تاریخچه روان پرستاری در جهان

تاریخچه روان پرستاری در جهان

پرستاری از بیماران روانی سالها به عهده افراد بی سواد و عادی بود که حتی با بیماران با خشونت رفتار می کردند. که این موضوع خود باعث وخامت حال بیماران می شد.


قرن 11 تا 13

• گاهی راهبه ها وقت خود را صرف مراقبت از بیماران روانی می کردند.نیکول اولین راهبه ای بود که به این امر پرداخت.


در سال1247 م

• بيمارستان Bethelhem (bedlam) در لندن تأسيس شد كه به نگهداری و درمان بيماران روانی اختصاص يافت.

• 1732-1821 ویلیام توک تاجر انگلیسی، بيماران روانی را در مكانی به نام خلوتكده يورك (york retreat) جمع كرد و در آنجا بيماران درباره مشكلات خود صحبت مي كردند. می توانستند دعا و نيايش كنند. اين گونه اقدامات ميزان بهبود بيماران روانی را افزايش داد.


در سال ( 1745 تا 1826م )

• فيليپ پينل رﺋيس بيمارستان روانی در پاريس اقدامات مفيدی را برای بيماران روانی بستری در آن بيمارستان انجام داد.

• پينل اعتقاد داشت كه نبايد با بيمار روانی رفتاری غير انسانی داشته باشيم.

• وی مهار فيزيكی بيماران را كنار گذاشت و اجازه داد كه آنها از فضای آزاد بر خوردار باشند و فعاليت كنند. همچنين ساعاتی را به گفتگو با آنان پرداخت. اين اقدام پينل مورد استقبال سايرين قرار گرفت.


1877- 1802

• بانی نگرشی روشن فكرانه در آمريكا بود كه نهضتی ستيزه جويانه را در راستای بهبود اقدامات مراقبتی برای بيماران روانی به راه انداخت.

• بازديدهايی از بيماران روانی در زندانها داشت و در طي اين بازديدها براي مقامات مسؤول هر منطقه جلساتی تشكيل می داد و برای آنها در زمينه وظايشان در قبال بيماران روانی سخنرانی مي كرد.

• تلاش های او منجر به ممنوع شدن نگهداری بيماران روانی در زندانها شد.

• در سال 1873 ليندا ليچارد مراقبت از بيماران روانی را برای اولين بار سازماندهی كردو برنامه های آموزشی را برای پرستاران در بيمارستانهای شهر بوستون و مك لين ترتيب داد به خاطر اين فعاليتها اولين روانپرستار در آمريكا شناخته شد. ريچارد بر نيازهای زيست شناختی و روان شناختی بيماران تاكيد زيادی داشت.



در سال 1880 م

• اولين كوشش در سازماندهی آموزشی برای پرستاران و يا مراقبت دهندگان در آمريكا توسط دكتر ادوارد كاولس طرح ريزی گرديد وی دوره های مشتمل بر تعاليم روانپزشكی و پرستاری عمومی را طرح ريزی نمود:

• در سال 1882 مسؤوليت رسمی آموزش پرستاری بيماران روانی تحت راهنمايی و مديريت يك مدير مسؤول پرستاری عمومی براي اولين بار در بيمارستان مك لين واگذار گرديد.

• پس از آن مدارس زيادی جهت آموزش روانپرستاریدر بيمارستانهای روانی بوجود آمد.


در سال 1946 م

• كنگره ای از سوی انجمن ملی بهداشت روانی برگزار شد و به مؤسسه ملی بهداشت روانی اجازه داده شد كه در جهت آموزش نيروی انسانی حرفه ای اقدام نمايد. بدنبال آن بودجه ای جهت آموزش پرستاران در بيمارستانهای آمريكا اختصاص داده شد.

• در سال 1948 ميلادي Brownsمقاله اي تحت عنون ”پرستاري براي آينده“ منتشر كرد و پيشنهاد كرد كه مدارس پرستاري اوليه در بيمارستانهاي رواني بسته شود و دوره هاي پيشرفته براي آموزش و تربيت پرستاران متخصص جايگزين شود.پس از آن دروس روانپرستاري به صورت واحدهاي اجباري در پرستاري پيش بيني شد.

• در سال 1952 ميلادي خانم پپلو كتابي با عنوان ”روابط بين فردي در پرستاري“ منتشر كرد. او در اين كتاب ،مهارتها ،فعاليتها و نقش روانپرستاران را توصيف كرد كه اولين چهار چوب نظري سازمان دهي شده براي روانپرستاران بود.


تاریخچه روانپرستاری در ایران

• در ایران ابتدا بیماران باغل و زنجیر در زیارتگاهها و اماکن متبرکه بسته می شدند، بعد از آن در زیرزمینهای بیمارستان دولتی سینا پشت درهای آهنی نگهداری و پس از آن بدلیل رویدادن یک مورد قتل اداره آنها در سال1297 به شهربانی واگذارگردید آنها هم بیماران را به باغ اکبر آباد انتقال دادند وبه این ترتیب بیماران روانی از بیماران عمومی جدا شدند.

