روش هایی برای تسکین علائم pms

maxin

Well-known member
برای هر یک از علائم pms ، از جمله درد، زود رنجی و غیره، یک روش درمانی وجود دارد.
بیشتر زنان، در فاصله یک یا دو هفته تا آغاز قاعدگی، حداقل با یکی از علائم این سندروم مواجه می شوند. شدت این نشانه ها ،برای حدود 20 درصد از زنان، ممکن است متوسط یا شدید باشد، اما برای حدود 5 درصد از زنان، این علائم به حدی شدید است که به تشخیص پزشکان، اختلال افسردگی شدید پیش از قاعدگی pmdd)) است. برای کاهش نشانه های pms، روش های زیادی وجود دارد.

راه هایی که برای درمان این سندروم انتخاب می کنید ، به شدت علائم، سبک زندگی و اهداف شما بستگی دارد. برای مثال، در حالی که قرص های ضد بارداری خوراکی ،برای بسیاری از زنان مبتلا به pms روش مناسبی است، افرادی که خواهان بارداری هستند، ترجیح می دهند روش های دیگری را امتحان کنند. برای انتخاب بهترین شیوه درمانی، شرایط و علائم بیماری خود را بررسی کنید، و با پزشک خود در ارتباط باشید.

جراحی و داروهای مربوط به pms و pmdd

برای کاهش نشانه های سندروم پیش از قاعدگی، داروهای بسیاری وجود دارند:

داروهای ضد التهابی غیراستروییدی(nsaid) : مسّکن هایی که نیازی به نسخه پزشک ندارند، از جمله ایبوپروفن (ادویل، مُسترین و غیره) و ناپروکسین (آلیو و غیره) ، ممکن است سردرد، درد مفاصل، گرفتگی عضلات در دوران قاعدگی و حساسیت سینه را کاهش دهند.

داروهای ضد بارداری خوراکی: علائم عاطفی و جسمانی pms پیش از آغاز قاعدگی، در زنانی که به مدت 6 ماه یا بیشتر از داروی ضد بارداری "یاز" ( اثینیل استرادیول و دروسپیرنون) استفاده کرده اند، کاهش یافته است. داروی "یاز" (yaz) اغلب برای علائم فلج کننده این بیماری تجویز می شود. سایر داروهای ضد بارداری برای این شرایط مفید نخواهند بود.

داروهای ضد افسردگی : این داروها علائم عاطفی سندروم پیش از قاعدگی را در حدود 60 درصد از زنان کاهش داده اند. مهار کننده های بازجذب سرتونین (ssri) گروهی از داروها هستند که در رفع این علائم عاطفی بیشترین تاثیر را دارند، گرچه سایر داروهای ضد افسردگی نیز مفید هستند.

داروهای ضد افسردگی عبارتند از

پروزاک (فلوکساتین)
زولوف ( سرترالین )
پکسیل ( پاروکستین انتشار محدود)
آنافرانیل ( کلمپیرامین )
لکساپرو ( اسیتالوپرام )
افکسور (ونلافکسین انتشار گسترده )

برخی از زنان معتقدند استفاده از زِناکس ( الپرازولام ) ، حساسیت و زود رنجی ، که رایج ترین نشانه pms است ، را کاهش می دهد.

در نهایت آخرین راه درمان ، برداشتن یک یا هردو تخمدان (اوفورکتومی ) است . اوفورکتومی و هیسترکتومی ( برداشتن رحم ) تنها برای زنانی توصیه می شود که علائم بسیار شدیدی دارند، و هیچ یک از روش های درمانی دیگر، برای آنها موثر نیست.

درمان سندروم پیش از قاعدگی از طریق تغییر رفتار

درمان شناختی- درمانی، نوعی روان درمانی است که در شناخت و تغییر تفکرات منفی، و تقویت انتخاب های قوی و مثبت به زنان کمک می کند. تحقیقات بسیاری نشان میدهد که این سبک درمانی برای کنترل علائم سندروم پیش از قاعدگی، بسیار موثرتر از درمان بر پایه اطلاعات است. پس از مقایسه دو گروه از زنان مبتلا به pms ، افرادی که تحت شناخت درمانی قرارگرفته اند و گروهی که برای این درمان در فهرست انتظار بودند، محققان دریافتند که علائم بیماری در افراد تحت درمان، بهبود یافته است.

برای برخی از زنان، ورزش یک روش موثر است. گرچه محققان رابطه مستقیمی میان ورزش و بهبود این سندروم نیافته اند، انجام روزانه 30 دقیق ورزش هوازی برای حفظ سلامت بدن و همچنین کاهش افسردگی، اضطراب و سایر علائم pms ، بسیار مفید است.

راه حل های جایگزین را نیز فراموش نکنید: یوگا، مدیتیشن، ماساژ، طب سوزنی و سایر روش های تمدد اعصاب ، اضطراب و تشویش را از بین می برند.

مشکلات خواب یکی دیگر از نشانه های سندروم پیش از قاعدگی است، و در معرض نور خورشید بودن در طول روز، که سطح ملاتونین را در بدن تنظیم می کند، راه حل این مشکل است. ملاتونین ماده ای است که به طور طبیعی در بدن تولید می شود، و برای داشتن یک خواب خوب در شب، ضروری است.

