marava
New member
دانشمندان دانشگاه لايدن هلند به بالاترين رزولوشن پروتئين انساني دست يافتند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تاكنون هيچ ساختار بلوري از مولكول پروتئين انساني به شفافيت كريستال طراحي شده كنوني نبوده است.
آد ايجزرمان و لورا هياتمان محققان لايدن به همراه همكاران آمريكاييشان به دقيقترين سازه كريستال يك پروتئين انساني براي ساخت دارو دست يافتند.
پروتيئن مزبور گيرنده آدنوزين A2A (مهمترين گيرنده كافئين در بدن انسان) نام دارد كه با بيماري پاركينسون نيز مرتبط است. اين گيرنده به حدود 800 پروتيئن تعلق دارد كه در توليد نيمي از داروها نقش دارند.بنابراين جاي تعجب ندارد كه محققان
سراسر جهان دههها در جستوجوي اطلاعات بيشتر در خصوص اين پروتئينها بوده باشند.
براي پي بردن به كارآيي يا عدم كارآيي داروها دانستن چگونگي عملكرد اين گيرندهها در درون ديواره سلول مهم است.
يكي از راههاي مهم تحقق اين امر متبلور كردن پروتئين است تا بتوان با استفاده از اشعه ايكس آن را بررسي كرد.
ايجزرمان و تيمش در سال 2008 موفق به تعيين ساختار بلورين گيرنده مزبور اما با رزولوشن پايينتر شده بودند. درجه دقت سازه بلورين با رزولوشن بالا امكان مشاهده مولفههاي ناشناخته را به دانشمندان ميدهد.
به گفته اين محققان، موفقيت حاصله را ميتوان باآنچه گاليله با تلسكوپ اوليه خود مشاهده كرد و تصاوير دريافتي از تلسكوپ هابل مقايسه كرد.
با استفاده از فناوري جديد، براي مثال، ميتوان نقش حياتي مولكولهاي آب در فعالسازي گيرنده آدنوزين A2A را مشاهده كرد.
تيم تحقيقاتي همچنين مكان پنهاني يون ناتريوم را به دور از حفره متصل به داروي گيرنده رصد كرد. اين امر بينش جديدي را پيرامون چگونگي اثرگذاري يونهاي ناتريوم بر عملكرد هورمونها و انتقالدهندههاي عصبي بدن انسان در اختيار ميگذارد.
با اتصال پروتئين گيرنده كه چرب است و بنابراين به راحتي متبلور نميشود، به پروتئين ديگري كه به آساني متبلور ميشود، محققان موفق به توليد كريستالهاي كوچك ماده تلفيقي شدند.
سابقاً آنها از ليزوزيم پروتئين براي انجام اين فرايند استفاده ميكردند اما اين بار از پروتئينهايي كه آسانتر شفاف ميشوند و جفت بهتري براي گيرنده است، بهره بردند.
اين امر منجر به توليد سازهيي با رزولوشن بالاتر شد كه اطلاعات بيشتري را در مقايسه با ديگر ساختارهاي گيرنده قبلي در اختيار ميگذارد.
افرادي كه قهوه مينوشند كمتر در مقابل بيماري پاركينسون آسيبپذيرند زيرا كافئين اثرگذاري گيرنده آدنوزين A2A مرتبط با اين اختلال را مهار ميكند.
اين يافتهها در مجله Science انتشار يافت.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تاكنون هيچ ساختار بلوري از مولكول پروتئين انساني به شفافيت كريستال طراحي شده كنوني نبوده است.
آد ايجزرمان و لورا هياتمان محققان لايدن به همراه همكاران آمريكاييشان به دقيقترين سازه كريستال يك پروتئين انساني براي ساخت دارو دست يافتند.
پروتيئن مزبور گيرنده آدنوزين A2A (مهمترين گيرنده كافئين در بدن انسان) نام دارد كه با بيماري پاركينسون نيز مرتبط است. اين گيرنده به حدود 800 پروتيئن تعلق دارد كه در توليد نيمي از داروها نقش دارند.بنابراين جاي تعجب ندارد كه محققان
سراسر جهان دههها در جستوجوي اطلاعات بيشتر در خصوص اين پروتئينها بوده باشند.
براي پي بردن به كارآيي يا عدم كارآيي داروها دانستن چگونگي عملكرد اين گيرندهها در درون ديواره سلول مهم است.
يكي از راههاي مهم تحقق اين امر متبلور كردن پروتئين است تا بتوان با استفاده از اشعه ايكس آن را بررسي كرد.
ايجزرمان و تيمش در سال 2008 موفق به تعيين ساختار بلورين گيرنده مزبور اما با رزولوشن پايينتر شده بودند. درجه دقت سازه بلورين با رزولوشن بالا امكان مشاهده مولفههاي ناشناخته را به دانشمندان ميدهد.
به گفته اين محققان، موفقيت حاصله را ميتوان باآنچه گاليله با تلسكوپ اوليه خود مشاهده كرد و تصاوير دريافتي از تلسكوپ هابل مقايسه كرد.
با استفاده از فناوري جديد، براي مثال، ميتوان نقش حياتي مولكولهاي آب در فعالسازي گيرنده آدنوزين A2A را مشاهده كرد.
تيم تحقيقاتي همچنين مكان پنهاني يون ناتريوم را به دور از حفره متصل به داروي گيرنده رصد كرد. اين امر بينش جديدي را پيرامون چگونگي اثرگذاري يونهاي ناتريوم بر عملكرد هورمونها و انتقالدهندههاي عصبي بدن انسان در اختيار ميگذارد.
با اتصال پروتئين گيرنده كه چرب است و بنابراين به راحتي متبلور نميشود، به پروتئين ديگري كه به آساني متبلور ميشود، محققان موفق به توليد كريستالهاي كوچك ماده تلفيقي شدند.
سابقاً آنها از ليزوزيم پروتئين براي انجام اين فرايند استفاده ميكردند اما اين بار از پروتئينهايي كه آسانتر شفاف ميشوند و جفت بهتري براي گيرنده است، بهره بردند.
اين امر منجر به توليد سازهيي با رزولوشن بالاتر شد كه اطلاعات بيشتري را در مقايسه با ديگر ساختارهاي گيرنده قبلي در اختيار ميگذارد.
افرادي كه قهوه مينوشند كمتر در مقابل بيماري پاركينسون آسيبپذيرند زيرا كافئين اثرگذاري گيرنده آدنوزين A2A مرتبط با اين اختلال را مهار ميكند.
اين يافتهها در مجله Science انتشار يافت.
