شانلی

کاش زندگی از آخر بود*
پیر بدنیا می آمدیم، آنگاه در رخداد عشق جوان میشدیم*
سپس چون کودکی معصوم میشدیم و در نیمه شبی با نوازشهای مادر، آرام میمردیم...