• دراین زمان تعداد بیماران 26 مرد و 16 زن بودند.که سه نفر پاسبا ن از آنها پرستاری می کردند.(از پزشك و پرستار و دارو خبري نبود).

• سال 1300 اين مسووليت به شهرداری واگذار شد.سپس بيمارستاني در شهر ري تاسيس شد و بيماران رواني به آنجا منتقل شدند.

• سال 1319 تدريس درس بيماريهاي رواني و روانشناسي در دانشكده پزشكي تهران و ساير دانشسراها و دانشكده ها مورد اجرا گذشته شد.

• سال 1325 بيمارستان روانپزشكي روزبه در تهران داير شد.سپس در ساير شهرها(همدان،مشهد ،اصفهان ،تبريز و شيراز)بيمارستان روانپزشكي تاسيس شد.

• کارکنان بیمارستان روانی را در ایران افراد غیرحرفه ای تشکیل می دادند .دکتر میر سپاسی در این باره نوشته است:

• ”وضع تیمارستان از حیث پرستار رقت آور است شاید دو یا سه جوان با سواد میان این همه پرستار باشد که بتوان آنها را تربیت کرد.بقیه افراد تریاکی،بداخلاق،بی سواد ومعیوب که برای بیمارستانهای معمولی نیز خوب نیستند.بیماران بدبخت جز ناله و زاری کاری نمی توانند بکنند و چنین محیط بی عاطفه ای قادر به معالجه امراض روحی نیست.”


سال 1338

• همزمان باورود خانم زیمرمن مستشار پرستاری روانی سازمان بهداشت جهانی به ايران ،آقای دکتر رضایی رییس بخش روانی بیمارستان روزبه به دانشکده پزشکی پیشنهاد ایجاد آموزشگاه رواني بهیاران رادادند که مورد تایید دانشگاه تهران قرار گرفت.

• آموزشگاه در بیمارستان روزبه پی ریزی شد.

• ریاست آموزشگاه به آقای دکتر گیلانی واگذار شد.

• این کلاسها با شرکت 16 نفر در آبان ماه 1338 تشکیل و در 1339 با موفقیت خاتمه یافت.اداره این قسمت به خانم ربوبی واگذار شد.

• در 1339 اداره کل وزارت بهداری به پیشنهاد خانم زیمرمن برنامه آموزش 2ماهه برای 20 نفر از بهیاران و پرستاران بر گذار نمود.

• پس از آن پرستاران فارغ التحصيل يك دوره 1 ساله پرستاري بيماريهاي رواني را مي گذراندند و در بيمارستانهاي روانپزشكي مشغول به كار مي شدند.

• بدين ترتيب پرستاري رواني در ايران پايه ريزي شد.

• در سال 1344 در اولین کنگره پرستاری ایران پیشرفت سریع روان پرستاری در ایران را ستودند.

• یکی دیگر از گامهای مثبت طرح برنامه کار آموزی روانی برای کلیه دانشجویان پرستاری بود.

• از سال 1356 انستيتو روانپزشكي تهران اقدام به گزينش دانشجو از بين پرستاران فارغ التحصيل جهت تحصيل در رشته كارشناسي ارشد نمود

• هم اكنون برنامه آموزش روانپرستاري به عنوان يك رشته اختصاصي در مقطع كارشناسي ارشد به مدت 2 سال به طور مستقل در حال اجرا است و افراد فارغ التحصيل در اين رشته به عنوان متخصص روانپرستاري شناخته مي شوند.


مراكز روان پزشكي

• همانطور كه گفته شد اواخر قرن 18 در انگلستان و ساير كشورها تلاشهايي جهت بهبود بخشيدن به مراقبتهاي بيماران رواني شروع شد.ازجمله اين تلاشها:

• اقدام مهم پينل در فرانسه و تاسيس خلوتكده در شهر يورك انگلستان توسط توك بود

• در قرن 19 چندين بيمارستان رواني در انگلستان تاسيس شد.

• بیرز که مدت پنج سال به نام بیمار روانی در بیمارستانهای روانی آمریکا بستری بود پس از آن کتابی به نام روحی که خود را باز یافت منتشر کرد.وی پیشنهاد تاسیس یک انجمن را به آدولف مایر داد.که در آن بتوان مردم را با بیماری های روانی آشنا ساخت .به این ترتیب وی توانست در سال 1908 موسسه بهداشت روانی را پایه گذاری کند.این نهضت سریعا گسترش یافت.

• به تدريج بيمارستانهاي روزانه و مراكز شبانه روزي،براي بيماران تاسيس شد .


