jo-boy
New member
ماکروفاژها
اولین عملی که در ارتباط با سیستم ایمنی بدن به وقوع می پیوندد، عبارت است از به دام اندازی و نابود کردن و به عبارتی فاگوسیت کردن هر ماده خارجی که وارد بدن می شود. سلولهایی که مسئول این عمل در بدن پستانداران می باشند، در دو سیستم طبقه بندی می شوند.اولین عملی که در ارتباط با سیستم ایمنی بدن به وقوع می پیوندد، عبارت است از به دام اندازی و نابود کردن و به عبارتی فاگوسیت کردن هر ماده خارجی که وارد بدن می شود. سلولهایی که مسئول این عمل در بدن پستانداران می باشند، در دو سیستم طبقه بندی می شوند. اولین سیستم،سیستم میلویید است که شامل سلولهایی است که دارای عمل سریع بوده، ولی قادر به ادامه این عمل به مدت طولانی نیستند و شامل نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها می باشد ودوم،سلولهای سیستم فاگوسیتیک تک هسته ای که کندتر عمل کرده، ولی در عوض بارها عمل فاگوسیتوز را تکرار می کنند. این سلولها مسوول پردازش آنتی ژن برای پاسخ ایمنی هستند.سیستم فاگوسیتیک تک هسته ای، از سلولهایی به نام ماکروفاژ که دارای یک هسته مدورند، تشکیل شده است. برخلاف نوتروفیل ها، ماکروفاژها قادر به انجام فاگوسیتوز بطور مداوم هستند. ماکروفاژها، آنتی ژن را مورد پردازش قرار داده و آنرا برای پاسخ ایمنی مهیا می سازند. این سلولها، همچنین با از بین بردن بافتهای مرده، در حال مرگ و یا تخریب شده، مستقیما در عمل ترمیم نسوج شرکت می نمایند.
● حضور ماکروفاژها در بافتهای مختلف بدن
ماکروفاژها انتشار وسیعی در سرتاسر بدن دارند. ماکروفاژهای نابالغ موجود در جریان خون به مونوسیت موسومند. مونوسیت ها بطور معمول، حدود ٪۵ از جمعیت لوکوسیت ها را تشکیل می دهند. ماکروفاژهای بالغ موجود در بافت پیوندی، هیستوسیت (Histiocyte) نام دارد و آنهایی که جدار سینوزوییدهای کبد را می پوشانند به سلولهای کوپفر (Kupffer cells) موسومند.ماکروفاژهای موجود در مغز، میکروگلیا (Microglia) و بالاخره آنهایی که در ریه ها وجود دارند، ماکروفاژهای آلوئولار نامیده می شوند. تعداد زیادی از ماکروفاژها در طحال ، مغز استخوان و عقده های لنفاوی ساکن هستند. صرف نظر از نام و مکان ، تمام این سلولها ماکروفاژ بوده و جزیی از سیستم فاگوسیتیک تک هسته ای به شمار می روند.
