سلام دوستان روانشناس عزیز ببخشید مزاحم شدن و بی ربط با تایپک هست نخواستم تایپک بزنم..لطفا پاسخ بدید ممنون
اول شرایط من:
من کنکوری انسانی کارشناسی95 بودم..و علاقمند روانشناسی و مشاوره..ولی خیلیا انگیزه ادمو میگیرن....من به دلایلی باید روانشناسی دانشگاه پیام نور بخونم..
1.ایا دانشگاه پیام نور خوندن مشکلی در مصاحبه و پذیرش دکترا داره؟؟
2.ایا کسی پیام نور بخونه نمیتونه ارشد وزارت بهاشت قبول شه و یا سخت تره؟خیلی از موقعیت های دوره کارشناسی دانشگاههای کلانشهر و.. رو از دست میده؟
3.خیلیا میگن بیکارش زیاده و خیلی روانشناس داریم...و اینطورم هست از کم سوادش تا حرفه ایش...ادمو سست میکنن..نظرتون برای داشتن اینده معقول و خوب و موفقیت و پیشرفت بیشتر این رشته چیه؟
خواهشا راهنماییم کنید..لطف بزرگی میکنید
سلام, خوش اومدید
دقت کنید به اینکه انگیزه تون درونیه یا بیرونی؟ هدفتون چیه از اینکه می خواید این رشته رو بخونید؟ یه نگاهی به کتابهای درسی روانشناسی هم حتما داشته باشید, چون خیلی از ماها از جمله خود من قبل از اینکه دروس تخصصی روانشناسی رو ببینم, تصورم این بود که کتابها پر از روانشناسی موفقیت و مثبت اندیشی و ایناست (که تو علم روانشناسی جایی ندارند, اما خب ممکنه در جای خودشون مفید هم باشند)
من پیام نور خوندم و می دونم که برای شرکت در کنکور بهداشت و بقیه ی مسیر مشکلی نیست, از موفق های کنکور اگر بخوام بگم, رتبه یک کنکور سراسری یکی دوسال قبل که الان در یک دوره ی غیر دانشگاهی, همکلاسی من هستند پیام نوری هستند و البته تغییر رشته ای (زبان خونده بودند در دانشگاه پیام نور), و مثال نزدیک تری که آقا رضا فرمودند. بنابراین پیام نور درس خوندن مانعی برای ادامه مسیرتون نیست, اما مشکلی که داره اینه که شما ممکنه کمتر درگیر مباحث بشید.
نه فقط دانشگاه پیام نور بلکه همه ی دانشگاهها این اصل اول هست که دانشجو خودش چقدر فعاله چقدر دنبال یادگرفتنه و یا برعکس فقط میاد که درس ها پاس بشه و تمام.
ضعف کارهای عملی در رشته ای به اسم روانشناسی بالینی که نیاز به کار بالینی داره وحشتنااااااااک احساس می شه, به حدی که الان وزارت بهداشت اعلام کرده که این رشته باید بره زیر نظر اونها به هدف بیشتر شدن تخصص و همین حضور در بالین بیمار.
متاسفانه حتی خیلی از دانشگاههای درجه ی یکی که این رشته رو ارائه می دند هم این ضعف رو دارند و حتی دوستان بعد از فارغ التحصیلی مجبور هستند که دوره ها و کارگاههای مختلف رو بطور جداگانه از آموزش دانشگاهی بگذرونن که با درمانها بیشتر آشنا بشند و تازه بتونن کار درمان رو انجام بدن.
شما با خوندن کارشناسی پیام نور هیچ امکانی رو از دست نمی دید و اگر رشته تون روانشناسی یا مشاوره باشه اجازه شرکت در آزمون وزارت بهداشت رو هم دارید (فعلا که به این شکل هست, مگر امشب خوابی ببینند که فردا قانون جدیدی وضع بشه!)
تا جایی که متوجه شدم گویا قصد شروع مقطع کارشناسی رو دارید؛ در این صورت از کارشناسی نگران دکترا نباشید, مشکلی ایجاد نمی شه, دوره ی ارشد بیشتر با دکتر لینک هستند و اونجاست که باید شرایط رو بسنجید
از نظر شغلی اگر هدفتون از شروع این رشته شغل هست, عرض کنم که خیلیییییییییییییی باید مطالعه کنید, خیلی باید دوره های درمانی مختلف رو بگذرونید, خیلی باید شم روانشناسی خوب داشته باشید چون روانشناسی شهود می خواد برای برقراری ارتباط با مراجع که مهم ترین قسمت درمان هست؛ برای شغل مسیر طولانی ای در پیش دارید که اگر استعداد و انگیزه اش رو دارید اتفاقا می تونید خیلی سریع این مسیر رو طی کنید.
موفق باشید