كشف كلرپرومازين امكان كنترل رفتارهاي مختل رابيشتر كرد وبحث باز گذاشتن در هاي قفل شده بخش ها ي بيمارستاني (سياست بيمارستانهاي باز)مطرح شد.

• در حال حاضر بيماران رواني يا در بيمارستانهاي رواني سنتي بستري مي شوند يا در بخش روانپزشكي بيمارستانهاي عمومي

• در كشور ما خدمات روانپزشكي فعلاً بيشتر در بيمارستانهاي رواني ارايه مي شود(بيمارستانهاي رواني سنتي).

• در برنامه هاي دراز مدت پيش بيني شده كه بسياري از بيمارستانهاي رواني قديمي بسته شود و بخش هاي بزرگ روانپزشكي در بيمارستانهاي عمومي تاسيس گردد.


محاسن ايجاد بخش هاي روانپزشكي در بيمارستانهاي عمومي

• مردم آمادگي قبول بيشتري براي دريافت خدمات روانپزشكي در بيمارستانهاي عمومي دارند.

• برچسبي كه بر اثر بيماري رواني به افراد زده مي شود كمتر مي شود.

• روانپزشكي با ساير رشته هاي پزشكي همكاري نزديك خواهد داشت.

• مشاركت بين اعضاي پزشكي و روانپزشكي موجب افزايش سطح مراقبت و درمان بيماران خواهد شد.


انواع مراكز روانپزشكي

1- مراكز جامع روانپزشكي (CPC:Comperhensive Psychiatric Center)

2- مراقبتهاي بيمارستاني نيمه وقت: الف) بيمارستانهاي شبانه ب) بيمارستانهاي روزانه



خصوصيات فيزيكي مراكز روانپزشكي

• اختصاص فضاي مناسبي براي مراكز روانپزشكي به نحوي كه فعاليتهاي گوناگون:كاردرماني،گروه درماني،تئاتر درماني و غيره به شكلي مفيد اجرا گردد.

• تاكيد بر احداث ساختمانهاي روانپزشكي در محل بيمارستانهاي عمومي.

• واحد پذيرش:كاملاً مشخص باشد :در ورودي بزرگ و مشخصي داشته باشد،برخورد پرسنل دوستان و محترم باشد......

• اتاق ملاقات :مناسبي در نظر گرفته شود.

• بخش ها: توجه به ديوار و تزيين درون بخشي، پرده مناسب ،استفاده از موسيقي،تلويزيون، كتابخانه و مجله ،تقويم ،گل هاي طبيعي، تاحد امكان محيط بخش با محيط طبيعي زندگي بيمار همسو باشد.....

• تاحد امكان نياز بيمار براي زندگي انفرادي يا در مصاحبت با ديگران در نظر گرفته شود.

• حمام و توالت با شرايط استاندارد در نظر گرفته شود و محدوديت استفاده در رابطه با زمان حمام كنار گذاشته شود.(محدود نمودن بيمار حس عدم اعتماد در وي ايجاد مي كند).

• وسايل شخصي:سعي در برداشتن محدوديت هاي درون بخشي در رابطه با وسايل شخصي بيمار:وسايل آرايش ،شانه،مسواك....

• سالن غذا خوري:از نظر رنگ ،ظاهر،ميز ،وجود گل و گياه و تصوير هاي زيبا و نقاشي شرايط مطلوبي داشته باشد....

• اتاق نشيمن و اتاق بازي: وجود اتاق نشيمن و اتاق بازي در هر بخشي لازم تا بيمارانيكه مايلند جاي را براي مطالعه،خياطي ،بافتني تماشاي تلويزيون داشته باشند از آن استفاده كنند.وجود اتاق بازي با ميز و صندلي و انواع بازيها و كارت هاي بازي و غيره براي بيماران لذت بخش و در بهبود آنها تاثير مهمي دارد.


نقش هاي روانپرستار

 نقش مراقبتي-درماني

 نقش مشاوره اي

 نقش آموزشي

 نقش رهبري

 نقش پژوهشي
 

shahram25

New member
پرستار مهربون اين كه تاريخچه پيداش درمان رواني و اختلالات رواني و اسيب شناسي روانيه
 
محيط درماني

ايجاد محيطي موجب تقويت بهداشت بهداشت رواني بيمار گرددو تمام فعاليتهاي موجود در آن معطوف به ارتقاء توانايي بيمار دركنار آمدن با دنيا و برقراري رابطه مناسب با ديگران است.

محيط زماني جنبه درماني پيدا مي ند كه بيمار بتواند احساسات مثبت و منفي خود را ابراز كند و به او كمك شود تا رفتارهاي خود را با واقعيت منطبق سازد.و در بيمار حس اطمينان و اعتماد را ايجاد كند.