● ساختمان ماکروفاژها
شکل ظاهری ماکروفاژها، با توجه به تنوع محل استقرار آنها در بدن متفاوت است. در سوسپانسیون،آنها به شکل سلولهایی مدور، با قطر تقریبی۲۰ - ۱۴ میکرومتر هستند. ماکروفاژها، دارای سیتوپلاسم فراوان و یک هسته واحد در مرکزشان می باشند. این هسته ممکن است گرد و یا لوبیایی شکل باشد. سیتوپلاسم اطراف هسته، واجد میتوکندری ، تعداد زیادی لیزوزوم ، مقداری شبکه آندوپلاسمی دانه دار (خشن) و دستگاه گلژی می باشد و این نشان دهنده توانایی سلول برای سنتز و ترشح پروتئینهاست. سیتوپلاسم، محیطی معمولا فاقد ارگانهای سلولی بوده و دائما در حرکت است. به حرکت در آوردن این جزء سیتوپلاسم، با ایجاد مداوم پاهای کاذب به انجام می رسد.ماکروفاژها، خیلی محکم به سطوح شیشه ای چسبیده و سپس با خارج ساختن فیلامانهای سیتوپلاسمی باریک و طویل، روی این سطوح پخش می شوند. بعضی ماکروفاژها دارای اختلافاتی با ساختمان پایه فوق الذکر می باشند،مثلا مونوسیتهای خون،دارای هسته هایی گرد هستند که با پیشرفت روند بلوغ سلول،به تدریج از حالت گرد خارج شده و طویل می گردند. ماکروفاژهای آلوئولار معمولا فاقد شبکه آندوپلاسمیک دانه دار بوده و در عوض سیتوپلاسم آنها پر از گرانول(دانه) است و بالاخره سلولهای میکروگلیا ی موجود در سیستم عصبی مرکزی، دارای هسته میله ای شکل و زواید سیتوپلاسمی طویلی هستند که این زواید در صورت تحریک سلول توسط آسیب بافتی از بین می روند.پاسخ ایمنی سلولی به برخی از ارگانیسم ها، سبب رشد ماکروفاژها و نیز افزایش تعداد لیزوزوم های موجود در آنها می گردد.سلولهایی که بدین طریق حاصل می شوند، ماکروفاژ فعال شده نام دارند. در صورتی که ماده بیگانه، برای مدت طولانی در بدن باقی بماند، تعداد زیادی ماکروفاژ در اطراف این ماده تجمع حاصل کرده و از نظر بافت شناسی، منظره ای شبیه به اپی تلیوم پیدا می کنند. از این رو ، این سلولها به سلولهای اپی تلیویید موسومند. در صورتی که، لزوم به دربرگیری ذراتی بزرگ، که قابل بلعیده شدن توسط یک سلول واحد نیستند احساس شود، سلولهای اپی تلیویید می توانند به یکدیگر متصل شده و تشکیل سلولهای چند هسته ای به نام Gaint cell را بدهند.
اولین عملی که در ارتباط با سیستم ایمنی بدن به وقوع می پیوندد، عبارت است از به دام اندازی و نابود کردن و به عبارتی فاگوسیت کردن هر ماده خارجی که وارد بدن می شود. سلولهایی که مسئول این عمل در بدن پستانداران می باشند، در دو سیستم طبقه بندی می شوند.اولین عملی که در ارتباط با سیستم ایمنی بدن به وقوع می پیوندد، عبارت است از به دام اندازی و نابود کردن و به عبارتی فاگوسیت کردن هر ماده خارجی که وارد بدن می شود. سلولهایی که مسئول این عمل در بدن پستانداران می باشند، در دو سیستم طبقه بندی می شوند. اولین سیستم،سیستم میلویید است که شامل سلولهایی است که دارای عمل سریع بوده، ولی قادر به ادامه این عمل به مدت طولانی نیستند و شامل نوتروفیل ها، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها می باشد ودوم،سلولهای سیستم فاگوسیتیک تک هسته ای که کندتر عمل کرده، ولی در عوض بارها عمل فاگوسیتوز را تکرار می کنند. این سلولها مسوول پردازش آنتی ژن برای پاسخ ایمنی هستند.سیستم فاگوسیتیک تک هسته ای، از سلولهایی به نام ماکروفاژ که دارای یک هسته مدورند، تشکیل شده است. برخلاف نوتروفیل ها، ماکروفاژها قادر به انجام فاگوسیتوز بطور مداوم هستند. ماکروفاژها، آنتی ژن را مورد پردازش قرار داده و آنرا برای پاسخ ایمنی مهیا می سازند. این سلولها، همچنین با از بین بردن بافتهای مرده، در حال مرگ و یا تخریب شده، مستقیما در عمل ترمیم نسوج شرکت می نمایند.
