در بعضی از نواحی چین یا در جنگل های فیلیپین گیاه کمیابی است که از خون انسان و یا حیوان تغذیه می کند. اگر مدتی خون به آن نرسد ، خشک شده و از بین میرود. شکار اصلی این گیاه ، حیوانات کوچک مثل خرگوش ، خوک یا حیواناتی نظیر آن است.
طرز تغدیه این گیاه خیلی عجیب است. حیوانات وقتی که از کنار آن عبور می کنند ، غفلتا تیغ های این گیاه به بدن آن ها فرو می رود و به آسانی خارج نمی شود. حیوان بیچاره چند ساعتی منتظر می ماند ، گویا می داند که بزودی او را رها خواهند کرد. گیاه مزبور پس از این که تیغ های خود را به بدن حیوان داخل کرد ، شروع به مکیدن خون می کند. بعد از این که سیراب شد ، خود به خود تیغ ها از بدن حیوان خارج می شود. بر اثر ماده مخدر مخصوصی که به تیغ های این گیاه چسبیده است ، محل فرو رفتن تیغ درد نمی گیرد و اگر در موقع سیراب شدن گیاه آن را قطع کنند از درون الیاف آن خون بیرون می آید.
منبع:
انجمن زیست شناسان ایران
طرز تغدیه این گیاه خیلی عجیب است. حیوانات وقتی که از کنار آن عبور می کنند ، غفلتا تیغ های این گیاه به بدن آن ها فرو می رود و به آسانی خارج نمی شود. حیوان بیچاره چند ساعتی منتظر می ماند ، گویا می داند که بزودی او را رها خواهند کرد. گیاه مزبور پس از این که تیغ های خود را به بدن حیوان داخل کرد ، شروع به مکیدن خون می کند. بعد از این که سیراب شد ، خود به خود تیغ ها از بدن حیوان خارج می شود. بر اثر ماده مخدر مخصوصی که به تیغ های این گیاه چسبیده است ، محل فرو رفتن تیغ درد نمی گیرد و اگر در موقع سیراب شدن گیاه آن را قطع کنند از درون الیاف آن خون بیرون می آید.
منبع:
انجمن زیست شناسان ایران