کارورزی بخش . . .

ZOT گفت:

بچه ها اگه قرار باشه واسه کارورزیتون برید تو یه کلینیک نگهداری معلولین ذهنی و روانی که بعد از اینکه واسه جلسه اول از کلینیک برگشتید مدام با خودتون کلنجار برید که چیکار کنم و خلاصه حالتون یه جورایی یه کمی گرفته بشه و به زور به خودتون دلداری بدبد که بابا این کسب تجربه است شاید هیچ وقت به غیر از الان گذارت به یه همچین جاهایی نخوره و اینطوری یه ذره آروم بشین و دو دقیقه بعد دوباره یادش بیفتین و روز از نو روزی از نو . . . چیکار میکنین !!!؟؟؟
میشه نظرتون رو بگید !!؟؟:dadad4:

کلیک کنید تا باز شود...

cnidaria_cnida19 گفت:

من 2 سال قبل تو بیمارستان روانی یک طرح تحقیقاتی کار میکردم.فقط جلسه اول برام ناراحت کننده بود.بعدش با تک تک مریض ها با حوصله صحبت میکردم. با کمک 3 تا از دوستهام محیط رو به قدری براشون جذاب کردیم که حتی دوس داشتن غذاشون رو پیش ما بخورند.بعد از اتمام طرح باز هم میرفتیم سراغشون.الان اون روزها به عنوان یک خاطره قشنگ تو ذهنمه.خیلی ها بودن که مثل ما دانشجو بودن ولی در اثر یک اتفاق نا خوشایند به این وضعیت دچار شده بودند.حتی یکی از دوستامون که ارایشگاه داشت تو محوطه میز و لوازو ارایش اورده بود و سعی میکرد با هنر خودش اونارو شاد کنه و باور کنین با شادی اونا ما هم روحیه میگرفتیم.

کلیک کنید تا باز شود...

miler گفت:

من سعی میکنم واسه آخرتم نهایت استفاده رو انجام بدم...:thanks:
هر کی خوشش نیاد ازونا واقعا آدم بی رحم و لوس و ننریه..بی تعارف میگم..

کلیک کنید تا باز شود...