امروزه مفهوم بيمارستان باز توجه جهاني را به خود جلب كرده است

برخي از محققين تخمين زده اند كه بين 80 تا 90%بيماران را مي توان در بيمارستانهاي باز معالجه كرد.

برخي تحقيقات نشان داده درهاي بسته ،حصار شده...موجب از بين بردن اعتمادوامنيت و نيز اضطراب 2 جانبه بين بيمار و كادر درماني مي شود.



فوايد بيمارستانهاي باز

 افزايش اعتماد در بيماران

 كاهش رفتارهاي پرخاشگرانه و خصومت آميز

 كاهش وحشت بيمار از فضاي بيمارستان و محدوديتهاي حاكم برآن

 كاهش درگيريهاي پرستاران با مسايل امنيتي

 كاهش استراحت در تخت



عوامل تشكيل دهنده محيط درماني

 ساختمان بيمارستان و بخش

 ارتباط انساني

 فعاليتهاي بخشي




نقش روانپرستار در ايجاد حفظ و توسعه محيط درماني

 ايجاد تغييرات مطلوب در بخش با در نظر گرفتن جنبه درماني اين اقدام:گذاشتن وسايل تفريحي در بخش:راديو ،تلويزيون،كتاب،مجله،برگزاري جشنهاي كوچك...

 سعي در شبيه سازي محيط بخش با محيط طبيعي زندگي بيمار

 احترام به عقايد بيمار و در نظر گرفتن نيازهاي عاطفي بيمار

 آزاد گذاشتن بيمار در ابراز احساسات خود

 رفتارهاي خصمانه بيمار را راهي براي مقابله با مشكلاتش تلقي كند و در صدد علت آن بر آيد نه اينكه با چنين رفتارهايي مقابله كند.

 بيمار را در اداره برنامه هاي مختلف بخش شركت دهد.
 
عنوانی که شما انتخاب کردین "تاريخچه پيداش درمان رواني و اختلالات رواني و اسيب شناسي رواني" خیلی جامع تر و کامل تر هست که مناسب این تاپیک نیست!
 

پرستاری86

New member
ممنون از این موضوع
تنها علت کنکور دادن من قبول شدن داخل این گرایش هست
پرستار مهربون و شهرام جان اگر اطلاعات بیشتری در مورد این گرایش دارین بگین که اگر خدا بخواد قبول بشم بدونم بازار کار و هیعت علمی شدن این گرایش به چه صورت هست تا با دید بازتری اقدام به انتخاب این گرایش پرستاری بکنم.
ممنون دوستتون دارم.
 

shahram25

New member
ممنون از این موضوع
تنها علت کنکور دادن من قبول شدن داخل این گرایش هست
پرستار مهربون و شهرام جان اگر اطلاعات بیشتری در مورد این گرایش دارین بگین که اگر خدا بخواد قبول بشم بدونم بازار کار و هیعت علمی شدن این گرایش به چه صورت هست تا با دید بازتری اقدام به انتخاب این گرایش پرستاری بکنم.
ممنون دوستتون دارم.
نجمه اين اطلاعاتي كه دادي تو دروس پايه روانشناسي ما هست اما ميتوني كتاب روانشناسي باليني فيرس رو بخوني اونجا توضيحاتي و قياسهايم كرده
 

shahram25

New member
خب اگه تاب معرفي كردن و منبعشو دارين كه عاالي اما سايت انجمن روانپزشكي امريكام بري منابع و توضيحات خوبي الان داده
 
خیلی ممنون آدرسشو لینک می کنین؟?
10.png
 
اینطور نیست که ما اصلا در مورد بیماری های روانی چیزی ندونیم ولی تاکیدمون روی مراقبت از مددجویان بهداشت روان هست
ما برای بیماری ها یه استاد جدا داشتیم جناب دکتر اسدی و برای مراقبت های روانپرستاری استاد جدا که ارشد روانپرستاری بودن
ارشد روانپرستاری به عنوان متخصص روانپرستاری تعریف میشه چون گرایش دکتری نداره
 

ghedis

New member
کتاب اسدی نوقابی هم میتونه در مورد روانپرستاری کمکتون کنه
 
S

smko.boukan

Guest
دوست من نقش دانشمندان بزرگی چون بقراط و بو علی سینارو جرا یادت رفت ذکر کنی؟
 
S

smko.boukan

Guest
thats great
اینطور نیست که ما اصلا در مورد بیماری های روانی چیزی ندونیم ولی تاکیدمون روی مراقبت از مددجویان بهداشت روان هست
ما برای بیماری ها یه استاد جدا داشتیم جناب دکتر اسدی و برای مراقبت های روانپرستاری استاد جدا که ارشد روانپرستاری بودن
ارشد روانپرستاری به عنوان متخصص روانپرستاری تعریف میشه چون گرایش دکتری نداره
 
بالا