداشت و درمان کشور انجام میده هم اگه بخوام صادق باشم (انصافاً غریبه که بینمون نیست) در مقایسه با کار پزشک و سایر نیروهای متخصص تقریباً ارزش خاصی نداره و علی الخصوص تو بخش های عمومی به چهارتا مراقبت اولیه ساده خلاصه میشه. قصد بی احترامی به دوستان عزیز رو هم ندارم اما به دلیل گستردگی مفاهیم تحت پوشش رشته پرستاری، سطح علمی خودم و همکارای زیادی هم که باهاشون کار کردم چندان بالا نیست که بخوایم خیلی روش مانور بدیم (خودمو عرض میکنم به بقیه توهین نشه یه وقت). یعنی به قول یکی از اساتید معلومات یک پرستار به وسعت یک اقیانوس و به عمق یک بند انگشته.
به شخصه تنها مزیت این رشته رو فرصت شغلی مناسب اون میدونم و نه هیچ چیز دیگه. همون پرستار اگه در برخورد با یه بیمار با وجدان و مسئولیت پذیری رفتار نکنه نه تنها کارش مقدس و ارزشی نیست بلکه خیلی بیشتر از مشاغل دیگه حق الناس به گردنشه. طبقه اجتماعی رو هم که این روزا فقط درآمد تعیین میکنه اما انصافاً برای همه ما به کرات پیش اومده که با خجالت راجع به رشته تحصیلیمون و شغلمون با دیگران صحبت کنیم که این خودش نشون دهنده جایگاه پایین این رشته در باور اجتماعی مردمه.
 

vet lab sciences

New member
خوب باز یه مدل دیگه از جو گیر شدن رو شاهد هستیم. من خودم کارشناس پرستاری و شاغل هستم ولی بعضی کامنت ها دیگه خیلی در لایه های اتمسفر سیر میکنه.
از عنوان تاپیک که شروع کنیم یه تعصب کورکورانه و بدون منطقه. هر شغل و رشته ای برای خودش محترم و زیبا و مقدسه. همون پرستار اگه چند تا مهندس براش جاده و ساختمون و خودرو نسازن نمیتونه به سر کارش برسه. اگه تجهیزات درمانی در اختیارش نباشه هیچ کاری نمیتونه بکنه. پس از اون کارگری که تو کارخونه سرنگ سازی کار میکنه تا اون نیروی خدماتی که زیر پای بیمار رو جارو میکنه همه شغلشون ارزشمنده. هر کاری بسته به نیت شخصی که داره انجامش میده ثواب داره و نزد خدا و خلقش ارزشمند. فکر نکنم ثواب اون کارگری که توی عسلویه زیر آفتاب 50 درجه داره به نیت خدمت به مردمش کار میکنه از یه پرستار کمتر باشه.
در خصوص کاری که یه پرستار تو سیستم بهداشت و درمان کشور انجام میده هم اگه بخوام صادق باشم (انصافاً غریبه که بینمون نیست) در مقایسه با کار پزشک و سایر نیروهای متخصص تقریباً ارزش خاصی نداره و علی الخصوص تو بخش های عمومی به چهارتا مراقبت اولیه ساده خلاصه میشه. قصد بی احترامی به دوستان عزیز رو هم ندارم اما به دلیل گستردگی مفاهیم تحت پوشش رشته پرستاری، سطح علمی خودم و همکارای زیادی هم که باهاشون کار کردم چندان بالا نیست که بخوایم خیلی روش مانور بدیم (خودمو عرض میکنم به بقیه توهین نشه یه وقت). یعنی به قول یکی از اساتید معلومات یک پرستار به وسعت یک اقیانوس و به عمق یک بند انگشته.
به شخصه تنها مزیت این رشته رو فرصت شغلی مناسب اون میدونم و نه هیچ چیز دیگه. همون پرستار اگه در برخورد با یه بیمار با وجدان و مسئولیت پذیری رفتار نکنه نه تنها کارش مقدس و ارزشی نیست بلکه خیلی بیشتر از مشاغل دیگه حق الناس به گردنشه. طبقه اجتماعی رو هم که این روزا فقط درآمد تعیین میکنه اما انصافاً برای همه ما به کرات پیش اومده که با خجالت راجع به رشته تحصیلیمون و شغلمون با دیگران صحبت کنیم که این خودش نشون دهنده جایگاه پایین این رشته در باور اجتماعی مردمه.

"خوب باز یه مدل دیگه از جوگیر شدن رو شاهد هستیم"
:riz481::25r30wi::thumbsupsmileyanim:
هزاران لایک و امتیاز... گفتاری سراسر از منطق و مالامال از تواضع که جا داره تمام دانشجویان نه تنها پرستاری بلکه همه ی اقشار دانشجویی (پزشکی، مکانیکی، فنی و ...) این جملات گرانبها رو با آب طلا در ذهن خودشون بنویسن. خوشحال میشم شما رو تو لیست دوستام ببینم.:riz304:
 

ROJO

New member
تقدیم به همه ی پرستاران خوب سرزمینم

6294289d5193139a8823349842d6db9d.jpg
 

vet lab sciences

New member
منم لیسانسم پرستاریه و 3سال سابقه کار دارم.تو دوران دانشجویی همه چی خوبه ولی دنیای کار فرق داره.به نسبت کاری که میکنی و فرسودگیش نه حقوق خوب داری نه شان اجتماعی.حقوقت که در حد خدمه و کمک بهیاره.ارزش و احترامم نه مریض واست قاىله نه حتی بقیه پرسنل مرکز.علی رغم علممون فقط کارای روتین انجام میدیم.واسه همین چیزا دارم واسه ارشد تغییر رشته میدم.ولی امیدوارم شما موفق باشین