تغییر در سبک زندگی ممکن است در درمان pms موثر باشد

تغییر رژیم غذایی ، مانند استفاده از کربوهیدرات هایی با کیفیت بهتر، ازجمله غلات کامل، میوه ها و سبزیجات، و همچنین حذف شکر تصفیه شده و کافیین، علائم این بیماری را بهبود می بخشد. به یاد داشته باشید که پیش از آغاز قاعدگی ، اشتیاق بیشتری به کربوهیدرات های قند دار خواهید داشت، در نتیجه باید بیشتر به این تغییر رژیم غذایی پایبند باشید. استفاده از برخی مکمل های غذایی، مانند مصرف روزانه 1200 میلی گرم کلسیم، ممکن است در برطرف کردن این علائم موثر باشند.
زنانی که با نشانه های پوستی این سندروم ، مانند جوش ها و سایر تغییرات پوست روبه رو هستند، مایل خواهند بود برای یافتن بهترین شیوه حفاظت از پوست و محصولات مربوط به آن، در هفته های پیش از شروع عادت ماهیانه، به متخصص پوست مراجعه کنند. برای مثال، می توان به تمایل افراد به استفاده از محصولات بدون چربی، برای جلوگیری از جوش های صورت اشاره کرد.
علائم سندروم پیش از قاعدگی ممکن است در تمام زنان بروز کند، اما اکثر این علائم با استفاده از یک روش و یا ترکیبی از چند روش درمانی، قابل درمان هستند. اگر با تغییر سبک زندگی، مانند داشتن رژیم غذایی بهتر یا ورزش کردن، هنوز با این نشانه ها روبه رو هستید، برای یافتن بهترین و موثرترین راه درمان pms ، با پزشک خود مشورت کنید.
 

N@RVIN

Well-known member
این داروهای ضد افسردگی که اینجا نوشتین خیلی عوارض بدی میدناااااا..اصن بدون تجویز پزشک نباید استفاده بشه
تازه با تجویز پزشکم به نظر من برا حالت جنون استفاده بشه بهتره ..

چیزی که من دیدم یه آدم نرمالو میتونه کلا زمین گیر کنه..مبادا یکی بره استفاده کنه

ممنون بابت مطلبتون
 
آخرین ویرایش:

N@RVIN

Well-known member
این چه حرفیه دوست خوبم!بالاخره هر دارویی عوارض داره دیگه.البته کاملا قبول دارم که عوارض داروهای روانپزشکی قابل انکار نیست.اما اینطور هم که شما میگید نیست.
قطعا باید فقط روانپزشک تجویز کنه نه حتی یک پزشک عمومی یا پزشک مثلا متخصص قلب.
زمین گیر کنه؟؟؟من نمیدونم شما چی دیدین که اینو میگین ولی حتی داروهای قوی تر از اینها هم اینطور که شما میگین نیست.
به طور کل زمانی دارو برای یک فرد تجویز میشه که امکان درمانهای غیر دارویی به هر دلیلی وجود نداره مثلا در بیماران سایکوتیک به جز دارو راه دیگه ای برای کنترل بیماری نیست.یعنی روشی به اثربخشی و مفیدی دارو نیست.یا در بیماران دو قطبی همینطور.باید حتما دارو بگیرن تا تنظیم هیجان اتفاق بیفته چون اون زیست شیمیایی مغز بهم خورده.نمیتونی مثلا با روانکاوی یا شناختی کاری بکنی.
ی چیزیم هست الان سعی بر اینه که تا حد امکان از دارو استفاده نشه.یعنی تو کشورهای پیشرفته مثل امریکا و کانادا که روانشناسیشون قویه.مثلا اونا adhd رو که اینجا اکثرا دارو میدن دارویی کار نمیکنن.چون به هرحال کودک در حال رشده و داروها هم تا جایی که میدونم یا از کبد جذب میشه یا کلیه.و به هر حال آسیب های خودشو داره.میخام بگم ترجیح براین هست که تا جایی که میشه از دارو استفاده نشه ولی ی جاهایی مجبوریم.بعدم امکانات ما واسه درمانهای غیر دارویی اصلا قابل مقایسه با اونها نیست.ضمنا وضع مردم ما انقد خوب نیست که فرد واسه درمان مثلا دوسال پاشه بیاد.پس درمانگر مجبور میشه دارو بده اول تا طول مدت درمان کوتاهتر بشه.

بله میدونم یا باید رونپزشک تجویز کنه یا متخصص مغز و اعصاب

اما بهرحال همیشه همه ی دکترا تا وقتی که خودشونم استفاده نکردن نمیتونن در مورد عوارض که چقد سنگینه و چه اثراتی داره قطعی نظر بدن
درست مثل کادر بیمارستان که تا خودشون رو تخت بیمارستان نرن به درد و ناله ی بیمار میگن ادای الکی

من گفتم در مورد افراد نرمال و برا حالت pms این قرصا مناسب نیستن(وگرنه برا حالتهای بیماریهای روانی گفته ی شما متین هست و حتما باید استفاده بشه اگه لازم بود) و آدم نرمالو زمین گیر میکنه چند مو.ردشم دیدم
(سرترالین دیگه کل عضلاتو منقبض میکنه و حتی نمیتونی حرف بزنی تا 15 روز که بدن بهش عادت کنه)
 

N@RVIN

Well-known member
باشه کریزی جان هرچی شما بگین ...لابد ما اون چیزی که دیدیم توهم بوده

دیگه یه چیزی که معلومه اینکه این داروها برای pms خیلی افراط گرانه ست

برای حالتهای روانی مناسبه(عزیزم منکه گفتم همه چی تو کتابا نیس شنیدن کی بود مانند دیدن)

بازم میگم من در مورد PMS گفتم نه در مورد حالت افسردگی شدید که یک بیماری هست
 
آخرین ویرایش:
بالا