● حضور ماکروفاژها در بافتهای مختلف بدن
ماکروفاژها انتشار وسیعی در سرتاسر بدن دارند. ماکروفاژهای نابالغ موجود در جریان خون به مونوسیت موسومند. مونوسیت ها بطور معمول، حدود ٪۵ از جمعیت لوکوسیت ها را تشکیل می دهند. ماکروفاژهای بالغ موجود در بافت پیوندی، هیستوسیت (Histiocyte) نام دارد و آنهایی که جدار سینوزوییدهای کبد را می پوشانند به سلولهای کوپفر (Kupffer cells) موسومند.ماکروفاژهای موجود در مغز، میکروگلیا (Microglia) و بالاخره آنهایی که در ریه ها وجود دارند، ماکروفاژهای آلوئولار نامیده می شوند. تعداد زیادی از ماکروفاژها در طحال ، مغز استخوان و عقده های لنفاوی ساکن هستند. صرف نظر از نام و مکان ، تمام این سلولها ماکروفاژ بوده و جزیی از سیستم فاگوسیتیک تک هسته ای به شمار می روند.
● ساختمان ماکروفاژها
شکل ظاهری ماکروفاژها، با توجه به تنوع محل استقرار آنها در بدن متفاوت است. در سوسپانسیون،آنها به شکل سلولهایی مدور، با قطر تقریبی۲۰ - ۱۴ میکرومتر هستند. ماکروفاژها، دارای سیتوپلاسم فراوان و یک هسته واحد در مرکزشان می باشند. این هسته ممکن است گرد و یا لوبیایی شکل باشد. سیتوپلاسم اطراف هسته، واجد میتوکندری ، تعداد زیادی لیزوزوم ، مقداری شبکه آندوپلاسمی دانه دار (خشن) و دستگاه گلژی می باشد و این نشان دهنده توانایی سلول برای سنتز و ترشح پروتئینهاست. سیتوپلاسم، محیطی معمولا فاقد ارگانهای سلولی بوده و دائما در حرکت است. به حرکت در آوردن این جزء سیتوپلاسم، با ایجاد مداوم پاهای کاذب به انجام می رسد.ماکروفاژها، خیلی محکم به سطوح شیشه ای چسبیده و سپس با خارج ساختن فیلامانهای سیتوپلاسمی باریک و طویل، روی این سطوح پخش می شوند. بعضی ماکروفاژها دارای اختلافاتی با ساختمان پایه فوق الذکر می باشند،مثلا مونوسیتهای خون،دارای هسته هایی گرد هستند که با پیشرفت روند بلوغ سلول،به تدریج از حالت گرد خارج شده و طویل می گردند. ماکروفاژهای آلوئولار معمولا فاقد شبکه آندوپلاسمیک دانه دار بوده و در عوض سیتوپلاسم آنها پر از گرانول(دانه) است و بالاخره سلولهای میکروگلیا ی موجود در سیستم عصبی مرکزی، دارای هسته میله ای شکل و زواید سیتوپلاسمی طویلی هستند که این زواید در صورت تحریک سلول توسط آسیب بافتی از بین می روند.پاسخ ایمنی سلولی به برخی از ارگانیسم ها، سبب رشد ماکروفاژها و نیز افزایش تعداد لیزوزوم های موجود در آنها می گردد.سلولهایی که بدین طریق حاصل می شوند، ماکروفاژ فعال شده نام دارند. در صورتی که ماده بیگانه، برای مدت طولانی در بدن باقی بماند، تعداد زیادی ماکروفاژ در اطراف این ماده تجمع حاصل کرده و از نظر بافت شناسی، منظره ای شبیه به اپی تلیوم پیدا می کنند. از این رو ، این سلولها به سلولهای اپی تلیویید موسومند. در صورتی که، لزوم به دربرگیری ذراتی بزرگ، که قابل بلعیده شدن توسط یک سلول واحد نیستند احساس شود، سلولهای اپی تلیویید می توانند به یکدیگر متصل شده و تشکیل سلولهای چند هسته ای به نام Gaint cell را بدهند.