دوست گرامی کاملا متین، صحیح و بجا می فرمایید.
مشکل ما در این سایت در متقاعد سازی دوستان در قبول واقعیت و پرهیز از شعار زدگی و احساس گرایی (و یا به عبارت عامیانه تر جو زدگی!) بر حول مسائل زیر می چرخه :

1- قصد جسارت ندارم اما متأسفانه دوستان نمیخوان و یا نمی تونن حد احساسات رو نگه دارن و گفتار و نگرشی توأم با واقع بینی و احساس رو داشته باشن (اصل مهم میانه روی) (که با تمام احترام این مورد اکثرا متوجه خانم ها که حکمت خداوند متعال بر آفریدن زن ها با این خصیصه بوده، هست.)

2- و باز هم این مورد متوجه خانم هاست که چون مسئولیت تأمین معاش خانواده بر دوش اونها نیست (لا اقل از منظر دین مبین اسلام و عرف جامعه)، دغدغه ای (که می بایست بر پایه ی عقل و منطق باشه) از لحاظ داشتن و یا نداشتن بازار کار رشته ندارن و اگر دقت کنید از لحاظ روانشناختی (با کسب اجازه از دوستان روانشناس) همین مسئله باعث میشه فرد نخواد واقعیات رو قبول کنه و برای حفظ امید خودش متوسل به دو عنصر شعار و خوش بینی کاذب بشه. (که متأسفانه به کرات این مورد رو می تونید تو مباحث صنفی و کاری هر رشته توسط متعصبان اون رشته مشاهده کنید).

3- کاملا صحیحه دوستانی که معتقد به خوب بودن و بعضا عالی بودن بازار کار رشته ی خودشون هستند، نمیدونم خوشبختانه یا متأسفانه! یا در دوران دانشجویی هستند و یا در همون دوران سیر می کنند و یا شاید نمی خوان از اون دوران خارج بشن.

4- بعضی از دوستان از لحاظ مالی تأمین هستند (تأمینی که _صرفنظر از اصل توکل به خالق رزاق_ جایی برای نگرانی از اشتغال اونها از جهت تأمین مخارج نمیذاره) و باز هم همین مسئله بعضا باعث موضع گیری علیه افرادی که شرایط و وضعیت غیر مطلوب کاری بیرون از دانشگاه رو لمس کردن، میشه!

البته روی سخنم با شخص و یا اشخاص خاصی نیست. کلی گفتم.
:riz304:
 

vet lab sciences

New member
نمیدونم من تا حالا کار نکردم ولی الان خیلی به رشتم علاقه دارم. به نظر من شان و احترام و اعتماد چیزی نیس که بخوایم با مرتبه و جایگاه بدست بیاریم. من تو همون محیط کار بعضی پرستارارو می شناسم که اونقد مهارت وارتباطشون با بیمارا خوبه که نه تنها بیمارا بلکه خود پزشکا وپرسنل هم بهشون احترام میذارن. ماها وقتی وارد محیط کار میشیم روتین زده میشیم وکارایی رو فقط انجام میدیم که ی خدمه هم از پسش برمیاد. برعکسشم هس پزشکایی که پرسنل به ظاهر بهشون احترام میذارن.
ی استادم در جواب این سوالم بهم می گف همیشه وقتی این افکار به ذهنت میاد که چرا جایگاهمون پایینه؟ چرا بیمارا بهم اعتماد نمیکنن؟ چرا پرسنل ارزشی قایل نمیشن؟ و چرا وچراهای دیگه....... اونوقته که باید پیکان توجه رو به سمت خودت بگیری و بگی من چیکار کردم این وسط؟ واقعا خودم چقد تلاش کردم که موثر باشم؟

درسته دوست گرامی مطالبی که قرمز رنگ شدن درست هستند ولی متأسفانه تو جامعه ی ما بر عکس شدن!!
البته قسمت دوم مطلب قرمز رنگ و بلد شده شعاریه. برای نمونه همین صنف ما دامپزشکا (چه مقطع پیوسته و چه مقاطع ناپیوسته) چقدر مظلوم و کم ارج و قربه؟!! در حالی که گرایشمون پر از تنوع، تلاشمون برای نشون دادن زیبایی های رشتمون قابل قبول (فروم دامپزشکی تو این سایت، سایت هایی مثل حکیم مهر و ...) و میزان معلومات علمی غالب دانشجوهاش (مخصوصا تو دوره ی دکتری عمومی) به واسطه یادگیری علوم پزشکی و دامپزشکی از دانشجوهای پزشکی و گرایش پزشکی بالاتر هست.
آری، این خانه از پای بست... .
:smiliess (7):
 

obunto

New member
ببین دوست من هرکسى یک سرى علایق به رشته اش باتوجه به آنچه وجود داره ، داره ما پرستارا علاقه و تعصب زیادی به رشته مون داریم و اصلا دوست نداریم یک سرى افراد مثل شما به اعتقادات ما بدون توجه و با قصد و غرض قضاوت کنه ، پس لطف کن و همانطور که ما به رشته تو احترام میزاریم تو هم قضاوت بى مورد نداشته باشى چون به عنوان یک شخص از رشته دیگه که تا حالا تو شرایط ما نبودى نمى تونى با توجه به خیالات یا گفته هاى یک سرى از پرستارا قضاوت کنى.
 
بالا